Zaterdag 28 december hebben wij (mijn vrouw en ik) een bezoekje gebracht aan het Schaakfestival Groningen. Ik zou bijna van een traditie willen spreken, maar dat is natuurlijk een heel beladen term geworden. Ik heb me daar eind 2018 en 2019 al eens eerder over uitgesproken: zie aldaar.
Ook toen schreef ik over de grote bezorgdheid van de aldaar aanwezige officials die met arendsogen de speelzaal overzien, ijverig op zoek naar aanwezige mobiele telefoons, waarmee kwaadwillenden onschatbaar waardevolle schaakinformatie doorsturen naar schakers die hoe dan ook graag iedere partij willen winnen. Zolang diezelfde officials echter niet overgaan tot het tot in de toiletten achtervolgen van schakers die in meerdere opzichten in hoge nood verkeren, heeft het koortsachtig zoeken naar mobieltjes maar heel beperkt zin.
Maar het was nu nog erger dan in 2018 en 2019. Zodra wij beiden in de speelzaal waren gaan zitten op een zeer laag bankje tegen de muur en bepaald niet hardop een paar woorden hadden gewisseld, kwam al een heer naar ons toe die zonder een woord te zeggen met een nors gezicht naar de tribune achter ons wees. Zo (niet) gezegd, zo gedaan... Een kwestie van weggestuurd worden.
Eenmaal daar aangekomen maakte ik een paar foto's van de schakers voor ons. Ook dat werd echter meteen ontdekt door de immer waakzame fraudebestrijders. Een van hen besteeg de tribune, liep op mij af en sprak me streng toe. Op een foto die ik vlak daarvoor op afstand van mijn vrouw maakte, is hij heel toevallig rechts in beeld naar mij op weg, zich voorbereidend op de vermanende woorden die hij mij zal toevoegen.
De aardigheid was er op deze manier snel af en na nog even een kijkje te hebben genomen bij het bord van twee clubgenoten (Flip en Tony) begaf ik me naar de hal waar De Beste Zet (uit Best) een mooie verzameling schaakboeken te koop aanbood. Na enig snuffelwerk kocht ik twee boeken:
Het eerste is een aardig boekje uit 2023 van de Australische grootmeester Ian Rogers over partijen die ten onrechte werden opgegeven, terwijl er nog wel degelijk een uitweg naar remise of zelfs winst was. Het tweede (2021) is mijn vijfde (!) boek over het 'London System' en opvolger van The Agile London System van Alfonso Romero en Oscar de Prado uit 2016.
Kortom: aan het boekenbezit zal het bij mij niet liggen: maar nu het verschil tussen het inzien van de theorie en de praktijk op het bord nog! That's another cook, om met Louis te spreken.
Dan nog de prestaties van de leden van SV Lewenborg die aan het toernooi deelnamen:
Bruno werd 13e in de Open B-sectie met 5 uit 9; Boudewijn in de Open C-groep 17e met 4½ uit 9; Jouke in diezelfde groep 33e met ½ uit 9; Flip eindigde in Compact D met 3 uit 5 als 6e en Tony als 24e met 2 uit 5.
Verder werd John 4e in vierkamp N en kom ik Tony behalve in Compact D nog een keer (?) tegen in vierkamp K, waar hij 1e werd met 2 uit 3.
Ik wil hier meteen van de gelegenheid gebruik maken om iedereen een heel goed (schaak)jaar toe te wensen, zonder extreme toestanden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten