SC Ten Boer - SC Roden: 3 - 5

In de vierde ronde van de NOSBO-competitie (1e Klasse A) heeft Ten Boer het net niet kunnen bolwerken tegen Roden:

SC TEN BOER - SC RODEN: 3 - 5

1. Roelof Kroon (z)(2116) - W. Romeijnders (w)(1826): 1 - 0

2. Klaas Dijkhuizen (w)(1831) - Th. Visser (z)(1796): 0 - 1

3. Albert Prins (z)(1733) - R. Matulessy (w)(1761): 0 - 1

4. Jan Pilon (w)(1791) - G. Battjes (z)(---): 0 - 1

5. Piet Beetsma (z)(1652) - D. Dalmolen (w)(1711): 0 - 1

6. Baudewijn Michel (w)(1636) - F. Jager (z)(1746): 1 - 0

7. Gerard Zijlema (z)(1555) - H. van Bemmel (w)(1768): 0 - 1

8. Marten Berends (w)(1578) - G. Willems (z)(1676): 1 - 0


Roelof, Baudewijn en Marten zorgden voor drie mooie punten. Helaas kon aan dat aantal door de andere spelers van de thuisclub niets worden toegevoegd.

Ik heb zelf van de andere partijen heel weinig gezien, al was het alleen maar omdat ik aan het 3e bord de langste partij van de avond speelde. Aanvankelijk ging het in die partij gelijk op, maar in het middenspel stond ik heel goed. Op de een of andere manier verwaterde dat wat en doemde het remisebeeld weer op. Al met al had ik wel vrij lang nagedacht en toen ik in het eindspel (wit: dame + loper + pionnen - zwart: dame + paard + pionnen) iets te driest een uitval met de dame deed, moest ik dat uiteindelijk, in hevige tijdnood, met pion- en partijverlies bekopen.

Tijdens de partij had Klaas enkele keren even naast het bord gestaan en hij vroeg na afloop of ik geen stuk had kunnen offeren. We zetten het geheel nog even op het bord en ja hoor, waarom ook niet: in het middenspel, toen ik zelf al het idee had dat ik uitstekend stond, had een paardoffer tegen twee pionnen de partij achterelkaar gewonnen. Op het bewuste moment in de partij had ik er nog even naar gekeken, maar helaas niet lang genoeg. Bovendien verschenen toen de vage contouren van de tijdnood al aan de horizon (een beangstigend gezicht!).

Tijdens onze analyse moest ik even terugdenken aan mijn partij tegen Delfzijl in de eerste ronde, toen ik in enkele zetten mat kon geven maar de zetten verwisselde en even later mijn tegenstander kon feliciteren.
Hoe vaak gebeurt het dat je uitgerekend de partijen die je verliest, had kunnen (en moeten) winnen en dat je je daar ook op die avonden zelf al van bewust bent?

Van Delfzijl wonnen we, ondanks mijn nederlaag, toch nog, maar in deze wedstrijd had een overwinning van mij een gelijkspel voor de club betekend. Dat zijn zo van die kleinigheden! Ze horen er allemaal bij. Na de oliebollen gaan we het in januari gewoon weer opnieuw proberen!
Ten Boer is zo langzamerhand in de gevarenzone beland, maar toch heb ik het idee dat ons team echt niet hoeft te degraderen en uiteindelijk het hoofd wel boven water zal houden.
Vorig seizoen liet ik, als ik me niet vergis, ook van dit soort geluiden horen en toen is het ook allemaal goed gekomen.

Op deze avond werden tenslotte ook nog twee partijen voor de clubcompetitie gespeeld:

Wopko Dijkema (w) - Harm Buter (z): ½-½
Ad Mertens (w) - Erik Stam (z): 1 - 0