Het bekerteam van Schaakclub Ten Boer heeft een onverwachte nederlaag geleden tegen Veendam in het kader van de NOSBO-beker. Op dit zeer late tijdstip (2.00 uur) voorlopig alleen deze, voor de talloze naar succes hunkerende fans, ongetwijfeld zeer teleurstellende mededeling: later vandaag meer.
*******************************
SC TEN BOER - SC VEENDAM: 1½ - 2½
1. Roelof Kroon (z)(2116) - T. Mooijman (w)(1880): ½-½
2. Klaas Dijkhuizen (w)(1831) - T. Bos (z)(1756): 1-0
3. Albert Prins (z)(1733) - C. Dijkman (w)(1639): 0-1
4. Jan Pilon (w)(1790) - J. van der Laan (z)(1669): 0-1
Het enorme ratingverschil (zo'n 500 punten) in ons voordeel bleek op deze avond niet bepaald. Roelof zag om te beginnen geen kans door de taaie verdediging van zijn tegenstander te breken en moest met remise genoegen nemen.
Klaas bracht een fraai winstpunt binnen, ofschoon hij in zijn favoriete opening vaak sneller succes heeft. Nu duurde het aanzienlijk langer, maar niet gezeurd, hij won, zoals hij dit seizoen alle externe partijen nog heeft gewonnen!
Ik liet het zelf aan bord 3 weer eens behoorlijk afweten. Na een veel betere en fraaie stelling in het middenspel niet te hebben uitgebuit, moest ik zelfs hevig in de verdediging op de koningsvleugel. Dat ging naar wens en toen de strijd daar was uitgewoed, verplaatste het spel zich (inmiddels was een remise staand toreneindspel op het bord verschenen) naar de damevleugel. Mijn tegenstander wilde echter van geen remise weten. Hij mocht zelfs geen remise aannemen (stalorders noemde mijn tegenstander Gert Pijl, van SOPSWEPS '29, dat jaren geleden tijdens het eenmalige uitstapje van Ten Boer in de KNSB-beker; die partij werd overigens toch remise) en hij kreeg daarin nog gelijk ook, want in die slotfase gaf ik de partij op kinderlijke wijze weg. Eerst deed ik een zwakke koningszet, waarna ik een pion moest offeren om niet mat te gaan en vervolgens forceerde ik een torenruil
die met een pion achterstand meteen het einde betekende. Vakwerk. Door de torens op het bord te houden was remise altijd nog binnen bereik geweest, zeker met het oog op de bedenktijd die voor beiden tot ca. 5 minuten was geslonken.
Aan bord 4 speelde Jan naar eigen zeggen en ik geloof hem meteen, een heel ongelukkige partij, waarbij hij maar niet in zijn spel kon komen. Tot overmaat van ramp raakte hij in geweldige tijdnood, zodat de partij alleen al op grond daarvan verloren moest gaan. Aldus geschiedde.
Een trieste zaak, omdat uit één van de twee laatste borden maar een half punt nodig was, om verder te bekeren.
Een verder betreurenswaardige omstandigheid was dat de aanvankelijke opstelling die al geruime tijd (na overleg) op papier stond (Jan aan het 3e bord en ik aan het 4e) ten gevolge van een opmerkelijke inmenging en een dito besluitvorming, omgedraaid was. In die eerste opstelling had Jan zwart gehad, waarmee hij bij voorkeur speelt en ik wit, waarmee ik zelfs met bijzonder veel voorkeur speel. De kans dat we in die opstelling een ronde verder waren gekomen schat ik heel hoog in, aangezien, nog maar eens, één halfje genoeg was en er nu, in die veranderde opstelling, twee uiteindelijk (licht) dramatische partijen volgden. Dat dat ook met kleur- en bordwisseling gebeurd zou zijn lijkt me heel onwaarschijnlijk. Het is maar zelden gebeurd dat Jan en ik in een externe wedstrijd beiden verloren. Uitgerekend nu gebeurde dat dus wel. Helaas!
Maar die dingen horen er kennelijk bij. Gewoon weer verder: op het EK weten de Nederlandse dames en heren ook wat verliezen is, zullen we maar denken. Waar je je troost al niet vandaan moet halen! Volgende week naar Middelstum. Misschien komen we daar wat beter voor de dag!
Voor de onderlinge competitie werden op dezelfde avond de volgende resultaten neergezet:
Baudewijn Michel (w) - Marten Berends (z): 0-1
Ad Mertens (w) - Gerard Zijlema (z): 0-1
Harm Buter (w) - Piet Beetsma (z): ½-½
Wopko Dijkema (w) - Wim van Dijken (z): ½-½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten