Het verhaal gaat dat in de loop van een belangrijke partij Tigran Petrosian zijn dame beetpakte om er een zet mee te doen. Omdat hij toen inzag dat de bewuste zet zonder meer de verliezende zou zijn, stak hij de dame in zijn koffie en begon te roeren alsof hij totaal verstrooid was. Toen excuseerde hij zich bij zijn tegenstander en na de dame zorgvuldig te hebben afgedroogd, zette hij het stuk terug op het schaakbord en vervolgde de partij alsof er niets was gebeurd.
Michail Tal zat tijdens de schaakolympiade in Leipzig in 1960 aan tafel met Robert Fischer en de andere leden van het Amerikaanse team. Fischer wilde de hand lezen van Tal, pakte diens hand en zei: “Ik zie dat je wereldkampioen bent. O, maar ik zie ook dat je binnenkort (Albert: dat zou nog 12 jaar duren, maar vooruit) zult verliezen van een jonge Amerikaan!”
Wat deed Tal? Hij stond op en feliciteerde de ook aan tafel zittende William Lombardy, een van de andere Amerikaanse deelnemers!
Na het schaaktoernooi in Zürich in 1959 gaf Tal een simultaanséance. Toen die afgelopen was kwam een van de deelnemers, blij dat hij gewonnen had, naar Tal toe, die tegen hem zei: “Ik had op de 17e zet iets veel beters kunnen doen!” “Herinnert u zich onze partij dan?” vroeg zijn tegenstander verbaasd. Er was namelijk tijdens de simultaanvoorstelling aan zo’n 40 borden gespeeld.
Toen was het de beurt van Tal om zich te verbazen. “Of ik me onze partij herinner? Ik herinner me ze allemaal!” Hij pakte vervolgens een stuk papier en schreef ze uit zijn hoofd allemaal op.
Wanneer Rudolf Spielmann partijen verloor raakte hij nog al eens in een depressie. Dat overkwam hem ook in het toernooi in Karslbad in 1923. In de 3e ronde won hij mooi van Richard Reti, maar daarna verloor hij de ene partij na de andere.
Op een avond sprak Reti hem daarover aan: “Mijn beste Spielmann, aangezien je een van de grootste aanvals-spelers aller tijden bent zou ik je willen vragen of het wel aardig was om in de 3e ronde zo fraai van mij te winnen, om daarna alle punten aan mijn concurrenten cadeau te doen!” Dat sloeg aan bij Spielmann, die daarop antwoord-de: “Goed, morgen win ik!”, wat Reti nogal verbaasde: “Maar je speelt tegen Aljechin!” “Doet er niet toe”. “En je speelt met zwart!” “Des te beter!” Reti had zo zijn twijfels, maar wat gebeurt er de volgende dag? Spielmann verslaat Aljechin!
Het bovenstaande verscheen ook in de regiokrant BuurContact van vrijdag 13 december jl.
TERZIJDE 1:
Deze terzijde is al eens eerder (in 2007) op dit weblog gezet, maar is zo mooi dat ik een herhaling niet uit de weg ga:
"Tell me, how long did it take you to learn to play chess so badly?" "Sir, it's been nights of study and self-denial."
(Anoniem: jammer, maar begrijpelijk)
TERZIJDE 2:
Voor goede tweedehands boeken (soms ook in nieuwstaat), al of niet over schaken:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten