SC Ten Boer: ronde 20

In de 20e ronde van de clubcompetitie zijn gisteravond de volgende partijen gespeeld:

Klaas Dijkhuizen (w) - Albert Prins: ½ - ½

Jan Pilon (w) - Piet Beetsma: 1 - 0

Gerard Zijlema (w) - Marten Berends: 1 - 0

Harm Buter (w) - Wopko Dijkema: 1 - 0

SN: Ad Mertens

AMK: Jerimi Bos

Klaas-Albert

Klaas zet Albert behoorlijk onder druk. Zo taai mogelijk verdedigen is het motto, om niet de populaire term keepen te gebruiken. Op de grens van midden- en eindspel echter maakt wit een forse vergissing en draait de volgorde van twee zetten om, wat onmiddellijk een verloren stelling oplevert. Albert is vervolgens zijn zenuwen niet (helemaal) de baas en biedt na de volgende zet, ineens bevrijd van alle spanning en het idee tegen een naderende nederlaag aan te moeten hikken, remise aan. Klaas hoeft hier niet lang over na te denken en bevestigt hiermee de in Ten Boer en omgeving wereldberoemde stelling dat hij alleen voor remise voelt als hij op verlies staat...
Tevens wordt voor de zoveelste keer het bewijs geleverd dat zwart niet over het gewenste (?!) ijskoude killersinstinct beschikt.

Jan-Piet

Een lange  partij, waarin Jan aan het langste eind trekt. Zwart kan het eindspel sterker spelen dan hij deze avond doet en gaat ten onder. Bij het analyseren komt niet helemaal uit de verf of de nederlaag onvermijdelijk was. Hoe dan ook: goed doorzetten van Jan.

Harm-Wopko

Een middenspel waarin beide partijen goede kansen hebben, waar evenwel wat losjes mee wordt omgesprongen. Even later ziet wit kans met zijn dame de vijandelijke koningsstelling binnen te dringen, waarna zwart geen kans meer heeft verlies te ontlopen.

Gerard-Marten

Van dit treffen heb ik heel weinig gezien: om precies te zijn alleen een momentopname niet lang na de opening.Toen viel me op dat wit aanzienlijk beter stond. Waarschijnlijk is dit ook de basis geweest van waaruit wit heeft gewonnen.

De stand na 20 ronden:

1. Klaas Dijkhuizen 255 p. (1SN1; 8-7) 2. Albert Prins 248 (1SN1; 7-8) 3. Jan Pilon 225½ (1SN; 7-4) 4. Piet Beetsma 190½; 7-9) 5. Marten Berends 147 (1SN1; 5-5) 6. Ad Mertens 117 (1SN; 6-7) 7. Gerard Zijlema 106 (1SN; 8-8) 8. Wopko Dijkema 93 (7-8) 9. Harm Buter 80½ (8-7) 10. Jerimi Bos 70½ (1SN; 3-2)  

Terzijde:

Youp van 't Hek in de NRC van 24 en 25 januari over de heren Kamp en Leegte (what's in a name) en het zoveelste zinloze bodem-onderzoek dat de VVD heeft aangevraagd:

Dat moet aantonen dat de bevingen met de gaswinning te maken hebben en dat het niet door de zuipende studenten komt. Dit geologische akkefietje gaat zeker weer een paar jaar duren en in die periode kan de NAM lekker doorgaan met slurpen. Je bescheurt je als Groninger om dit soort nitwits. En je huis ook. Er gaat niets boven Groningen. Alleen geld en gas! 

Drie prijzen op GP Philidor

Nieuwe mail van jeugdleider Roelof:

Zaterdag deden zes van onze jeugdschakers mee aan de GP van Philidor. Drie van hen keerden met een prijs terug naar Ten Boer.

Team 'Rood' uit Ten Boer

Gerbrich deed mee in een heel sterke A-groep. Ze was de enige met een rating onder de 1000. In de eerste 3 rondes verloor ze. Niet kansloos. Tegen Alec en Sake stond ze gewonnen.  In de 4e ronde liet ze haar tegenstander ontsnappen. Met nog 2 seconden op de klok van de tegenstander, die huizenhoog gewonnen stond, liet ze haar laatste stuk pennen en kon hij afruilen naar remise. In de laatste ronde werd Harm Jan Kootstra wel van het bord af gezet.

Ilja speelde in de B-groep. Voor de laatste ronde hadden alle 6 spelers 2 punten. Ze kon dus nog 1e worden. Ze verloor helaas en werd gedeeld 4e. Hoogtepunt was het volgende mat in 6:

1. Tg8+ Ke7 2. Lg5+ f6 3. Pg6+ Kf7 4. Tf8+ Kg7 5. Lxf6+ Kh7 6. Th8#

Schitterend.

In groep D speelden Lindert en Rowin. Lindert begon flitsend met 4 uit 4, speelde toen remise tegen de verreweg sterkste speler in de groep. Hierna verloor hij twee keer. Onnodig in sommige gevallen. Rowin had het moeilijk. Hij begon met 1 uit 5. Maar toen rechtte hij zijn rug, overwon zijn teleurstelling en won de laatste twee. Hij zal koploper blijven in het klassement. Al met al was Lindert 2e in de groep, Rowin 5e.

  Rowin, Lindert en Tetske 

Hofstra  (Leek)

Joël met prijs

Rising star Anna-Mae

In groep F speelde rising star Anna-Mae. Ze was weer eens in supervorm en scoorde 5,5 uit 7. Daarmee werd ze 1e. Vooral het plezier waarmee ze schaakt is groot. Ze leert héél snel daardoor. Zowel in het Friese als het NOSBO klassement staat ze nu hoog. Ga zo door Anna-Mae.

Joël deed het ook super gisteren. Met 5 uit 7 werd hij 2e in groep H. Hier wordt nog zonder klok gespeeld. Wonderlijke taferelen. Zo speelde Joël een partij tegen iemand die niet meer wist hoe hij met dame en koning tegen koning mat moest zetten. Het duurde maar en duurde maar. Geen klok, dus uiteindelijk arbitreren. Wat doe je dan? De groepsleider was gelukkig heel rustig, zorgde dat begeleiders en ouders op afstand bleven. Mighiel de Jong besloot om de speler nog een paar minuten de tijd te geven om het mat te vinden. Toen het niet lukte werd de partij remise verklaard. Geluk voor Joël, wat sneu voor de tegenstander.

Ik wil de organisatie in Leeuwarden hartelijk bedanken voor het toernooi. Het was een leuk toernooi op een dag die begon met sneeuwpoppen en glibberige wegen. Hij eindigde met een tocht door het drukke Leeuwarden met fans van PSV en Cambuur op weg naar het stadion.

Felle strijd om Mien-bokaal

Gisteravond speelde zich de strijd om de Mien-bokaal af, het jaarlijkse snelschaaktoernooitje van SC Ten Boer. Er waren deze keer maar liefst 11 deelnemers, waaronder jeugdleider Roelof, dochter Gerbrich en Daan. De laatste leidt momenteel in het Grand Prix-klassement voor de jeugd en won ook de laatste GP in Hoogeveen (zie vorige post). Hij belandde deze avond op de 6e plaats met een score van 50% (5 uit 10), een mooi resultaat. Gerbrich, de andere jeugdschaker, eindigde met 3 punten als 9e.

De wedstrijdleiding was bij Jan in goede handen: het geheel liep op rolletjes. Weliswaar gierden af en toe de zenuwen wat uit de bocht, wanneer de spanning hoog opliep, maar aan het eind van de avond konden we toch terugzien op een geslaagde happening. Iedereen maakte om ongeveer 23.00 uur een gepaste keuze uit de meegebrachte prijzen. Winnaar van de bokaal werd Roelof met de niet onaardige score van 9 uit 10, 2e werd Klaas met 8 en 3e (via onderling resultaat) Jan, eveneens met 8 punten uit 10 partijen.

De complete uitslag (even klikken):

Felle strijd om Mien-bokaal

Daan wint GP Hoogeveen

Mail van Jantine Reinders:

Gisteren stond alweer het 5de Grand Prix van het seizoen op de agenda. Vanuit Ten Boer reden  10 kinderen naar Hoogeveen. Daan is de nieuwe leider van het klassement en ontving daar de leiderstrui.  Of, zoals de kinderen hem noemen, de worteltjestrui.

In groep H speelden Yrsa, Wouter en Anna-Mae. Yrsa begon goed in de sterke poule door gelijk te winnen.   Daarna kreeg zij het  moeilijker. Ze verloor helaas 4 partijen, maar won er 2. Met een nette 3 uit 7 eindigde ze in de middenmoot. Ook Wouter deed zijn best om partijen te winnen, wat 2 keer lukte. Anna-Mae speelde vanmiddag weer sterk met 5 uit 6. In de laatste ronde moesten Wouter en Anna-Mae tegen elkaar. Anna-Mae stond er in gewonnen stelling goed voor, maar toen zag ze iets over het hoofd en zette Wouter pat, dat was enorm balen voor haar. Hierdoor eindigde Anna-Mae met 5.5 punten op de 2de plaats, Wouter eindigde in de middenmoot met 3.5 uit 7.

In groep G speelde Joël. Hij was in een sterke poule ingedeeld en het zou heel knap zijn als hij vanmiddag met punten naar huis ging. Hij won gelijk al in de eerste ronde, maar helaas bleef het vanmiddag daar ook bij en eindigde hij met 2 uit 7. Wouter heeft vanmiddag veel wedstrijdervaring opgedaan en bij een volgend toernooi heeft hij daar veel aan.

Martijn begon in groep F heel sterk met 4.5 uit 5. Het toernooi duurde voor hem 2 ronden te lang, de vermoeidheid van een lange dag sloeg toe. Hij verloor helaas de 2 laatste ronden en eindigde met 4.5 uit 7. Hij dacht dat hij net weer buiten de prijzen zou vallen, maar tot zijn verbazing en opluchting werd hij toch nog 3de! Goed gedaan.

Mieke begon voorzichtig in groep E, de eerste ronde verloor ze om daarna 3 te winnen. Uiteindelijk werd ze met 4 uit 7 ook 3de.

Rowin maakt dit seizoen grote sprongen. Hij staat 1ste in het Friese GP-klassement en wint de ene na de andere prijs. Zijn rating is enorm gestegen en vandaag mocht hij in groep D spelen. Het leek erop dat hij een zware dag zou krijgen met 0 uit 3, om vervolgens 2 partijen te winnen. Met 3 uit 7 eindigde hij deze keer in de middenmoot, knap gedaan in deze sterke poule.

Remco en Jarno speelden beide in groep C. Ook Jarno is qua rating dit seizoen omhoog geschoten. Hij speelde vanmiddag rustig zijn partijen en eindigde met 3 uit 7. Remco begon met een verliespartij, maar speelde sterk door. Helaas duurde het toernooi ook voor hem 2 partijen te lang, die hij beiden verloor. Deze groep was erg aan elkaar gewaagd. De nummer 1 stak erboven uit met 5 punten, er waren 4 kinderen met 3.5 punten en de laatste 3 hadden 3 punten. De 2de prijs  werd gewonnen op SB-punten, Remco en Elang eindigden met gelijke punten en gelijke SB. De wedstrijdleiding heeft toen besloten dat beiden de 3de prijs zouden krijgen.

Daan speelde vanmiddag in de leiderstrui in groep A. In alle rust speelde hij zijn partijen boven in een aparte zaal. Vanmiddag won hij van Jelmer en Sjouke. Helaas ging het mis tegen Nick van wie hij verloor. Maar de partijen tegen Thijmen en Jelmer won hij weer en met een score van 4 uit 5 won hij het toernooi!

Het was een geslaagd toernooi, de kinderen gingen allemaal met een medaille of beker naar huis.

NJC: prachtige wedstrijd eindigt onbeslist

In de vierde ronde speelde het eerste jeugdteam van Ten Boer tegen het sterke Paardensprong. De Paardensprong heeft in haar bijna tienjarig bestaan een geweldige reputatie opgebouwd. Een bolwerk van jeugdtalent, dat goed opgeleid wordt. Niet lang geleden werd men nog tweede in de nationale D-competitie. Eelke de Boer wist onlangs op het EK de 11e plek de halen, een ongekende prestatie.

De wedstrijd werd gehouden in het Postillion Hotel in Haren. Gastheer was Kees Romijn, die een ieder welkom heette en aangaf dat deze avond de eerste activiteit in de viering van het 100-jarig bestaan van de schaakclub Haren (en Oostermoer tegenwoordig) is. Daarnaast is het dus het jaar van het 10-jarig bestaan van De Paardensprong en het 5-jarig bestaan van SCEPU. Overigens gaat de jeugdclub van Ten Boer in september ook het 10e seizoen in.

Met een half bordpunt voorsprong was het voor ons team noodzakelijk om te winnen. Bij verlies of een gelijk spel is het team praktisch uitgeschakeld voor de kruisfinales om de hoogste vier plaatsen en rest de strijd om de vijfde tot en met achtste plaats. Paardensprong kwam extra sterk naar Haren toe. In plaats van Niels van Nimwegen was de in topvorm verkerende Lodewijk van Vliet opgetrommeld. Op alle borden was er een stevig ratingoverwicht voor de Paardensprong.

1. Lodewijk van Vliet (1297)- Koen Klomberg (1099)

2. Daniël Apol (1284) - Daan Noordenbos (1069)

3. Martijn van Nimwegen (1238) - Robin Bruins (979)

4. Daan de Vetten (1041) - Gerbrich Kroon (967)

De match werd op alle borden ondanks dit overwicht een echt gevecht. Af en toe moest ik door de situatie op de borden enkele van onze spelers er op wijzen dat ze geen remise mochten aanbieden of aannemen. In het begin stond op alle borden een ongeveer gelijke stelling. Alleen op de klok hadden onze spelers een duidelijk voorsprong. 

In het middenspel kwam er tekening in de strijd. Koen nam in het begin de goede beslissingen waardoor Lodewijk zeker niet beter stond. Echter op het moment dat Lodewijk de loper van Koen uit het spel wilde halen door hem naar a2 te jagen, volgde er een verkeerde beslissing die een pion kostte. Een paar zetten later volgde er nog een verkeerde beslissing, waardoor Koen een stuk achter kwam. Ik moet die stelling nog eens bekijken, want Mark Petrelli gaf na afloop aan dat Lodewijk in deze fase in problemen had kunnen komen. Daan wist in de Engels aanval van een Siciliaan Daniël onder druk te zetten. Wit had f3-f4 gespeeld en dat betekent dat pion e4 zwak wordt. Toen Daan zijn paard naar c5 en loper naar b7 had gespeeld leek me dat zwart de overhand had. Robin begon goed. Een overwicht in een stelling uit een Italiaanse opening met c3 en Lb3. Martijn begon thematisch op de damevleugel aan te vallen. En hier ging iets mis voor onze speler. Opeens was er een dubbele aanval met een pion die een stuk kostte. Gerbrich daarentegen wist in gelijke stelling een pion te veroveren. Tegenstander Daan had in die fase remise kunnen afdwingen met Pc7 Tb8 Pb5 waarna de zwarte toren weer terug moest naar a8. Daan wilde geen remise en wist met zijn lopers op b5 en c5 de zwarte toren op e8 in gevaar te brengen. Genoeg compensatie dus, sterker nog: bij een klein foutje van Gerbrich zelfs kans op winst voor Daan.

Prognose 2.5-1,5. Als Paardensprong het goed wist uit te spelen misschien 3-1, maar als de grote tijdsvoorsprong op de klokken een belangrijke factor zou gaan worden, dan misschien 2-2 of een kleine winst.

Compliment aan alle 8 jeugdspelers, want er gebeurden in de rest van de match geen noemenswaardige fluctuaties van het algemene beeld op de borden plaats. Op dit niveau zijn de jeugdspelers al zo sterk dat, als ze over voldoende tijd beschikken, ze een partij met een voorsprong ook kunnen afmaken.

Het eerst was Gerbrich klaar. Daan pakte niet energiek genoeg door. Volgens mij heeft Daan kans op stukwinst in deze fase gemist. Door twee zetten die wat minder goed in het actieve plan pasten, kon Gerbrich consolideren en het initiatief stoppen. De remisemarge bleef desondanks groot, omdat van de lichte stukken alleen nog twee ongelijke lopers restten en de halfopen lijnen door de lopers geblokkeerd konden worden. De torens die beiden nog hadden konden hierdoor niet actief worden. Gerbrich wist echter met een trucje een tweede pion te winnen, en toen Daan vergat een pion terug te winnen, besliste een dubbele aanval. Torenwinst en 1-0.

Robin kwam nog goed terug. In tijdnood was er even hoop om het verloren stuk terug te winnen. Martijn verdedigde bekwaam met nog minder dan een minuut op de klok. Door een paar snelle zetten kon hij tijd terugwinnen. Toen Robin dameruil toeliet was de partij beslist. 1-1

Daarna was het weer de beurt aan ons team om een voorsprong te nemen. Daan op bord 2 won inderdaad pion e4. Tegenstander Daniël zette nu alles op de aanval. De koning van Daan moest een pion op h7 terugslaan en kwam redelijk open te staan. Gelukkig had Daan zijn dame gecentraliseerd en kon hij deze vanaf veld e5 gebruiken bij de verdediging van zijn koning. Met een toren op h1 en een dame op g1 geen overbodige luxe! Toen Daan zijn toren op de tweede rij kreeg kon hij voortdurend dameruil dreigen en na dameruil zou een gewonnen toren eindspel overblijven. Daniël offerde in arren moede maar zijn toren in de hoop op eeuwig schaak. Dat plan mislukte en het was 2-1.

 

De opdracht voor Koen was nu duidelijk: proberen uit zijn verloren stelling nog een halfje te halen. Koen verdedigde goed, nam de best mogelijke beslissingen om het Lodewijk zo moeilijk mogelijk te maken. Het eindspel dat hij wist te bereiken was loper tegen toren met een vrije a-pion voor Koen en een 4 tegen 3 pionnenminderheid op de koningsvleugel. Dit zijn geen eenvoudige eindspelen om te winnen. Lodewijk pakte het echter heel goed aan. Ruil van de f-pionnen zorgde voor een vrije e-pion met nog een pion in reserve op de g- en h-lijn. De e-pion vervolgens naar voren, zodat Koen zowel loper als koning nodig heeft om de e-pion te stoppen. Maar dan kan de loper niet tegelijk de a- en g-pion blijven dekken. Vervolgens liep de h-pion door en was de winst verdienstelijk door Lodewijk binne gehaald. 2-2

Een geweldig leuke en spannende wedstrijd. Kwalitatief ook erg hoogstaand. Van beide teams. 

Ik was erg trots dat onze jeugdschakers tegen een ratingoverwicht van gemiddeld 200 punten een 2-2 uit het vuur wisten te slepen. Voor de stand betekent het dat we praktisch zijn uitgeschakeld voor de kruisfinales om de plaatsen 1 tot en met 4. We hebben echter wel bewezen dat we met dit team in de toekomst wel mee kunnen spelen om de ereplaatsen van de NJC.

Stand

1. Staunton 3-6 9,5 bordpunt

2. SC Ten Boer 4-5 9,5

3. Paardensprong 3-5 9

4. SCEPU 3-0 3

5. SC Ten Boer 2 3-0 1

Ronde 19 clubcompetitie + verslag ScepU V1 - DAC + Ten Boer op plaats 1 in klasse 2A

Gisteravond werden partijen gespeeld in ronde 19 van de onderlinge competitie. Het hadden er vier kunnen zijn, maar door (zeldzaam) afzeggen van Klaas en Piet, het niet afzeggen, maar ook niet komen opdagen, van Harm en een SN dat ik toen ook nog tot overmaat van ramp aan Marten moest geven, maar dus achteraf gezien niet nodig was geweest,  werden het er maar twee.

Albert Prins (w) - Ad Mertens: 1 - 0

Jan Pilon (w) - Gerard Zijlema: 1 - 0

AMK: Klaas Dijkhuizen, Piet Beetsma, Harm Buter en Jerimi Bos
SN: Marten Berends

Bij een kleine combinatie van Albert koos Ad (net terug van een welverdiende vakantie) niet voor het beste antwoord en kwam zodoende al snel in moeilijkheden. Om een lang verhaal kort te maken: het punt ging naar eerstgenoemde.

Gerard verdedigde zich aanvankelijk behoorlijk tegen Jan, maar tegen het eindspel aan, toen ik net even niet keek, schijnt hij een stuk te hebben weggegeven. Dat moet je natuurlijk niet doen en het verklaart zonder meer de winst van Jan.

De stand in de clubcompetitie na 19 ronden:

1. Klaas Dijkhuizen 245½ p. (1SN1; 7-7); 2. Albert Prins 238 (1SN1; 7-7); 3. Jan Pilon 208½ (1SN; 6-4); 4. Piet Beetsma 190½ (SN1; 7-8); 5. Marten Berends 147 (1SN1; 5-4); 6. Ad Mertens 107 (6-7); 7-8. Gerard Zijlema en Wopko Dijkema 93 (1SN; 7-8)(7-8); 9. Harm Buter 67½ (7-7); 10. Jerimi Bos 66½ (3-2)

We hadden verder deze avond 'inwoning' van ScepU V1 dat uitkomt in de nieuwe viertallencompetitie van de NOSBO, afdeling Noord. Het team, bestaand uit vader en dochter Kroon en vader en dochter Kok, speelt zijn thuiswedstrijden in Ten Boer, vermoedelijk vanwege de meer centrale ligging van ons dorp vergeleken met die van Usquert.

Het werd op die manier nog een gezellige avond die deed denken aan vroeger tijden. Ik zal hier niet verder over uitweiden.

ScepU V1 - DAC: 3½ - ½

1. Kroon,R.(Roelof) - Rambelje de la,E.F.(Bert): 1  - 0

2. Kok,E.(Erwin) - Vuursteen,W.(Wim): ½  - ½
3. Kok,S.N.(Silke Nienke) - Vries de,E.(Elle): 1  - 0
4. Kroon,G.(Gerbrich) - Hofstee,H.H.(Harrie): 1 - 0

Een ruime overwinning voor ScepU, maar voor de aandachtige toeschouwer (in dit geval Albert) vielen er wel enkele kanttekeningen te maken.

Een eenvoudige overwinning voor Roelof, die dat gezien het enorme ratingverschil ook wel aan zijn  stand verplicht was. Ik weet niet of spelers in deze competitie voorbereid zijn op het meedoen van heel sterke schakers en of ze zich ervan bewust zijn als ze aan het bord plaatsnemen. Misschien beter van niet!

Aan bord 2 schaakte de oude heer Vuursteen (1922!) een pittig potje tegen Erwin, die het niet makkelijk had. Laatstgenoemde stelde in verloren stelling remise voor, waar V. niet mee instemde, maar opmerkelijk genoeg stelde die even later, toen de winst echt voor het grijpen lag, zélf remise voor. Daar hoefde Erwin niet lang over na te denken. Een onverwacht buitenkansje!

Silke won een partij waarin het voordeel nog al eens wisselde. Haar tegenstander schonk op een gegeven moment een toren, waarna even later Silke een complete loper in de aanbieding deed. Het draaide uit op  een eindspel van aan beide kanten een paard en enkele pionnen. De Vries liet te laat zijn koning opmarcheren naar een doorstomende vrijpion, waardoor Silke dame kon halen. De uitslag had voor hetzelfde geld andersom kunnen zijn. Wie de op één na laatste fout maakt wint!

Een bijzondere partij werd gespeeld door Gerbrich tegen haar tegenstander Hofstee. Laatstgenoemde zette een uitstekende aanval op, beginnend met twee (!) stukoffers. Prima gezien. Daarna had het oogsten moeten beginnen, maar halverwege raakte hij de draad kwijt en begon geheel onnodig terugtrekkende bewegingen te maken in plaats van door te zetten. Erg eenvoudig was het trouwens ook weer niet. Hij miste in ieder geval op die manier wel de kans om een heel gedenkwaardige partij te spelen. Even later ging hij ook nog in de fout en kon Gerbrich, nu met een forse materiële voorsprong, de partij simpel uitmaken.

Terzijde 1:

Volgende week houdt Ten Boer zijn jaarlijkse snelschaaktoernooitje om de Mien-bokaal (wie kent hem niet?)

Iedere deelnemer (geen uitzonderingen graag) neemt een prijs(je) mee en dan we maken er wat van!

Terzijde 2:

Nota Bene!
Gisteravond heeft Sissa 5 met 4-2 verloren van Lewenborg 2. Als gevolg daarvan staat Ten Boer nu met 7 punten uit 4 wedstrijden op plaats 1, vóór Sissa (6 punten) en Lewenborg 2 (4 punten).

DAC 2 - Ten Boer: 2½ - 3½

Vanavond, 12 januari, heeft SC Ten Boer weer twee wedstrijdpunten aan zijn  totaal toegevoegd. 7 punten uit 4 wedstrijden: het kan minder. Alleen het team van SISSA wint alles tot nu toe en heeft 1 punt meer.

Na een vlotte reis arriveerden we zeer tijdig bij sporthal 'De Ringen' waar DAC zijn clublokaal heeft. Klaas was zo vriendelijk geweest Gerard, Harm en mij van huis te halen: hij noemde dat service van de zaak. Marten en Piet kwamen op eigen gelegenheid wat later.

