Bekerteam 1900+ van Lewenborg verliest

 

Vandaag, een half uur na middernacht, stuurde wedstrijdleider Douwe de nietsvermoedende leden van SV Lewenborg, die zich net te ruste wilden begeven, het volgende teleurstellende mailtje:

Beste schakers

Het bekerteam boven 1900 heeft helaas verloren.

	Lewenborg	Rating		ESG	Rating	Ronde 1
	Ingen van, A.S.P. (Ton)	1931		Brinks, J.W. (Jan Willem)	1984	½ - ½
	Pouw, M. (Marcel)	1921		Struik, M. (Marcel)	1986	0 - 1
	Zuiderweg, H.J. (Hiddo)	1893		Hoogeveen, R. (Rienk)	1920	½ - ½
	Middeljans, R. (Ramon)	1907		Voss, J.H. (Herman)	1926	0 - 1
	Gemiddelde Rating:	1913		Gemiddelde Rating:	1954	1-3

groetjes

Douwe.

Later op de dag verscheen nog een mail van Douwe, waarin deelnemer Hiddo zijn visie op het bekerduel geeft en daarbij  enkele zaken op een rijtje zet. Je zou zelfs kunnen zeggen, om aan te sluiten bij hedendaags Haags taalgebruik, dat hij hier en daar iets 'benoemt'.

Op papier was ESG een tikkeltje sterker dan Lewenborg, Maar alle spelers hadden een rating van in de 1900 (behalve ik), dus het beloofde wel een spannende wedstrijd te worden. In de praktijk kwam hier niet veel van terecht.

 

Marcel was als eerste klaar. Hij speelde tegen een naamgenoot. Onze Marcel kwam al snel een pion achter te staan zonder enige vorm van compensatie en verloor na zo'n 1,5 uur spelen.

 

Ik speelde tegen een oude bekende, Rienk Hoogeveen. Deze heeft al een flink aantal clubs in de NOSBO versleten en speelt nu bij ESG. Hij staat bekend als een van de saaiste spelers van Noord-Nederland. Ik had net 1,5 uur lesgeven achter de rug, was wat moe, en zat gapend achter het bord. Na ruim een uur spelen was ik daar overheen, maar toen waren de meeste stukken al geruild. Wit had een beetje de overhand, maar in het toreneindspel stond ik iets beter. Maar ik denk dat de remisegrens nergens is overschreden.

 

Toen ik naar buiten ging om wat analyses van interne partijtjes te bekijken, had ik wel vertrouwen in de stelling van Ramon. Hij stond ongeveer gelijk, maar had een wat makkelijker plan. Toen hij een loper en paard offerde voor twee pionnen en een toren, was ik helemaal tevreden: in een wat chaotische stelling kan Ramon prima uit de voeten. Toen ik weer terugkwam in de zaal, stond er echter een zwarte pion op a2 en was de stelling uit. 

 

De partij van Ton deed er niet meer toe. Hij stond in het middenspel een pion achter, knokte zich terug en kwam in een toreneindspel terecht met wederzijds drie pionnen op de zelfde vleugel. Jan-Willem Brinks, in zijn vrije tijd reparateur van Saab-auto's, probeerde het nog even omdat zijn koning iets meer ruimte af (Albert: ??). Uiteraard ruilde Ton geen torens en werd het om 23.30 remise. 

 

Een verdiende nederlaag, we hebben aan geen enkel bord het beste van het spel gehad.