dinsdag, april 03, 2007

Henk Bunt: prominent schaker in Noord-Nederland (16)

Vanaf december 2006 heb ik, in 15 afleveringen, partijen, achtergronden en commentaren op mijn weblog gezet, gewijd aan de NOSBO-schaker Henk Bunt (1920-2001), gebaseerd op 7 schriften, waarin Bunt zelf materiaal uit de periode 1938/39-1952 heeft bijeengebracht.

Deze 15 bijdragen zijn te vinden bij de volgende data op Alberts SchaakBlog:
7, 10, 11, 18 en 28 december 2006, alsmede 3, 8, 12, 22 en 30 januari en 2, 5,10,19 en 27 februari 2007 (en nu dus de 16e bijdrage: 3 april).

Deze post wil ik als een soort afsluitende bijdrage beschouwen.

Ik heb contact gehad met de heer P.R. Dijkhuis uit Haren, een lid van Staunton, die Bunt persoonlijk heeft gekend.

Hij was zo vriendelijk mij enig materiaal toe te zenden, met betrekking tot Bunt. Hiertoe behoorde het novembernummer (2001) van het Clubblad van Staunton, waarin het overlijden van Bunt wordt gemeld en waarin ook nog wat andere bijdragen over hem staan.

Het leek mij aardig hiervan een en ander op mijn weblog te zetten, om op die manier nog wat meer over de schaker Bunt in de openbaarheid te brengen en 'de mens als zodanig' nog iets beter te leren kennen.

In eerste instantie het bericht van zijn overlijden:

Dan een fragment uit een van de tweekampen tegen Wellner:

En tenslotte een kleine anekdote, waarvan de portee zeer herkenbaar is voor schakers:

Ik neem aan dat Staunton (en de heer Dijkhuis) met dit publiceren accoord gaan en wil de club en hem in ieder geval hiervoor graag bedanken.

Albert Prins.

1 opmerking:


  1. Beste Peter,
    Aangezien je geen e-mailadres hebt achtergelaten, moet ik op deze manier reageren. Ik heb de schriften van Bunt gedeeltelijk weergegeven op mijn weblog. Compleet zijn ze te vinden op de website van schaakclub Staunton in Groningen.
    Via https://sgstaunton.nl/h-bunt/ zijn ze te raadplegen. In eerste instantie selectief, maar door op de schriftafbeeldingen te klikken helemaal.

    Ik hoop je hiermee van dienst te zijn geweest,

    Vriendelijke groet,

    Albert Prins.

    BeantwoordenVerwijderen