DAC 2 - Ten Boer: 2½ - 3½

1. B. van Till (z)(1562) - Klaas Dijkhuizen (w)(1955): 0 - 1

2. P. Klein (w)(1530) - Piet Beetsma (z)(1664): ½ - ½

3. B. Kuiper (z)(1504) - Albert Prins (w)(1670): ½ - ½

4. A. Tesic (w)(1504) - Marten Berends (z)(1485):  0 - 1

5. L. Maas (z)(1407) - Gerard Zijlema (w)(1432): ½ - ½

6. J. Groothof (w)(1325) - Harm Buter (z)(1325): 1 - 0

Klaas zette ons op voorsprong, al duurde het even en vergiste hij zich (naar eigen zeggen) tegen het einde nog even, waardoor Van Till nog redelijk terug had kunnen. Dat gebeurde evenwel niet en daar was het punt.

Harm stond in  het eindspel weer eens totaal gewonnen, maar maakte zich waarschijnlijk te druk en gaf de partij alsnog uit handen.
Daarna kwamen remises bij Piet, Gerard en Albert tot stand. Laat ik daar verder niet al te veel over zeggen.
De stand na 5 partijen: 2½-2½. Alles hing dus af van de laatste partij: Marten tegen Tesic. Marten had nog 7-8 minuten op de klok en zijn tegenstander een uur. Even was ik bang dat onze man niet op zijn tijd lette, maar dat bleek mee te vallen. Martens tegenstander hielp een handje mee door een kwaliteit weg te geven, waarna het niet al te moeilijk was om de winst binnen te halen. Marten deed dat op de op één na snelste manier, die nog altijd snel genoeg was. De overwinning met 3½-2½ was een feit. Niets stond een terugreis in goede stemming vervolgens in de weg.

Tesic

Berends

In deze stelling die er voor wit niet best uitziet (er dreigt mat in 3 zetten) speelde wit in arren moede 1. Td8+? Na 1. ... Dxd8 2. Dxd3 De1+ 3. Pf1 was het enkele zetten later ook uit.

Rowin versterkt koppositie in GP klassement FSB

E-mail van Roelof:

Gisteren de 4^e GP van de FSB in Dokkum.  Drie jeugdschakers namen deel aan het toernooi. Hieronder de koploper van het klassement: Ro-win.

Rowin speelde in groep D. Rowin is de laatste maanden heel hard vooruit gegaan. Hij speelt graag. Door de vele toernooien leert hij heel snel bij. Gisteren kwam dit er opnieuw uit. Ik heb zijn spel goed kunnen volgen. Wat me opvalt is dat hij de ruimte op het bord goed beheerst, al ziet hoe hij gecentraliseerde paarden kan ondermijnen door de ondersteunende pionnen aan te vallen en dat hij ook al ziet hoe hij velden in de koningsstelling van de tegenstander kan gebruiken om met paarden binnen te dringen. Het was dan ook geen verrassing dat hij eerste werd in de D-groep met 6 uit 7. Hiermee zal Rowin zijn leidende positie in het klassement alleen maar zal versterken. De jeugdclub in Ten Boer is erg trots op de prestaties van Rowin.

Rowin wint zijn belangrijkste partij van het toernooi

Ook Anna-Mae doet het heel goed de laatste tijd. Elk toernooi wil ze graag bezoeken. Gisteren speelde ze in groep H. Wat bij Anna-Mae steeds beter gaat is het mat zetten. Ook ziet ze snel wanneer ze een stuk kan slaan. Kortom ze is goed bezig en zeker in de lagere groepen van een GP is ze in staat om prijzen te winnen. Gisteren lukte dat ook weer. Alleen tegen de groepswinnaar verloor ze. En in de laatste partij kwam ze niet verder dan remise. Met 5,5 uit 7 werd ze keurig tweede. Ze gaat nu ook een rol spelen in het GP klassement van de FSB.

Anna-Mae tijdens de laatste partij, die remise;
werd; op de achtergrond Erwin Kok

Gerbrich was heel dicht bij de toernooioverwinning. Bijzonder was dat haar groep geleid werd door Piet Hania. Deze grote inspirator van het Friese jeugdschaak tijdens mijn jeugd in de jaren 70 en 80 was gisteren ook weer even enthousiast als altijd. Hij verdient wat mij betreft een erelidmaatschap van de FSB! Toen hij Gerbrich zag spelen voegde hij me toe: ‘Het zal niet meer lang duren, dan is ze je voorbij’. Helaas ging het gisteren in de laatste partij tegen Nick Huisinga mis. Ze combineerde de latere toernooioverwinnaar van het bord af. In gewonnen stelling sloeg ze met de dame te snel een toren op h2 die helaas gedekt werd door een loper op c7. Elke andere zet was winnend geweest. Tijdens zulke momenten leer je de echte kampioenen kennen. Ze feliciteerde Nick met zijn toernooiwinst en stapte dapper het apres schaken in ;-)

Gerbrich zet Dylan mat

Ik wil de organisatoren (Bauke Vroom, Piet Hania en anderen) bedanken voor de organisatie.

Anekdotes uit de schaakwereld (15)

Een grootmeester begint een gesprek met Michail Tal (1936-1992; wereldkampioen 1960-1961) en vraagt: “Vanavond kom ik op de televisie. Wat zal ik tegen de kijkers zeggen?” Tal antwoordt: “Dat ze morgen naar de radio moeten luisteren, naar een uitzending met mij!”

Akiba Rubinstein (1880-1961) heeft in een toernooi nog een remise nodig om winnaar te worden. Er worden een paar zetten gedaan en zijn tegenstander biedt remise aan. Rubinstein weigert. Enkele zetten later, R. staat intussen aanzienlijk beter, stelt hijzelf remise voor, wat onmiddellijk wordt aangenomen. Rubinstein sluit af met de mededeling: “IK beslis hoe de partij afloopt, tegen een speler van uw niveau!”

Tijdens een schaakpartij tegen koning Henri IV (1553-1610) van Frankrijk heeft edelman François de Bassompierre de pech een tamelijk luid, niet voor andere uitleg vatbaar geluid te maken, wanneer hij een zet met een paard doet. Hij redt zich uit de netelige situatie met de opmerking: “Sire, dit paard komt zonder een trompetsignaal niet van zijn plaats!”

Weaver W. Adams (1901-1963) was een Amerikaans schaakmeester die in 1948 het open Amerikaans kampioenschap won. In 1939 schreef hij een boek met de titel: ‘White to Play and Win’ (Wit speelt en wint). Het jaar daarna doet hij mee aan een toernooi in Dallas. Daar wint hij in de finale geen enkele partij met wit, maar wint wel al zijn partijen met zwart!

Albert Prins

Schaakclub Ten Boer 

Bovenstaande Anekdotes uit de schaakwereld zijn ook verschenen in het januarinummer 2015 van de regiokrant BuurContact.

Ronde 18 clubcompetitie en nog wat

Dinsdag 6 januari: de 18e ronde in de onderlinge competitie in het Buurhoes. Over ons onderkomen meldde de website van SC Middelstum vorige maand (niet geheel ten onrechte) het volgende:

''Een aantal jaren geleden was ik voor het laatst in het Buurhoes, een leuk dorpshuis met een bijbehorende bar. Afgelopen dinsdagavond trof ik niets van genoemde meer aan. Slecht verlicht, de drank verstopt achter rolgordijntjes en bijna uitgestorven. Een of andere kerk had het Buurhoes gekocht en de sfeer laten verdwijnen. Jammer!!'' 

Laten we maar zeggen dat de (leuke) tijden van vroeger inderdaad niet meer terugkeren, een verzuchting die ik al eens eerder zwart op wit heb gezet. Het aantal leden wordt ook maar niet groter, zelfs het toch niet misselijke aanbod om gratis een half jaar te komen schaken vermag de Boersters niet over de drempel te trekken: geen enkele respons. Hoeveel pk's zijn daar eigenlijk voor nodig?

Dan hoor ik (Nieuwsuur, woe 23.15 u.): schaken wordt steeds populairder bij de jeugd. Dat kan kloppen. Zwermen tienjarigen rond het schaakbord, zalen vol, maar bij de senioren blijven de ledenaantallen teruglopen. Een landelijk fenomeen helaas.

Een toekomst met zich naar alle windrichtingen verspreidende seniorleden van SC Ten Boer (voor zover dan nog aanwezig) lijkt niet zo heel ver meer..., waarna ook Alberts SchaakBlog waarschijnlijk zijn geheel eigen gang zal gaan, zo in de trant van De grappige en angstige avonturen van Albert bij schaakclub X... Uitsluitend een soort persoonlijk supplement op de website van de desbetreffende club zullen we maar zeggen. Niets meer en niets minder.

Maar goed, het is nog niet helemaal zover. Terug naar de werkelijkheid van vandaag, of liever gisteren.

Jan Pilon (w) - Klaas Dijkhuizen: 0 - 1
Harm Buter (w) - Albert Prins: 0 - 1
Marten Berends (w) - Piet Beetsma: ½ - ½

AMK: Ad Mertens, Gerard Zijlema, Wopko Dijkema en Jerimi Bos.

Jan-Klaas
In  de beginfase slaat Klaas de plank mis, waarna Jan een kwaliteit voorstaat. Maar dan begin de partij pas goed. Klaas weet zijn stukken allemaal richting witte koningsstelling te dirigeren en Jan ziet geen kans zijn materiële overwicht tot gelding te laten komen. Zijn beide torens doen in het middenspel precies ... 0 (nul) zetten en dat breekt hem op. Hoe het precies wel had gemoeten is weer iets anders, maar tijd om bijvoorbeeld nog een pionnetje in veiligheid te brengen was er in ieder geval niet, maar het gebeurde wel. Zwart rukt dan voortdurend verder op, wit kan eigenlijk niets meer en moet machteloos toezien hoe hij mat wordt gezet.

Harm-Albert
In het begin wat overbodige speldeprikjes over en weer die niet zoveel om het lijf hebben. In het middenspel doet wit een paar zetten te snel en met name een foutieve damezet doet hem de das om. Zwart wint een stuk en de partij is historie.

Marten-Piet
Ik hoorde van Piet dat zijn partij regen Marten na een twintigtal zetten in remise was geëindigd zonder dat er een pion of ander stuk geslagen was. Dat hoor je niet elke dag. Iets teveel doorgeschoven zullen we maar zeggen.

Stand na 18 ronden:

1. Klaas Dijkhuizen 238½ p. (1SN1; 7-7); 2. Albert Prins 223 (1SN1; 6-7); 3-4. Jan Pilon en Piet Beetsma 184½ (1SN; 5-4); SN1; 7-8); 5. Marten Berends 136 (SN1; 5-4); 6. A. Mertens 107 (6-6); 7. Gerard Zijlema 93 (1SN; 7-7); 8. Wopko Dijkema 81 (7-7); 9. Harm Buter 63½ (6-7); 10. J. Bos 62½ (3-2)

Terzijde:

Mooie Voetnoot (zoals bijna altijd) van Arnon Grunberg op pagina 1 van De Volkskrant van donderdag 8 januari, met de titel: Satire.

