Op de (overigens door afwezigheid schitterende) neutrale toeschouwer moet ronde 13 van de clubcompetitie een bijzonder vredelievende indruk hebben gemaakt. Welgeteld vier van de vijf partijen eindigden namelijk in remise. Hier en daar is alleen wel een kleine kanttekening te plaatsen.
Roelof Kroon (w) - Klaas Dijkhuizen: ½ - ½
Gerard Zijlema (w) - Wim van Dijken: ½ - ½
Harm Buter (w) - Albert Prins: 0 - 1
Piet Beetsma (w) - Marten Berends: ½ - ½
Anna Bruijn (w) - Free Blok: ½ - ½
Afwezig waren Ad Mertens, Baudewijn Michel en Alfred Rodenboog. Wopko Dijkema had een SN.
Bij Roelof-Klaas werd door wit, met nog een bord vol stukken, remise aangeboden, wat door zwart, na wat gemompel over kampioensaspiraties die niet over het hoofd gezien moesten worden, toch maar werd aangenomen. In de daaropvolgende analyse, waarbij uiteraard ook de eventuele voortzettingen ter sprake kwamen, leek zwart redelijk goede papieren te hebben, maar was het ook een heel riskant gemanoeuvreer, waarin zwart geen steekje kon laten vallen, op straffe van onmiddellijk verlies. Wit onderbrak met deze uitslag een fraaie reeks van louter overwinningen.
Bij Gerard-Wim had zwart in het middenspel de beste kansen en was de winnende voortzetting binnen bereik. Hij koos echter voor een andere speelwijze, maar ook die leverde een gezonde pion voorsprong op, die van beslissende betekenis had kunnen zijn. Op dat moment besloot men echter tot remise (ook een optie natuurlijk).
In de partij Harm-Albert kreeg zwart na de openingsfase al vrij snel de wat betere stelling. Toen wit Pa4 deed, met als reisdoel het mooie veld c5, verhinderde zwart dat door b6 te spelen, daarbij pion c6 en prise zettend voor de witte dame op c2. Dat was een tamelijk duidelijke valstrik, waarbij een zwarte loper op d6 en de zwarte dame op f6 geniepig samenspanden. Na enig denkwerk nam wit inderdaad op c6 (de dame stond daar ongedekt) en na de zet Ld6-h2+ was het winstpunt voor zwart.
Piet en Marten speelden een moeilijk middenspel, waarin beide kanten beschikten over een toren, twee lichte stukken en vijf pionnen. Wit stelde op een gegeven moment remise voor, maar zwart wilde doorgaan. Na een reeks min of meer moeizame zetten, waarbij geen van tweeën verder kwam dan voorzichtig laveren, passeerden nog enkele remisevoorstellen. Toen de klok ook een belangrijke rol opeiste en voor zowel wit als zwart zo'n 5 à 7 minuten aangaf, reikte men elkaar alsnog de hand.
Bij Anna-Free stond wit in de openingsfase goed en had enig materiaal kunnen winnen. Dat gebeurde echter niet en toen ik op zeker ogenblik even kwam buurten stond zwart fors materiaal voor. Ik had al winst voor Free genoteerd, maar moest dat even later corrigeren: hij had remise aangeboden.... Sympathiek én opmerkelijk tegelijk!
Een dezer dagen volgt de nieuwe tussenstand.
