Weer verlies voor SC Ten Boer 2

Het 2e team van Schaaklcub Ten Boer is er ook in de uitwedstrijd tegen HSP 3 (3e klasse B) niet in geslaagd nu eens een keer de zozeer begeerde twee winstpunten binnen te halen en verloor met 3,5-0,5.

[Even geheel terzijde: bij het scannen van de uitslagen in deze klasse werd ik aangenaam getroffen door namen van de spelers in de ontmoeting (4e ronde) Roden 3 - Haren 7. Aan het 3e bord speelde K. Duisterwinkel tegen... ja, u raadt het al: K. Duisterwinkel. Of de wedstrijdleider maakt een grapje, of het toeval speelt hier de hoofdrol (sommige mensen halen dan meteen het bovennatuurlijke van stal, ik spreek dan gewoon (en liever) van toeval). Het kán: ik speelde zelf in een grijs verleden, ook tegen Haren(!), tegen een tegenstander die luisterde naar de naam A. Prins, zodat het wedstrijdformulier toen de fraaie combinatie A. Prins - A. Prins moet hebben vertoond. De uitslag van die partij? Remise natuurlijk!]

Wedstrijdleider Romijn van de NOSBO (natuurlijk ook een trouw volger van Alberts SchaakBlog) meldt nog het volgende:

Het is geen grapje! Het is Kees Duisterwinkel (Roden) tegen zijn broer Klaas Duisterwinkel (Haren), Bart Romijn, 9 februari 2010 16:21.

Maar goed, genoeg gemijmerd, Alberts SchaakBog geeft hierbij voor een verslagje van HSP 3 - Ten Boer 2 graag het woord aan Harm Buter:

Helaas geen goed nieuws. De uitwedstrijd van ons tweede team tegen de schaakclub Het Springend Paard, 3de team, te Hoogezand van 4 februari werd een schamele prestatie. We verloren met een half punt tegen drieëneenhalve punten. Wim van Dijken bereikte in korte tijd remise, maar om nou te zeggen dat de eer daarmee was gered, nou nee. Alle hulde aan Wim overigens. Hij speelde met wit aan het derde bord tegen Kas van Noort een Italiaanse partij (giuoco piano), die volgens Wim geheel volgens het boekje en gelijk opgaand verliep.
Aan het eerste bord haalde ik tegen Klaas Kuiper, volgens mijn doorgaans optimistische inschatting, in een Hollandse partij een belangrijk openingsvoordeel, waarbij ik de vijandelijke koningsvleugel bloot had kunnen leggen. Ik zag dat, maar wachtte totdat de kans verkeken was en bleef na de lange rochades zitten met een onverdedigbare centrumpion. Daarna ging ik klungelen.
Wopko Dijkema slaagde er aan het tweede bord tegen Arjen Wayer niet in zijn stukken goed te ontwikkelen, en verloor een stuk, en na een aanmaning om zijn zetten te noteren, tenslotte ook de partij.
Ad Mertens kreeg al spoedig na de opening tegen Jan Kuiper een denderende aanval over zich heen op de 7de rij. Hij wist die met veel moeite te pareren, maar bleef in een toren- eindspel met een pion achterstand zitten. Zijn tegenstander wist een pion en daarmee de partij te laten promoveren.

Harm Buter