Socks en andere katten

Als je op Google socks intikt en gaat voor afbeeldingen, kun met het volgende resultaat geconfronteerd worden:

Voor hetzelfde geld kun je ook stuiten op:

Deze laatste treffer bedoel ik eigenlijk. Een leuke foto van een aardige kat. Juist omdat Alberts SchaakBlog een beetje de verbinding zoekt tussen schaken en katten (hoe moeilijk ook en zeker in dit geval) vond ik het nieuws van de dood van Socks toch opmerkelijk genoeg voor een kleine bijdrage. Er gebeuren inderdaad belangrijkere dingen op aarde, ik weet er alles van, maar toch...

Zo'n 10 jaar geleden maakte ik al een printje van bovenstaande foto, omdat ik hem erg leuk vond en iets met katten heb.

Een berichtje uit het journaal een paar dagen geleden:

Witte Huis-kat Socks dood

Eén van de beroemdste katten van de wereld is dood. Socks, de zwartwitte kat van de familie Clinton, kreeg een spuitje na een maandenlange behandeling voor kanker. Nadat er in november gezwellen aan zijn mond en poten waren ontstaan, was Socks erg afgevallen en verzwakt. Socks was een straatkat die door Chelsea Clinton gered werd toen de familie Clinton nog in Arkansas woonde. Met de verhuizing naar de Amerikaanse hoofdstad, ging Socks mee. De kat had vrije toegang tot alle kamers van het Witte Huis (inclusief het Oval Office) en werd een van de meest gefotografeerde katten van Amerika. Het dier had een eigen fanclub en verscheen in boeken. Zo was er ondermeer een bloemlezing met brieven aan de Witte Huis kat. Na het vertrek van de Clintons uit het Witte Huis in 2001 ging Socks naar de secretaresse van Bill Clinton. De oud-president zegt dat de familie dankbaar is voor de vreugde die Socks heeft gebracht, vooral aan dochter Chelsea. Socks is een jaar of 20 geworden.

Dieren (en kennelijk vaak katten) staan momenteel toch in de belangstelling, nu de komende (74ste) Boekenweek – van woensdag 11 maart t/m zaterdag 21 maart 2009 – een ode wordt aan het dier in de letteren onder het motto TJIELP TJIELP – de literaire zoo. Naast heruitgaven van klassiekers verschijnen ook veel nieuwe titels waarin het dier een belangrijke rol vervult.

Er is een bundel essays verschenen van Rudy Kousbroek getiteld Medereizigers: over de liefde tussen mensen en dieren. Van Kees van Kooten is uitgekomen Het dierbaarste, dat een verhaal bevat waarin de schrijver een kattendeurtje in de buitendeur aanbrengt. De bijgesloten handleiding is een van die opmerkelijke vertalingen die je vaker tegenkomt en gemaakt door een van de vele mensen die van mening zijn dat taalbeheersing er niet zo toe doet: 'De Kat Deur Slot de Kat Deur voorziet een net montuur voor de binnen van de deur met een schuifpaneel met een slot voor gebruik als gewenst'.

Verder zijn de poezenstukken van W.F. Hermans verzameld en uitgegeven onder de titel De geur van een pasgestoomde deken. Hermans kreeg in 1950 zijn eerste poes, die onder de naam Wollejan door het leven zou gaan.

Dan hebben we nog het echtpaar Freriks, waar in de loop van de jaren menige kat is komen aanlopen. Vorige week waren ze te zien bij Pauw en Witteman (Philip en Lili dan). In Les chats de Lili beschrijft Philip die (zeventien) katten. In het boekje staan ook afbeeldingen van de schilderijen die zijn vrouw van de poezebeesten heeft gemaakt. In 'Le Salon Rouge' aan de Passeerdersgracht worden ze momenteel tentoongesteld.