Verslag van Klaas van de NOSBO-wedstrijd HSP/Veendam - Lewenborg die door 'de onzen' fraai werd gewonnen:
Gisteren togen we naar Hoogezand voor de vierde ronde tegen de combinatie ‘Het Springend Paard’/ Veendam. Voor zover ik weet, is ‘De Kern’ al sinds de jaren zeventig vorige eeuw de speellokatie. Toch zei de beheerster, dat de club tijdelijk even elders was gehuisvest. Daar had ik zelf echter geen actieve herinnering aan.
We beginnen met de uitslag. We wonnen met het kleinste verschil, dus 3½-4½. Toen er zeven partijen uit waren, stond het 3½-3½. Het betekende dus een spannend slotuurtje dat pas tegen 11.30 u zijn definitieve gestalte en uitslag kreeg door winst aan bord 1.
De wedstrijd verliep ongeveer als volgt:
- Bord 5 - Arjen Waijer - Marcel Pouw (wit) ½-½:
Hiervan zag ik eigenlijk alleen de slotstelling. Loper en een aantal pionnen aan beide kanten. Marcels stelling was ogenschijnlijk overheersend met kansen voor zijn pionnen, zwart stond gedrongen en moeizaam. Zelf dacht ik dat wit misschien middels een pionoffer een doorbraak kon forceren. Marcel zei, dat dit er volgens hem niet in zat. Ik ben benieuwd naar de analyse van Fritz of Stockfish.
- Bord 4 - Erwin Reintke - Ramon Middeljans (zwart) 0-1:
Ramon haalde weer de Aljechin-verdediging van stal. Zijn paarden sprongen na de bekende pionnenjacht (e5, d4, c4) weer van links naar rechts. Toch kwam Ramon in langzame galop met zijn stukken in moeilijkheden. Opeens was de partij echter ten einde. Zijn tegenstander blunderde een toren weg, hoorde ik, en wit gaf gelijk op. Een welkome meevaller voor Lewenborg.
- Bord 7 - Kor Drent - Valentin Bajrami (wit)) 1-0:
Halverwege de avond zag ik Valentin goed spelend een kansrijke aanvalsstelling op de koningsvleugel bereiken. Dubbelpion bij zwart, Valentin een open h-lijn en goed gepositioneerde stukken in het centrum. Hij zag echter geen beslissende winstmogelijkheid. Een half uur later zag ik, dat alle stukken opeens weg waren en Valentin een eindspel spelen met een pion achterstand. Dat ene pionnetje werd hem dus fataal. Tussenstand: 1½ - 1½.
- Bord 3 - Bernard Bontjer - Jan Wiebe van Veen (wit) 0-1:
Ondanks dat Jan Wiebe naast me zat, heb ik maar weinig van de partij meegekregen. Gevoelsmatig leek de stelling wel onder controle en in evenwicht. Bij een tweede blik later op de avond zag ik een witte pion op d7. Of deze beslissend is geweest voor de uitslag kan ik niet zeggen. Feit is wel, dat Jan Wiebe even later de 1-0 winst kon noteren. Lewenborg staat op voorsprong.
- Bord 6 - Johan Scharft - Douwe Pol (zwart) ½ - ½:
Douwe bokste tegen een extra 250 ratingpunten op. Van de hele partij heb ik niets gezien, behalve Douwe's keurige en lange zetnotaties. Felicitaties en een groot compliment voor de uitslag Douwe!
- Bord 2 - Wiebe Wielenga - Klaas Dijkhuizen (zwart) 1-0:
Tsja, dan kom ik bij mijn eigen partij. Een soort Konings-Indisch, waarbij wit al op de derde zet h4 doet (naast pionzet c4, d4, e4 en f3). De laatste onderlinge won ik na ook vele pionzetten van Wiebe in de opening. Eén van mijn mooiste partijen zelfs. Zou de geschiedenis zich herhalen? Pionzetten kosten immers ontwikkelingszetten, zoals nu de hele K-vleugel. Geïnspireerd door een partij van Kasparov besloot ik al op zet 8 een paard op e4 te offeren. De compensatie: 2 pionnen, wit moest met de koning aan de wandel, wit was niet goed ontwikkeld en pionnetjes van wit die continu goed gedekt moesten blijven. Toch rinkelden de alarmbellen, want groot voordeel werd op dat moment nog niet berekend. Maar als je al een dik kwartier of langer er naar zit te kijken, dan moet je een beslissing nemen. Het alternatief was lang en moeizaam manoeuvreren in de kleine ruimte. Ook de kortere speelduur t.o.v. vroeger speelt een beetje negatieve rol in dit soort cruciale situaties. Je kunt niet al te lang rekenen en je moet min of meer geforceerd een beslissing nemen.
Ik koos voor het offer. Al snel zag ik, dat het een foute beslissing was. De witte koning activeerde alsnog en redelijk probleemloos zijn stukken. Toen was het voor mij nog een beetje hopen op een derde pion of een vrijpion. Die kwam niet en tot overmaat van ramp moesten ook de dames nog worden geruild. Mijn enige kans om nog wat te rommelen ging daardoor de mist in. Met ijzeren hand voerde Wiebe het vonnis aan ‘Klaasparov’ uit.
- Bord 8 - Arend Spijker (wit) - Boudewijn Hoogeboom (zwart) ½-½:
Ook Boudewijn had een duidelijke sterkere tegenstander tegenover zich op papier. Van zijn partij kreeg ik de slotfase mee. Toen stond hij zeker niet slechter en in de analyse rolde er zelfs een kansrijke en waarschijnlijk winnende voortzetting uit de bus. Dat was de analyse dus, want achter het bord vond Boudewijn de oplossing niet. Remise werd het, maar gezien het ratingverschil een mooie prestatie.
- Bord 1 - Olaf Cliteur - Ton van Ingen (wit) 0-1:
Strategisch gezien de mooiste partij van de avond. Met vele anderen mocht ik de hele slotfase meemaken. Ton had op dat moment al een prima stelling op het bord. Breekmogelijkheden op e6, combinaties via e6, een zwarte koning in het vizier en meer tijd. Het werd een tijdelijk kwaliteitsoffer op e6. Via een schaakje op g5 kwam even later de investering met stukwinst retour. Technisch was het uit. Nog steeds was er een zwarte koning die op een moeilijke positie stond en pionnen op de damevleugel, die door wit veroverd konden worden. De klok tikte aan beide kanten echter ook genadeloos verder. Zou zwart daarvan kunnen profiteren? Ton bleef de rust zelve en deed continu de juiste zetten met paard en toren. Zwart was machteloos. Toen Tons a-pion tenslotte aan zijn opmars richting de overkant begon, wierp Olaf de handdoek in de ring.
Deze winst was dus beslissend voor de einduitslag. Lewenborg mag terugkijken op een uitstekende teamprestatie tegen een iets sterkere tegenstander. Op 4 maart staat in deze 1e ronde de laatste wedstrijd op de agenda in ‘Het Dok’ tegen Van der Linde uit Winschoten.
Klaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten