Mijn naam is Albert Prins. Ik schaakte bij SC Ten Boer van 1976 tot het einde van de club (terugloop van het ledental) op 26 mei 2015, na eerder te hebben gespeeld bij SC Helpman (1964-1967 en 1970-1975) en bij Het Kasteel in Coevorden (1962-1963 en 1968-1970). Vanaf september 2015 schaak ik bij SV Lewenborg. Met dit weblog begon ik medio 2006.
Eigen foto: Aalborg Fjord (Langerak), Denemarken, 8 juni 2005; 09:52
woensdag, februari 22, 2012
SC Ten Boer: ronde 21
In de 21e ronde van de clubcompetitie vlogen gewoontegetrouw de stukken er weer vanaf.
Roelof boekte een vlotte overwinning op Piet, die vanaf zeker moment het met een stuk minder moest doen en dat begrijpelijkerwijs tegen de clubkampioen niet meer kon ombuigen.
Klaas en Jan speelden een spannende partij, die uitmondde in een viertoreneindspel en meerdere Bauern aan weerszijden.
Klaas spande zich in een pion te laten promoveren, waartegen Jan zijn toren zou hebben geofferd om daarna frank en vrij met eigen vrijpionnen naar de overkant te wandelen. Dit scenario zag Klaas kennelijk voor zijn geestesoog opdoemen, want hij bood remise aan voor het noodlot hem goed en wel in het vizier had. Jan had wat meer tijd op de klok maar vertrouwde een en ander toch niet helemaal en nam het voorstel aan.
Ook de partij tussen Albert en Alfred mocht er zijn. Eerstgenoemde wilde wel weer eens een partij winnen en leek daarin te slagen toen hij door een foutieve pionnenopmars van zwart via een schaakje met de dame een paard won. Groot was zijn schrik echter toen de zwartspeler een krachtige ressource bleek te hebben: door een listig loperzetje stond de witte dame plotseling ingesloten. Wild om zich heen slaand kon wit behalve eerdergenoemd paard nog een toren en een pion buitmaken, maar de dame was weg en bleef weg. De eerstvolgende twee zetten van zwart waren evenwel niet de beste en leverden wit zowaar weer een stuk op. Nu stond wit dan toch echt op winst, maar... helaas had hij voor de rest van de partij nog zo'n drie minuten over. Waarschijnlijk terecht zag hij dat niet zitten en nam zijn toevlucht tot herhaling van zetten: toch weer remise!
Wopko en Harm staan allebei garant voor het slaken van kreten van ontsteltenis wanneer de zaken niet naar wens gaan. Het was dus de vraag wie van de twee het eerst het alarm zou laten afgaan: dat bleek Harm te zijn. Wat er precies gebeurde heef Albert niet meegekregen, maar Wopko haalde in elk geval dankbaar het punt naar zich toe.
De partij van Wim tegen Fré zal niet erg spannend zijn geweest. Toen Albert zijn scherpe blik over de stelling liet gaan zag hij dat Wim een grote voorsprong in materiaal had. Als rijpe appels vielen de zwarte stukken in het witte mandje en even later gingen alle tweeëndertig (de witte wel heel wat opgewekter dan de zwarte) weer in de doos voor een weekje rust.
Samengevat:
Klaas Dijkhuizen (w) - Jan Pilon: ½ - ½
Roelof Kroon (w) - Piet Beetsma: 1 - 0
Albert Prins (w) - Alfred Rodenboog: ½ - ½
Wopko Dijkema (w) - Harm Buter: 1 - 0
Wim van Dijken (w) - Fré Blok: 1 - 0
Afwezig met kennisgeving: Gerard Zijlema, Ad Mertens en Marten Berends.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten