Met enige moeite is het Ten Boer gelukt in de nieuwe NOSBO-strijd de eerste hindernis te nemen: in Delfzijl werd DAC verslagen.
Een echt compleet verslag kan ik er niet van geven, omdat ik zelf niet direct tijd over had om veel om rond te kijken, maar noodgedwongen vrijwel onafgebroken aan het bord zat gekluisterd, in de langste partij van de avond, maar daarover straks meer.
Eerst het pièce de resistance, ofwel de uitslagen: (de spelers van Ten Boer worden eerst genoemd) :
SV DAC - SC Ten Boer: 3½ - 4½
1. Roelof Kroon (w)(2116) - B. van Till (z)(1733) : 1-0
2. Klaas Dijkhuizen (z)(1831) - A. Verhoog (w)(1800) : 1-0
3. Jan Pilon (w)(1790) - S. Bagavac (z)(1767) : ½-½
4. Piet Beetsma (z)(1652)(z) - W. Vos (w)(1700) : 1-0
5. Albert Prins (w)(1733) - A. Steenhuizen (z)(1767) : 0-1
6. Marten Berends (z)(1578) - T. Molenhuis (w)(1665) : 0-1
7. Baudewijn Michel (w)(1636) - B. Kuiper (z)(1640) : 0-1
8. Gerard Zijlema (z)(1555) - A. Tesic (w)(1553) : 1-0
Roelof had, zoals eerder meegedeeld, al eerder gewonnen.
Nog vrij vroeg in de avond werden we verblijd met een overwinning van Gerard aan bord 8, een punt dat we, zoals later zou blijken, goed konden gebruiken. Ook had ik op een gegeven moment gezien dat Klaas (2e bord) heel goed stond en wellicht ook zou gaan winnen. Aldus geschiedde. Iets minder leek het te gaan met Marten, die de problemen uiteindelijk ook boven het hoofd groeiden. Hij verloor, evenals Baudewijn (bord 7). Jan (3e bord) voegde later een nuttige remise aan het geheel toe.
Tussen de bedrijven door hoorde ik van Klaas dat Piet (bord 4) slecht stond. Ik was daarna de overtuiging toegedaan, dat hij ook had verloren, maar wonder boven wonder: hij won. Daarna stond onze overwinning al vast. Jammer dat ik dat de hele tijd niet in de gaten had, want dat geeft toch een zekere ontspanning.
Maar goed, dan mijn eigen partij, waarvan ik wel het een en ander meer kan melden. Zelden heb ik zo'n spannende partij gespeeld, met (hele) goede zetten van beide kanten. Mijn tegenstander leek echter de beste papieren te hebben en viel met enig machtsvertoon mijn stelling binnen. Ik begon aan een koningsmars van e1 naar g7(!!), waar de koning gek genoeg niet slecht stond. Toen had ik de partij kunnen (en moeten) beslissen.
Een echt compleet verslag kan ik er niet van geven, omdat ik zelf niet direct tijd over had om veel om rond te kijken, maar noodgedwongen vrijwel onafgebroken aan het bord zat gekluisterd, in de langste partij van de avond, maar daarover straks meer.
Eerst het pièce de resistance, ofwel de uitslagen: (de spelers van Ten Boer worden eerst genoemd) :
SV DAC - SC Ten Boer: 3½ - 4½
1. Roelof Kroon (w)(2116) - B. van Till (z)(1733) : 1-0
2. Klaas Dijkhuizen (z)(1831) - A. Verhoog (w)(1800) : 1-0
3. Jan Pilon (w)(1790) - S. Bagavac (z)(1767) : ½-½
4. Piet Beetsma (z)(1652)(z) - W. Vos (w)(1700) : 1-0
5. Albert Prins (w)(1733) - A. Steenhuizen (z)(1767) : 0-1
6. Marten Berends (z)(1578) - T. Molenhuis (w)(1665) : 0-1
7. Baudewijn Michel (w)(1636) - B. Kuiper (z)(1640) : 0-1
8. Gerard Zijlema (z)(1555) - A. Tesic (w)(1553) : 1-0
Roelof had, zoals eerder meegedeeld, al eerder gewonnen.
Nog vrij vroeg in de avond werden we verblijd met een overwinning van Gerard aan bord 8, een punt dat we, zoals later zou blijken, goed konden gebruiken. Ook had ik op een gegeven moment gezien dat Klaas (2e bord) heel goed stond en wellicht ook zou gaan winnen. Aldus geschiedde. Iets minder leek het te gaan met Marten, die de problemen uiteindelijk ook boven het hoofd groeiden. Hij verloor, evenals Baudewijn (bord 7). Jan (3e bord) voegde later een nuttige remise aan het geheel toe.
Tussen de bedrijven door hoorde ik van Klaas dat Piet (bord 4) slecht stond. Ik was daarna de overtuiging toegedaan, dat hij ook had verloren, maar wonder boven wonder: hij won. Daarna stond onze overwinning al vast. Jammer dat ik dat de hele tijd niet in de gaten had, want dat geeft toch een zekere ontspanning.
Maar goed, dan mijn eigen partij, waarvan ik wel het een en ander meer kan melden. Zelden heb ik zo'n spannende partij gespeeld, met (hele) goede zetten van beide kanten. Mijn tegenstander leek echter de beste papieren te hebben en viel met enig machtsvertoon mijn stelling binnen. Ik begon aan een koningsmars van e1 naar g7(!!), waar de koning gek genoeg niet slecht stond. Toen had ik de partij kunnen (en moeten) beslissen.
STEENHUIZEN
PRINS
In deze opmerkelijke stelling (na de 23e zet van wit), waarin het niet onaardige Dxd5+ dreigt, zag zwart zich kennelijk gedwongen tot 23. ...Dc1+!? Nu zou 24. Txc1 dxe4 aan wit al uitstekende mogelijkheden hebben gegeven, maar ik besloot tot 24. Kg7. Daarop volgde 24. ... Dxd1 25. Db4! Te8?! Na lang nadenken gespeeld. Zwart staat nu verloren. Ik nam ruim de tijd voor de volgende zet en besloot uiteindelijk dat het niet veel uit zou maken of ik eerst Dd6+ zou doen en dan pas Lb5, of andersom. Een fatale vergissing. Ik koos natuurlijk de verkeerde 50% en speelde: 26. Dd6+? Kc8 27. Lb5 Td8! (totaal overzien dat veld d8 zou vrijkomen voor de toren en dat zwart op die manier de nederlaag ontloopt. In de daarna komende fase, waarin ik nog wel kansen had, speelde ik minder goed en verloor.
Na 26. Lb5! kan zwart opgeven. Of zwart neemt de toren op h1 en wordt door dame en loper mat gezet, of hij speelt bijvoorbeeld Dg4, waarna hij ook mat gaat, omdat de witte toren beslissend ingrijpt op c1. Helaas, het mocht weer eens allemaal niet zo zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten