Clubcompetitie SC Ten Boer: ronde 19

Na de vijf partijen in de onderlinge competitie op deze veelbewogen avond aanvaardde wedstrijdleider (voor deze gelegenheid op een haar na met een lange ij gespeld) Albert de bekende en al eerder uitvoerig onder de loep genomen wandeling naar huis (zie de bijdrage van woensdag 26 september 2012), waarbij de route loopt tussen verzorgingscentrum Bloemhof en het kerkhof. Alweer zag ik geen sterveling onderweg, uitgezonderd een kat  die op het kruispunt Stadsweg-Boersterweg midden op straat zat. In het donker kon ik zijn (haar) kleur niet goed zien (alle katjes zijn dan immers grauw) maar die moet wel zwart zijn geweest.

Hoe dan ook, ik maakte het beestje duidelijk dat hij/zij  daar maar niet moest blijven zitten, waarna de viervoeter het hazenpad koos en de tweevoeter zijn weg vervolgde.  In zijn tas droeg laatstgenoemde deze uitslagen met zich mee:



Klaas Dijkhuizen (w) - Jan Pilon: 1 - 0
Erick Erdtsieck (w) - Piet Beetsma: 1 - 0
Gerard Zijlema (w) - Albert Prins:  0 - 1
Alfred Rodenboog (w) - Wopko Dijkema: 1 - 0
Ad Mertens (w) - Harm Buter: ½ - ½

AMK: Erwin Kok en Bas Klomberg. SN: Marten Berends.

Van de verschillende partijen heb ik niet veel meegekregen, stevig aan de tand gevoeld als ik werd door tegenstander Gerard, maar daarover later meer.

Klaas wist op zijn eenzame tocht naar het kampioenschap af te rekenen met naaste belager (als dat woord nog gebruikt kan worden) Jan, die puntloos achterbleef.

Piet verloor voor de tweede keer dit seizoen van Erick, die (Erick) zodoende toch wel voor een verrassing zorgde. Eerstgenoemde stelde in de loop van de partij twee maal remise voor, maar wit wilde daar kennelijk niet van weten.

Wopko leek lange tijd tegen Alfred het hoofd boven water te kunnen houden, maar ging uiteindelijk toch kopje onder. In het middenspel meende ik nog redding voor hem te zien, maar of ik vergiste me, of hij maakte er geen gebruik van. Ik houd het maar even op het laatste.

Ad komt, na lange aanlooptijd, enigszins op stoom. Na een reeks verliespartijen in het begin van het seizoen speelt hij da laatste tijd beter en ook gisteravond ging het goed. Hij vergat maar één ding en dat was.... winnen. In volkomen gewonnen stand liet hij zich door Harm verrassen met eeuwig schaak.

Dan, last but not least, Gerard-Albert. Al over de opneningsfase was ik niet  tevreden en in het middenspel kreeg ik ook nog eens een massale aanval op de damevleugel te verduren. Met enig kunst- en vliegwerk zag ik kans daar min of meer ongeschonden uit te voorschijn te komen en had op zeker moment de keus om in de verdediging te gaan met waarschijnlijk weer eens een remise als resultaat, of er helemaal voor te gaan en een redelijk groot risico te nemen aangezien wit in dat geval ook kansrijk zou zijn. Ik heb het geweten!
Wit bleek namelijk aanzienlijk meer mogelijkheden te hebben dan ik vermoed had en rukte op met dame en paard en bracht de ene na de andere goede zet op het bord. Diverse keren kon zwart nog maar één zet doen en die deed ik dan ook maar. Je moet wat. Mijn koning liep spitsroeden op schoenen met lange loshangende veters langs een peilloos ravijn, maar.... ging, miraculeus genoeg, niet mat. Wit bleef evenwel op winst staan, maar begon toen wat nonchalant te spelen, nam ook nog mijn laatste pion op de koningsvleugel, waardoor hij daar vier vrijpionnen had tegenover zwart twee op de damevleugel. Ik had nog een kleine kans: dameafruil, omdat de witte pionnen ver van hun promotieveld af stonden en de zwarte pionnen op c4 en a5. Met name de a-pion zou bij een pionnenrace voor de beslissing kunnen zorgen, omdat die niet meer door de witte koning te achterhalen zou zijn.

En.... zowaar, daar is dan de Wonderbaarlijke Ontsnapping. Bij het nemen van eerdergenoemde zwarte pion en een daaropvolgende afruil ziet wit iets over het hoofd: afruil van de dames is verplicht, zwart haalt dame en blokkeert de witte vrijpionnen.

ZIJLEMA

PRINS

Hierboven de stelling na 21 zetten. Er volgde: 22. Tb6 Dd8 23. dxc6 bxc6  24. Txb8 Txb8 25. Dc2 Df6 26. Tb1 (26. Lxc6? Pxc6 27. Dxc6 Dxc6 28. Txc6 Tb1+ 29. Kg2 Lb7 en zwart wint) ... Dd8 27. Txb8 Dxb8 nemen door wit op c6 kan nu niet vanwege Db1+ en zwart wint 28. Lf3 Db4  29. Dd1  De7 30. Dc2 Db4 31. Dd1 na enige twijfel bij zwart is hier  het boven vermelde kritieke moment: gaat zwart weer terug met zijn dame of speelt hij op buigen of barsten? ... c5?! het laatste dus: wit kan naar hartelust aanvallen en heeft ook nog eens veld d5 voor zijn paard 32. Pd5! Db2 33. Pc7! Lc4 34. Dd8+ Kg7 35. Pe8+! een irritant zetje, door zwart geheel over het hoofd gezien ... Kg8 de enige zet 36. Pf6+ Kg7 idem 37. Df8+! zwart kan het paard uiteraard niet nemen vanwege dameverlies ... Kh6 38. Dxh7+ Kg5 hier laat de notatie het een beetje afweten, maar het is gelukt de zetten weer boven water te krijgen. In deze fase laat wit 'ergens' de winst liggen, het is alleen niet helemaal duidelijk op welk moment. Waarschijnlijk op meerdere! 39.  Pe4+ (misschien Dh4+) Kf5 40. Pd6+ Ke6 (op 41. Pxc4 volgt nu Dc1+ en Dxc4) 41. Dxf7+ Kxd6 42. Dxc4 Pc6 43. Da6 Da1+! op de valreep toch nog even een aardige zet van zwart: de witte a-pion gaat verloren en de witte koning belandt op g2 waardoor het beslissende schaak op zet 47 mogelijk wordt 44. Kg2 Dxa4 45. Dd3+ Kc7 46. Dxg6 c4 47. Lxc6?? de beslissende fout ... Dxc6+ 48. Dxc6+ Kxc6  en zwart won de eindsprint.