SC Ten Boer klopt SG Staunton 2

Een toch wel verrassende uitslag, gezien de ratings van beide teams: Ten Boer won gisteravond, 22 maart, in de op één na laatste ronde van de externe competie (1e klasse A, NOSBO) met 5-3 van Staunton 2. Ik weet wel dat je niet altijd op de rating moet afgaan (dat wordt tenminste vaak beweerd), maar meestal is het toch een goede graadmeter. Het kán wel eens anders uitvallen en zo'n voorbeeld hadden we hier kennelijk bij de hand.Ten Boer komt nu met 10 wedstrijdpunten redelijk bovenin de ranglijst. Ik zou bijna willen zeggen: zo hoort het ook!

SG Staunton 2 - SC Ten Boer 1: 3 - 5

1. H. Seijen (z)(1735) - Roelof Kroon (w)(2101): 0 - 1
2. D. Hummel (w)(1844) - Klaas Dijkhuizen (z)(1868): 0 - 1
3. B. Kruisinga (z)(1847) - Albert Prins (w)(1769): ½ - ½
4. R. Popken (w)(1885) - Piet Beetsma (z)(1701): ½ - ½
5. J. Groot (z)(1804) - Jan Pilon (w)(1677): ½ - ½
6. R. ter Steeg (w)(1822) - Baudewijn Michel (z)(1649): 1 - 0
7. H. Davids (z)1633) - Marten Berends (w)(1570): 0 -1
8. J. Hollander (w)(1703) - Harm Buter (z)(1450): ½ - ½

Roelof wist in zijn partij de druk op zijn tegenstander steeds te vergroten. Aan het begin van het eindspel was zwart in tijdnood geraakt en speelde hij erg snel.[Eerst had ik niet onderkend dat hij om die reden zo vlug zijn zetten deed, dus ik heb mijn aanvankelijke en niet correcte mening over deze fase in de partij gewijzigd].En zoals dat vaker gaat, in die fase maakte hij ook de beslissende fout. Na het antwoord van Roelof gaf hij meteen op.

Roelof stuurde de volgende mail naar Alberts SchaakBlog:

Hoi Albert,

Inderdaad had de partij zoals je op de weblog schrijft een onverwacht einde. Henk Seijen is een sterke speler, waar ik een paar jaar geleden nog kansloos van verloor in precies dezelfde variant als we gisteren op bord hadden, maar dan met verwisselde kleuren. Henk voerde op het eind van de partij zijn zetten niet uit met de gedachte dat het beslissend was, maar omdat hij in tijdnood was. (Albert: tekst is gewijzigd). Vandaar ook de blunder in de volgende stelling:

SEIJEN

KROON

28... Tg2? 29. Txb7 1-0
In plaats van 28... Tg2 is 28...Tc7 nog niet duidelijk, bijv. 29.Lh4 Tf8 (misschien is er een betere?) 30.f4 (ik was eigenlijk direct 29.f4 van plan, maar dan is het door Bram Kruisinga genoemde 29...Tg8! heel sterk) 30... exf4 (30...Lxd5? 31.fxe5 en terugslaan kan niet vanwege 32. Tb8+) 31.d6 Td7 32.Te1+ (32.Tbxf4 Txd6 33.Lxf6 lijkt me remiseachtig en bovendien ben je de mooie d-pion kwijt) 32...Kd8 33.Te6 (pion d6 wil je niet kwijt) 33... f3 34.Tc4 met dreigingen voor wit, Verder vind ik de zwarte f-pion in deze variant nog wel een issue.
Na een opmerking van mijn broer Jan noem ik nog even de variant 34... Ld5 35. Lxf6+ Txf6 36. Txf6 en na 36... Lxc4 kan 37. Tf8 mat volgens mij, maar dit is even een variant zonder een bord erbij, dus kan fouten bevatten.

Mijn conclusie is in ieder geval dat wit kansen heeft in de stelling waarin de blunder plaatsvond, maar ik weet niet of het voldoende is voor de winst. Buitengewoon interessant! Groet, Roelof.

Klaas speelde een puike partij. Uiteindelijk wist hij een gewonnen toreneindspel te bereiken dat hij beheerst afrondde.

Albert bood in een betere stelling remise aan (waar hebben we dat ook weer eerder meegemaakt?) wat door zwart werd aangenomen. Met de kennis van nu (ook deze kreet komt me ergens bekend voor) was dat voor Ten Boer toch niet zo gek.

Piet speelde voor zover ik het heb meegekregen een solide partij die ook met remise werd afgesloten.

Ik was er al min of meer van uitgegaan dat Jan het niet zou redden, maar zijn tegenstander kwam iets te wild met zijn torens naar voren en liet zijn koningsstelling wat onverzorgd achter. Zwart mocht niet mopperen dat hij er nog met een blauw oog vanaf kwam (remise door eeuwig schaak) en wit ook niet, gezien zijn eerdere niet zo beste stelling.

Baudewijn verloor vrij vlot. Toen ik voor het eerst zijn stelling onder ogen kreeg stond hij al niet goed en hij zag later geen kans meer de schade te repareren.

Hoe Marten tegen Davids kans zag een dame tegen een toren voor te komen heb ik niet gezien, maar het gebeurde wel. Daarna nam Marten rustig de tijd om de winst veilig te stellen en zwart kon toen nog met enig kunst- en vliegwerk standhouden. Toen zette Marten op de damevleugel een aanval in, die hij met een krachtzet van zijn paard besloot. Zwart restte niet anders dan opgeven.

Harm ontfutselde zijn tegenstander een nuttige (voor Ten Boer dan) remise en stond in de slotstelling zelfs een pion voor. Enige angst voor het vervolg (wie kent het gevoel niet?) gaf waarschijnlijk bij hem de doorslag om remise aan te bieden.