Rake column (zoals bijna altijd) van Bert Wagendorp op pagina 2 van De Volkskrant van donderdag 8 januari, getiteld: Ik ben Charlie.

De schaakspeelster: boek en film

In 2005 verscheen van schrijfster Bertina Henrichs (1966) de roman La joueuse d'échecs, die het jaar daarna in Nederland uitkwam onder de titel De schaakspeelster (Breda: De Geus, 2006).

In 2007 verscheen deze bespreking in de NRC:

Pion van de passie

Vrijdag 20 april 2007 door Margot Dijkgraaf

Bertina Henrichs: De schaakspeelster (La joueuse d’échecs). Uit het Frans vertaald door Truus Boot. De Geus, 158 blz. 

Het woord Naxos roept bij bewoners van de koude lage landen associaties op met zon, zee, strand en helderwitte dorpjes. Niet met de kamermeisjes die daar, iedere dag weer, de hotelkamers schoonmaken, waarna ze naar huis gaan om man en kinderen van hun natje en hun droogje te voorzien.

De Frans-Duitse schrijfster Bertina Henrichs (1966) stelde zich voor hoe het was om als boerendochter van het eiland op je 15de van school te gaan, een baantje te zoeken en jong te trouwen met een automonteur. Als moeder van een zoon en een dochter, laat zij haar hoofdpersoon Eleni een doodgewoon Grieks leven leiden, in de schaduw van een Apollotempel. Een leven dat bestaat uit koken, moederen, roddelen, slapen en het opruimen van hotelkamers.

Tot het moment waarop Eleni in een van de kamers per ongeluk een pion omgooit die ze niet weet terug te plaatsen. Op dat ogenblik komt de fascinatie haar leven binnen. De vrouw komt in aanraking met een spel dat ze niet kent, een bord waarop andere spelregels, andere wetten gelden dan die waarmee ze in haar dagelijks leven, op het eiland, mee te maken heeft. Ze raakt geboeid. Heel voorzichtig ontkiemt in deze doorsneevrouw het verlangen zich iets nieuws eigen te maken, een wereld te betreden die zich buiten haar gezichtsveld bevindt en die een onweerstaanbare aantrekkingskracht op haar uitoefent.

Met de innerlijke overtuiging die iedere passie kenmerkt, schaft ze een schaakcomputer aan. In het geheim, want de wetten van het eiland zijn haar bekend: wie zich door uitzonderlijk gedrag aan de middelmaat onttrekt, wordt onherroepelijk buitengesloten.

Eleni drinkt de hele bittere beker van haar passie leeg. Ze lijkt alles en iedereen te verliezen. Henrichs voert de lezer mee op het pad van de uitzondering, het pad dat naar definitief buitenstaanderschap leidt. De dwarse moed van haar hoofdpersoon is ontroerend en als lezer ben je een en al sympathie voor de eenzame strijd die er wordt gestreden.

De symboliek ligt er in deze debuutroman wat dik op. Ook zonder de reeks obstakels begrijpen we dat de schrijfster pleit voor het kiezen van de eigen weg, voor oorspronkelijkheid die de gemene deler ontstijgt.

Dat neemt niet weg dat De schaakspeelster een mooie roman is die niet alleen ons clichébeeld van de schaker bijstelt, maar ook onze associaties met Naxos van kleur doet verschieten.

***************************************

De recensent beoordeelt de roman positief, maar zegt niets over die facetten uit het boek die met schaken te maken hebben. Het schaakspel speelt in de roman misschien niet echt de hoofdrol en dient meer als metafoor, maar als je het er dan toch over hebt verdient het aanbeveling een en ander zo 'echt' mogelijk over te laten komen. Dat lijkt me voor auteurs die zelf niet schaken, of er niet zo veel van af weten, geen eenvoudige opgave. En dat blijkt ook in de praktijk. Om kort te gaan: men gaat nog wel eens de ongeloofwaardige kant op. Alleen schakers merken dat trouwens.

Iets van die mogelijke kritiek is terug te vinden in een weblog van schaker Huub van Dongen.

Het verschijnsel van onlogische elementen betreffende het schaken komen we in romans met dit thema vaker tegen. De boeken zijn op zich zeker de moeite waard, maar zouden aanzienlijk aan kracht hebben gewonnen als juist die details meer in overeenstemming met de realiteit waren geweest. Ook in bijvoorbeeld The Queen's Gambit van Walter Tevis (Londen: Pan Books, 1984) speelt dit, wanneer bijvoorbeeld in een match om het wereldkampioenschap door de heldin van het verhaal het Albin's tegengambiet wordt gespeeld: een aardige opening voor amateurs (en voor profs af en toe als verrassingselement bij het snelschaken), maar ik weet zeker dat die in een wk-match nooit zal voorkomen.

In 2009 is Henrichs' roman verfilmd onder de titel Joueuse (niet met lidwoord La, zoals hieronder), met in de hoofdrollen Sandrine Bonnaire en Kevin Kline.