De eerste wedstrijd van Ten Boer in de 2e klasse is een succes geworden: Van der Linde 2 werd met een 5-1 nederlaag naar huis gestuurd. Toch was bij de winnaars niet iedereen even enthousiast. Dat zal bij de bezoekers trouwens nog minder het geval zijn geweest.
SC Ten Boer - SC Van der Linde 2: 5 - 1
1. Klaas Dijkhuizen (z)(1955) - J. Krawczyk (w)(1685): 1 - 0
2. Piet Beetsma (w)(1664) - A. Dijkstra (z)(1534): 1 - 0
3. Albert Prins (z)(1670) - J. de Lint (w)(1512): ½ - ½
4. Marten Berends (w)(1485) - J. Oord (z)(1460): ½ - ½
5. Gerard Zijlema (z)(1432) - E. Schulting (w)(1504): 1 - 0
6. Harm Buter (w)(1325) - J. Bosma (z)(--): 1 - 0
Na vrijwel alle wedstrijden ben ik wel in staat om op mijn weblog iets over de verschillend partijen te vertellen, maar dit keer vormt een uitzondering. Ik bracht de avond voornamelijk gekluisterd aan mijn eigen bord door en kon me daardoor niet vertreden voor een ontspannen(d) kijkje bij de andere borden.
Zodoende kan ik niets meedelen over de partijen van Piet (ofschoon hij naast me zat: af en toe zag ik vanaf mijn zitplaats dat hij heel goed stond, maar daar zal het bij moeten blijven), Marten (ook die zat naast me: niets van zijn doen en laten gezien), Gerard en Harm. Heel mooi dat ze gewonnen hebben, veel meer kan ik er niet over zeggen.
Van de partij van Klaas (de laatste van de avond) heb ik het slot mogen aanschouwen en dat mocht er zijn. Klaas biedt remise aan (de kenner weet dan dat er onweer in de lucht zit), zijn tegenstander denkt een kwartiertje na, doet dan een verkeerde zet, Klaas laat uit de losse pols een vliegensvlugge zet volgen (min of meer noodzakelijk want hij heeft nog een drietal minuten op de klok), de tegenstander antwoordt en Klaas werpt de absolute afmaker op het bord. Zo weinig kan er zitten tussen remise en winst/verlies wil ik maar zeggen.
En dan last but not least onze Albert. Ik zag kans de meest beroerde stellingen op het bord te brengen die de schaakwereld tot nu toe heeft meegemaakt. Eigen schuld: dat krijg je als je een gambietopening speelt en terugschrikt als het een echt gambiet moet gaan worden en dan een bijzonder slap zetje kiest... Geen stuk stond goed, alles stond elkaar in de weg, een normale rokade zat er niet in, het was een regelrecht drama. Mijn tegenstander bouwde een geweldige stelling op en kon in het middenspel de partij naar believen in zijn voordeel beslissen. Op enkele beslissende momenten deed hij echter net niet de beste zet (misschien was de keus uit winnende zetten te groot), of hij deed die niet meteen, maar pas even later als het al niet meer de beste zet was, waardoor ik mijn wankele bestaan weer kon voortzetten. Ondertussen was ik gedwongen materiaal te investeren om de partij op zijn minst te rekken en zo gingen we het eindspel in: wit: toren, loper en 4 pionnen, zwart: toren en 6 pionnen, een achterstand in materiaal waarover ik, gezien de voorgeschiedenis, nog niet eens mocht klagen.
In dat eindspel speelde ik gelukkig wel behoorlijk (ik had weer wat ruimte) en bereikte een stelling, waarin het tot zetherhaling kwam. Het scheelde nog niet eens veel of mijn tegenstander had hier voor een opmars met zijn koning naar mijn pionnen gekozen, maar hij durfde dat toch niet aan. Maar goed ook, want hij had de partij dan heel waarschijnlijk ook nog verloren. Dat zou werkelijk iets teveel van het goede (?) zijn geweest....
Voor de onderlinge competitie (9e ronde) werd op deze avond gespeeld:
Ad Mertens (w) - Wopko Dijkema: 1 - 0
SN: Jan Pilon; AMK: Jerimi Bos
De stand in de clubcompetitie na 9 ronden:
1. Klaas Dijkhuizen 134½ p. (4-4); 2. Jan Pilon 128½ (1SN; 3-4); 3. Albert Prins 121½ (1SN; 3-4); 4. Piet Beetsma 85½ (4-4); 5. Ad Mertens 77 (4-3); 6. Marten Berends 58½ (1-1); 7. Wopko Dijkema 41 (3-4); 8. Harm Buter 37½ (4-2); 9. Gerard Zijlema 36 (4-4); 10. Jerimi Bos 30½ (1 SN; 2-2)
SC Ten Boer - SC Van der Linde 2: 5 - 1
1. Klaas Dijkhuizen (z)(1955) - J. Krawczyk (w)(1685): 1 - 0
2. Piet Beetsma (w)(1664) - A. Dijkstra (z)(1534): 1 - 0
3. Albert Prins (z)(1670) - J. de Lint (w)(1512): ½ - ½
4. Marten Berends (w)(1485) - J. Oord (z)(1460): ½ - ½
5. Gerard Zijlema (z)(1432) - E. Schulting (w)(1504): 1 - 0
6. Harm Buter (w)(1325) - J. Bosma (z)(--): 1 - 0
Na vrijwel alle wedstrijden ben ik wel in staat om op mijn weblog iets over de verschillend partijen te vertellen, maar dit keer vormt een uitzondering. Ik bracht de avond voornamelijk gekluisterd aan mijn eigen bord door en kon me daardoor niet vertreden voor een ontspannen(d) kijkje bij de andere borden.
Zodoende kan ik niets meedelen over de partijen van Piet (ofschoon hij naast me zat: af en toe zag ik vanaf mijn zitplaats dat hij heel goed stond, maar daar zal het bij moeten blijven), Marten (ook die zat naast me: niets van zijn doen en laten gezien), Gerard en Harm. Heel mooi dat ze gewonnen hebben, veel meer kan ik er niet over zeggen.
Van de partij van Klaas (de laatste van de avond) heb ik het slot mogen aanschouwen en dat mocht er zijn. Klaas biedt remise aan (de kenner weet dan dat er onweer in de lucht zit), zijn tegenstander denkt een kwartiertje na, doet dan een verkeerde zet, Klaas laat uit de losse pols een vliegensvlugge zet volgen (min of meer noodzakelijk want hij heeft nog een drietal minuten op de klok), de tegenstander antwoordt en Klaas werpt de absolute afmaker op het bord. Zo weinig kan er zitten tussen remise en winst/verlies wil ik maar zeggen.
En dan last but not least onze Albert. Ik zag kans de meest beroerde stellingen op het bord te brengen die de schaakwereld tot nu toe heeft meegemaakt. Eigen schuld: dat krijg je als je een gambietopening speelt en terugschrikt als het een echt gambiet moet gaan worden en dan een bijzonder slap zetje kiest... Geen stuk stond goed, alles stond elkaar in de weg, een normale rokade zat er niet in, het was een regelrecht drama. Mijn tegenstander bouwde een geweldige stelling op en kon in het middenspel de partij naar believen in zijn voordeel beslissen. Op enkele beslissende momenten deed hij echter net niet de beste zet (misschien was de keus uit winnende zetten te groot), of hij deed die niet meteen, maar pas even later als het al niet meer de beste zet was, waardoor ik mijn wankele bestaan weer kon voortzetten. Ondertussen was ik gedwongen materiaal te investeren om de partij op zijn minst te rekken en zo gingen we het eindspel in: wit: toren, loper en 4 pionnen, zwart: toren en 6 pionnen, een achterstand in materiaal waarover ik, gezien de voorgeschiedenis, nog niet eens mocht klagen.
In dat eindspel speelde ik gelukkig wel behoorlijk (ik had weer wat ruimte) en bereikte een stelling, waarin het tot zetherhaling kwam. Het scheelde nog niet eens veel of mijn tegenstander had hier voor een opmars met zijn koning naar mijn pionnen gekozen, maar hij durfde dat toch niet aan. Maar goed ook, want hij had de partij dan heel waarschijnlijk ook nog verloren. Dat zou werkelijk iets teveel van het goede (?) zijn geweest....
Voor de onderlinge competitie (9e ronde) werd op deze avond gespeeld:
Ad Mertens (w) - Wopko Dijkema: 1 - 0
SN: Jan Pilon; AMK: Jerimi Bos
De stand in de clubcompetitie na 9 ronden:
1. Klaas Dijkhuizen 134½ p. (4-4); 2. Jan Pilon 128½ (1SN; 3-4); 3. Albert Prins 121½ (1SN; 3-4); 4. Piet Beetsma 85½ (4-4); 5. Ad Mertens 77 (4-3); 6. Marten Berends 58½ (1-1); 7. Wopko Dijkema 41 (3-4); 8. Harm Buter 37½ (4-2); 9. Gerard Zijlema 36 (4-4); 10. Jerimi Bos 30½ (1 SN; 2-2)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten