zondag, december 10, 2006

Henk Bunt (1920-2001), prominent schaker in Noord-Nederland (2)

Ik begin in deze post , zoals beloofd, aan het op mijn weblog zetten van een kleine selectie uit de zeven boekjes die Henk Bunt samenstelde met daarin zijn eigen partijen, die hij bovendien van commentaar voorzag (men leze voor een inleidende tekst mijn bijdrage van donderdag 7 december).

Schaakpartijen van H. Bunt: deel 1

Dat het alleen maar een kleine selectie kan betreffen moet duidelijk zijn als men weet dat alleen al deel 1 van zijn boekjes 163 pagina's telt, waarbij 81 partijen worden vermeld.

Het gaat in deel 1 om de periode 1939-1942. Hierbij passeren losse partijen, partijen uit tweekampen, partijen in NOSBO-verband en om het persoonlijk NOSBO-kampioenschap de revu.

Het eerste dat ik wil plaatsen is het slot uit een partij tegen de NOSBO-speler J. van Dijk, gespeeld in het kader van het persoonlijk NOSBO-kampioenschap, 1940-41. Dit partijslot haalde ook de pers en is door Bunt uitgeknipt en ingeplakt. (Klikken voor grotere afbeeldingen)


Dan een van zijn tweekampen, in dit geval tegen de "sterkste speler van Max Euwe": J. Tuininga. Bunt plaatst zichzelf in de de underdog-positie en verwacht de tweekamp te verliezen, maar wint uiteindelijk met 5,5-4,5. Hier volgt zijn inleiding op die match en de eerste partij.












Dan weer een partijfragment. Het gaat hierbij om de partij H. Poort (Staunton III) - H. Bunt (Max Euwe) aan het eerste bord van die ontmoeting, die door Max Euwe met 6,5-1,5 werd gewonnen.

"M. Euwe had er alle belang bij met zoo groot mogelijk verschil tegen de zwakste ploeg uit deze afdeling te winnen en de uitslag 6,5-1,5 is dan ook hoog", aldus Bunt.


Tot slot uit deel 1 "De mooiste partij van het seizoen", om met Bunt zelf te spreken. Het betreft de partij tegen J.A. Uchtman (Staunton II) die met wit speelt, waarin Bunt inderdaad fraai combineert en offert.



[Na 25. ... d4-d3!! volgde nog:] 26. c2xd3 Dc6xe4! (De schitterende pointe. Het dameoffer mag op geen enkele wijze aangenomen worden, daar steeds Pg3+ en hg3: mat volgt) 27. Te2-f2 Pf5-g3+ 28. h2xg3 (Kg1, Pf1: 29. de4: Td2: 30. Tcf1: Ta2: is eveneens afdoende) h4xg3+ 29. Lh1-g1 La7xf2 Wit geeft op. Een fraai staaltje [cursief weergegeven commentaar uiteraard van Bunt]

Tot zover deel 1. (Wordt vervolgd)

Geen opmerkingen: