Gisteravond speelde het 1e van Lewenborg zijn eerste wedstrijd in het NOSBO-seizoen 2024-25. Zoals vaker combineerde Klaas zijn eigen partij met het kijken naar en het opslaan (geheugenwerk) van de ontwikkelingen aan de overige 7 borden.
Hieronder zijn verslag:
Goedemorgen SV Lewenborgers,
Bord 1: Bruno Jelic (LB, wit) – Geon Knol
Ik had het gevoel, dat in deze partij misschien meer had ingezeten voor ons. Geon Knol opende origineel met zetten als d4, c6, c4, b5 (!?). Vervolgens zag ik een ongedekt zwart paard op a6, een log zwart centrum, en een zwarte koning in het midden. Ik vond het maar twijfelachtig. Kortom, in mijn ogen vroeg de stelling van Geon erom om met krachtige middelen gesloopt te worden. Bruno, die wel goed had ontwikkeld en wel met een veilige koning, had vermoedelijk met d5 het zwarte centrum kunnen en moeten aanvallen. Alleen al vanwege bovengenoemde redenen, om tijd te winnen en vroeg of laat te profiteren van het ongedekte stuk of de koning in het centrum. Toch liet hij deze zet achterwege. Daarmee gaf hij Geon langzaam de kans de stelling te verbeteren. Zodanig zelfs, dat de kansen kennelijk keerden. Geon won de partij.
Bord 2: Adrian Clemens – Ton van Ingen (LB, zwart)
Bij Ton kwam een Hollandse opening op het bord. Wit kwam na de opening wel iets beter te staan, maar een remise leek heel lang binnen bereik te zijn. Adrian ging echter onverdroten verder met het uitdelen van kleine speldenprikjes en uiteindelijk had hij succes. Hij won een pion. Nog steeds leek remise haalbaar vanwege de verspreide pionnenstructuur. Ton kennen we inmiddels van wonderbaarlijke ontsnappingen uit verloren of slechte posities, maar dit keer lukte het hem niet. Het pionnetje verlies werd zijn ondergang.
Bord 3: Klaas Dijkhuizen (LB, wit) – Govert Pellikaan
Na afloop stond ik, weer eens als laatste, en net als tegen Joris Brenninkmeijer eerst een dik kwartier met hartkloppingen hijgend en licht trillend bij te komen. Een superspannend spektakel waar ik met een onduidelijk offer enorme risico’s nam, eerst leek te verliezen, opeens zetherhaling mogelijk was (geweigerd) en toen plotseling het geluk van de aanvaller meemaakte. Ik kom er met uitgebreide analyse op terug hieronder. Stockfish zal genadeloos zijn in haar oordeel, vermoed ik.
HIER de partij op Klaas' Blognote
Bord 4: Saveliy Jakovlev - Marcel Pouw (LB, zwart)
Marcels partij, de slotstelling, ging ook al ’s nachts in bed door mijn hoofd. Tenminste als ik de slotstelling goed onthouden heb. ‘Opgeven leek nog lang niet aan de orde’, dacht ik en dat deed Marcel wel. Vanmorgen heb ik zijn stelling ingevoerd in Stockfish, die slechts een plusje geeft van +0.6 (remiseachtig) voor wit. De stelling leek dus inderdaad nog geen reden om direct al op te geven. Hierbij wel de aantekening, dat ik de stelling misschien fout heb onthouden. Zo niet, dan lijkt het op een gemist ‘halfje’.
Bord 5: Ramon Middeljans (LB, wit) - Edwin Zuiderweg
Een Siciliaan met eerst Pc3 en met Ramons bekende originele openingsspel tegen Hiddo’s broer. Dat leek in het begin van de avond hem nog best redelijk spel op te leveren, maar halverwege bleek het bord opeens weer in de beginopstelling te staan. Het duimpje voor Lewenborg wees naar beneden. Ik heb het grotendeels gemist.
Bord 6: Mathijs Huiskes – Hiddo Zuiderweg (LB, zwart)
Hiddo antwoordde met Frans op wit zijn opening. Het werd een bijzondere partij, die ik toch telkens in het voorbijgaan als bijzonder moeilijk voor Hiddo beoordeelde. Ogenschijnlijk dreigde er heel lang stukverlies voor Hiddo. Maar hij had een en ander beter beoordeeld, telkens werd er een lelijke penning of (offer-)combinatie in de stelling gevlochten met als voornaamste extra doelwit de pion of f2, gevolgd door K-aanval en mat. De slotstelling zag ik wel en die was inderdaad zoals juist omschreven. Een mooie overwinning van Hiddo.
Bord 7: Boudewijn Hoogeboom (LB, wit) – Taco van der Poel
Een mooie partij voor de toeschouwers. Beide spelers zeiden na afloop, dat ze goed stonden. Toen ik een blik wierp op de stelling had Taco net Lh4 gespeeld met aanval op De1, Taco’s loper stond al op h3 (ongedekt). Boudewijns koning op h1 en hij had wel een open g-lijn. Als Boudewijn zijn dame zou wegspelen dan voorzag ik een goed vervolg voor zwart. Mogelijk was op hetzelfde moment het offer Pg3 mogelijk geweest waarna zwarts Lh3 misschien opgesloten kon worden of dat wit met een pionnenopmars kansrijk het eindspel in zou kunnen gaan. Boudewijn koos voor de eerste optie en blunderde naar eigen zeggen even later een stuk weg. Hij verloor dus ook.
Bord 8: Luca Jovanovic – Douwe Pol (LB, zwart)
In rating twee gelijkwaardige tegenstanders. Douwe kreeg na een d4-d5 opening in het middenspel een koningsaanval over zich heen. Ld3, Dc2, pion op e6 en Pe5 stonden klaar om toe te slaan. De keren dat ik even keek, leek er voldoende verdediging (Pg7, Tf8 en dame) aanwezig bij Douwe om de aanval af te slaan. De witte dame leek te ver weg om beslissend haar slag te slaan. Toen ik na tienen nogmaals achterom keek, zag ik ook daar de beginopstelling weer op het bord staan. Weer wees het duimpje voor Lewenborg naar beneden. Er was kennelijk toch weer ergens iets misgegaan of dat mijn oordeel over de stelling gewoon fout was.
Al met al heeft een gelijkspel, laat staan winst, voor ons team er geen moment ingezeten.
Ik wens jullie allen een goed weekend.
Klaas
TERZIJDE:
In de Volkskrant van do 14 november:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten