In de 1e ronde van de NOSBO-beker kwam Ten Boer gisteravond, vrijdag 13 november, uit tegen Haren 4. Na een soepele autorit in de geruisloze bolide van Klaas kwamen we in Haren aan, waar we uiteraard als vanouds het bekende witte bord aan de Oude Rijksstraatweg eerst ten onrechte passeerden, vervogens een moeilijke draai moesten maken, maar daarna tot ieders verrassing toch sain et sauf even later voor de juiste deur arriveerden.
In de speelzaal van Haren bleek zich de zoveelste ronde van de Jannes Bokaal te voltrekken, zodat we in een zijzaaltje belandden. De tafeltjes daar bleken bijzonder smal, zodat je eigenlijk je ellebogen niet goed kwijt kon wanneer je de overbekende peinzende houding wilde aannemen . Na door Bart op de hoogte te zijn gebracht van de laatste nieuwtjes en wetenswaardigheden, gingen we aan de slag. Andere schakers waren er in dit lokaal niet, wat betekende dat er tijdens de vier partijen een oorverdovende stilte heerste, slechts af en toe onderbroken door het vrijwel onhoorbare binnenglippen van Bart, die dan echter binnen 60 seconden, om ondoorgrondelijke redenen, het lokaal ook weer verliet.... Lawaai onder het schaken is hinderlijk, maar een absolute stilte is weer het andere uiterste. Al deze ongemakken werden door Ten Boer natuurlijk met de bekende glimlach ondergaan en als wezenlijk onbelangrijk beschouwd: alle vier hadden alleen oog voor het eindresultaat!
SC Haren 4 - SC Ten Boer: 1½ - 2½
1. A. de Bakker (z)(1827) - Roelof Kroon (w)(2065) : 0 - 1
2. R. Suurmeijer (w)(1661) - Klaas Dijkhuizen (z)(1957) : ½ - ½
3. H. van der Mossel (z)(1611) - Albert Prins (w)(1730) : ½ - ½
4. T. Hiemstra (w)(1588) - Piet Beetsma (z)(1702) : ½ - ½
Daarna stokte het enigszins. Klaas speelde een eindspel met zware stukken en pionnen geheel tot op de draad uit, maar kwam toch niet verder dan remise.
Albert stond in het middenspel een stuk beter dan zijn tegenstander, maar een directe winstvoortzetting was niet voorhanden (in ieder geval zag hij die niet, wat, toegegeven, niet helemaal hetzelfde is) en het had een partij van de lange adem moeten worden. Aangezien de witspeler besefte dat aan bord 1 al gewonnen was, Klaas minstens remise had en dat Piet inmiddels gewonnen stond, stelde hij remise voor, na het kort daarvoor nog zelf afgeslagen te hebben. Een dergelijke gedachtengang wordt ook wel met taktische overwegingen omschreven. Zwart ging met een gelijkspel accoord. Daarna analyseerden beide spelers het gebeuren tot wederzijds genoegen en lieten elkaar zelfs eigen partijen uit het recente verleden zien. Het was zo gezellig dat Albert aan het eind van de avond tot herhaling toe van zijn medereizigers te horen moest krijgen dat ze nu wel eens naar huis wilden.
Eerder was al gebleken dat Piet zijn winststelling niet tot het gewenste volle punt had weten uit te bouwen, maar ook remise had gespeeld, zodat de einduitslag aan de bescheiden kant bleef. Als de voortekenen niet bedriegen komt Ten Boer eind januari in de volgende bekerronde uit tegen SISSA 1. Waarom ook niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten