 |
| Capablanca in 1930 |
Bij zijn laatste simultaan, op 6 november 1941 in New York (hij overleed op 8 maart 1942), speelde Capablanca tegen 22 tegenstanders. Hij won 19 keer, speelde 1 partij remise en verloor 2 partijen.
In een van de partijen stond na 27 zetten de volgende stelling op het bord:
H.Forsberg
Capablanca
Wit besliste de partij met 28. Pf6! Wit wint: paard en dame staan in en op 28. ... Pxf6 volgt mat in twee.
Er volgde nog: 28. ... Te1+ 29. Kf2 Te2+ 30. Dxe2 Dxe2+ 31. Kxe2 Pxf6 32. Tc6 Pd5 33. Td6 en zwart gaf op.
Een en ander is te vinden in The Unknown Capablanca door Hooper en Brandreth. De auteurs geven in dit boek 203 minder bekende partijen van Capablanca, bijvoorbeeld uit tweekampen en exhibitie- en simultaanvoorstellingen. Ook zijn partijen opgenomen uit zijn vermaarde 'trip' in 1913-1914 door Europa, waarin hij 25 keer uitkwam tegen tegenstanders die tot de beste spelers van Europa behoorden: Ajechin, Bernstein, Bogoljubow, Reti, Tartakower en anderen. Hij behaalde daarin een superscore van 87,5% (+19=4-1).
Hooper, David and Dale Brandreth: The Unknown Capablanca. - 2nd rev. ed. - New York: Dover Publications, 1993. - 205 p. - ISBN 0-486-27614-7.
Terzijde 1:
Youp van 't Hek in zijn column Quarantainemat in de NRC van 2-3 mei 2020, naar aanleiding van oprispingen van FvD-jongeren:
En het Brabantse CDA gaat met deze types in zee. Waarom? Deze christelijke partij had ooit zulke goede ervaringen met de PVV, dat ze het met het boreale Forum nog een keer gaan proberen. Graag zelfs. Nu gaat het nog beter lukken. Hoewel? Zelfs de nertsen begonnnen te kuchen toen ze het verontrustende nieuws hoorden.
En over het onvergetelijke duo Eurlings-Verhagen op het beruchte en tegelijk kolderieke CDA-congres in 2010:
Zwaar transpirerend krijste hij Maxime zijn politieke graf in. Verhagen nam de complimenten glunderend in ontvangst. Op dagen dat het me moreel een beetje tegenzit denk ik altijd even aan dit illustere duo in de Amsterdamse Rijnhal. Daarna kan ik weer jaren verder.
Terzijde 2:
Bert Wagendorp in zijn column Gedoemde redding in de Volkskrant van 4 mei 2020, m.b.t. de steun aan de KLM in vergelijking met die aan andere sectoren:
Maar hang er twee vleugels aan en alles verandert. De KLM is heilig: 'onze blauwe trots', zei staatsecretaris Cora van Nieuwenhuizen ruim een week geleden tijdens een speciale persconferentie ter gelegenheid van het steunplan. Achtereenvolgens had Van Nieuwenhuizen - KLM's bestbetaalde grondstewardess - het over het 'vitale belang' van het bedrijf, het 'eminente belang', over de 'essentiële schakel' en de 'onmisbare schakel'. Laat de KLM omvallen en alle internationale bedrijven rond Amsterdam pakken hun biezen en de hele Nederlande economie dondert in elkaar - dat worden wij althans geacht te geloven.
En de laatste zin:
De Nederlandse staat steunt een gedoemde industrie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten