Clubcompetitie SC Ten Boer: 23e ronde, op dinsdagavond 6 maart 2007. De hierna volgende partijen werden op deze regenachtige avond afgewikkeld in het Buurhoes. (Gelukkig was het binnen droog en de koffie warm).
Dat schreef ik de vorige week bij mijn verslag van de 22e ronde. Alleen de datum en het rondenummer verschilden logischerwijs. Buiten èn in het Buurhoes waren op de 6e maart de omstandigheden exact gelijk (regent het nu eigenlijk al vanaf 1 januari, of lijkt dat maar zo?), maar ik ging nu, om meerdere redenen in een andere stemmings huiswaarts. Hierover beneden meer bij de opmerkingen over de partij Zijlema-Prins.
Uitslagen van de 23e ronde:
Piet Beetsma(w) - Roelof Kroon(z): 0-1
Jan Pilon(w) - Klaas Dijkhuizen(z): ½-½
Gerard Zijlema(w) - Albert Prins(z): ½-½
Wopko Dijkema(w) - Marten Berends(z): ½-½
Erik Stam(w) - Harm Buter(z): ½-½
Afwezig: Fré Blok, Wim van Dijken, Ad Mertens en Baudewijn Michel.
Verslaggever Albert heeft van de diverse partijen erg weinig gezien, geteisterd als hij werd door zijn eigen, gewoontegetrouw haperende, partij. Wel heeft hij later begrepen dat Wopko Dijkema het aanvankelijk tegen Marten Berends niet leek te gaan redden, maar later sterk terugkwam en zo de remise veilig wist te stellen. Jan Pilon speelde tegen Klaas Dijkhuizen en bewees zijn toenemende speelsterkte, behalve door remise te spelen, ook doordat hij de partij op een gegeven moment in enkele zetten kon beslissen (maar dat dan toch net weer niet deed). Klaas is nou eenmaal één van die schakers die uit twee partijen (Pilon/Prins) die voor hem op verlies staan, toch 1½ punt haalt. Ook dat dwing je kennelijk af. Ik stond naast het bord en had die opmerkelijk koele en nuchtere blik van de 'buitenstaander', die meteen ziet wat er op het bord zoal mogelijk is. Aan het eigen bord wil die blik nog wel eens ontbreken. Jammer eigenlijk. In ieder geval stelde Jan zich op deze avond nadrukkelijk kandidaat voor de 3e plaats. Of zou ik nog medekandidaat kunnen zeggen? Ik doe het gewoon.
Van de andere partijen heb ik vrijwel niets gezien.
En dan de eigen partij..... Ik moet eerlijk toegeven dat ik na de opening niet zo goed kwam te staan, met een sneu geïsoleerd pionnetje, dat van meerdere kanten belaagd werd. Maar de boel bleef hoe dan ook bij elkaar en wit bereikte niet veel, ook al leken zijn torens sterk te staan. Erger was de tijdnood: ik had op het laatst nog ruim 9 minuten voor de rest van de partij, terwijl Gerard nog zo'n 35 minuten had. Ik denk dat ik voornamelijk daarom besloot, juist toen ik eindelijk los begon te komen, remise aan te bieden. Dat voorstel werd aangenomen, maar bij nog even verder schaken, zoals je dat dan vaak doet, bleek ik al heel snel in een gewonnen eindspel te belanden, wat ik eigenlijk ook wel had kunnen zien aankomen en waarvoor ook niet eens 9 minuten nodig waren geweest.... Als de naam van de schaakblog van Rob Plas al niet vergeven was (IK STOND GEWONNEN) dan wist ik het wel.... Op weg naar huis (door eerder genoemde regen; ik hoop dat die ophoudt voordat de herfst zijn intrede doet), voelde ik een licht gevoel van zelfhaat opkomen. Schaken is een heel mooi spel, maar het kent ook zo zijn wrevelmomenten. Maar goed, die zijn iedere schaker wel bekend. Het lijkt het leven wel.
Had ik niet, nog maar heel kort geleden, de volgende verzuchting van Henk Bunt op mijn weblog gezet:
Zo spelend - zonder enig risico te willen aanvaarden - kan men geen wedstrijd winnen.
Voor de zoveelste keer nam ik me toen voor, nog steeds in de regen op de fiets, het in de komende weken anders te gaan aanpakken.......! Het seizoen is nog niet afgelopen. We zullen zien!
Toch ook nog (gelukkig) een paar lichtpuntjes:
Vandaag de volgende boeken gekocht:
1) Dorrestijns vogelgids
2) Heroic tales: the best of ChessCafe.com 1996-2001
3) Matten (schaakverhalen) nr. 1. 2007
Gelukkig maken deze aanwinsten veel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten