Opgave 61

Als 3e opgave voor deze week de volgende stelling:

De vraag luidt: hoe won zwart hier in enkele zetten? (De bezoeker van Alberts SchaakBlog zit weer achter de zwarte stukken, let op de notatie!)

De oplossingen van de opgaven 59 (geplaatst 7 december), 60 (9 december) en 61 volgen eind deze week op dit weblog! 

---------------------------------------------------------------------------------

Naar mij opsturen van antwoorden kan en wordt bovendien zeer op prijs gesteld. De eenvoudigste manier is het combineren van de volgende vier punten:

1) klikken op comments, de oplossing intypen bij leave your comment met vermelding van eigen naam (gewoon onder de oplossing),

2) woordverificatie (overtikken gegeven woord in kadertje)

3) aanklikken anonymous

4) klikken op publish your comment.

Dit is de eenvoudigste manier, waarbij niet ingelogd hoeft te worden, wachtwoorden hoeven te worden vermeld o.i.d.

---------------------------------------------------------------------------------

Schaken in de literatuur (6):

De eerste zin uit het science fiction-verhaal The Chessmen of Mars, geschreven in 1921 door Edgar Rice Burroughs (de (geestelijke) vader van Tarzan!):

"Shea had just beaten me at chess, as usual, and, also as usual, I had gleaned what questionable satisfaction I might by twitting him with this indication of failing mentality by calling his attention for the nth time to that theory, propounded by certain scientists, which is based upon the assertion that phenomenal chess players are always found to be from the ranks of children under twelve, adults over seventy-two or the mentally defective - a theory that is lightly ignored upon those rare occasions that I win."

Uit: Burroughs, Edgar Rice: The Chessmen of Mars. - London: New English Library, 1973. - 205 p. - Oorspr. uitg.: 1922.

Van de achterkant van het boekwerkje:

There is a game on Mars, similar to chess - very similar, save that it is played on a board of a hundred squares, and with ornate pieces. The Martians call it jetan, and it is as old as the civilization of Barsoom.

But in the city of Manator jetan is no game. The chiefs of Manator play with living pieces - criminals, slaves, or warriors eager for fame - and the opposing chessmen duel to the death for possession of their squares.