Niet direct een makkelijke, maar wel weer een mooie opgave! In deze stelling werd tot remise besloten, maar wit (aan zet) heeft bij nader inzien nog iets. Wat?Oplossing: Thibaut - Evans (Olympiade Dubrovnik 1950)
In bovenstaande stelling werd de partij tussen Thibaut (België) en Evans (V.S.) remise gegeven. Bij latere analyse bleek wit op winst te staan, er had kunnen volgen: 1. Dxe6+ (ligt voor de hand) Kh7 2. Tf6!! (op 2. ... gxf6 volgt nu 3. Df7 mat en verder dreigt 3. Th6+ gxh6 4. Df7 mat. Op een zet met de zwarte toren (2. ... Td8) volgt 3.Th6+ gxh6 4. Df7+ Kh8 5. Lf6 mat, terwijl een zet als 2. ... Dd4, om eventueel Dg7 te kunnen spelen, leidt tot 3. Df5+ Kg8 4. Tf8 mat) 2. ... Ld5! (de enige mogelijkheid om nog wat schaakjes te kunnen plaatsen) 3. cxd5 Dc4+ en na zetten als bijvoorbeeld 4. Kd1 Dd4+ 5. Ke1 Db4+ 6. Kf1 Dc4+ 7. Kg1 Dd4+ 8. Tf2 is zwart aan het eind van zijn krachten gekomen en wordt het tijd om op te geven.
Derk Schuttel, een trouwe bezoeker uit Grijpskerk, stuurde het volgende goede antwoord (dank!) op:
Strategisch staat wit natuurlijk vele malen beter. En dan is de tijd om eens goed te gaan rekenen en eens kritisch naar de positie van de koning te kijken. Overwicht in aanvallend materiaal noem ik het maar even. Dxe6 lijkt voor de hand te liggen. Na Kh7 is het tijd voor een krachtzet! Tf6 stel ik voor. Slaan mag niet vanwege mat na Df7. Ik zie geen verdediging tegen Th6 dus kunnen stukken als nog in het doosje maar met een andere puntenverdeling. Groeten uit Grijpskerk, 3 december 2010 21:12
Met deze opgave is verder nog wat aan de hand. Ik gebruikte als bron het boekje Schaken in de strandstoel (p. 52) van Euwe en Mühring uit 1965. De auteurs hebben een serie boekjes met opgaven samengesteld en steeds werden de volgende deeltjes samengesteld uit eerder uitgegeven titels (Schaken in de wachtkamer, Schaken zonder bord (2 delen), Schaken op de reis, Schaken in de strandstoel) zodat je er een beetje duizelig van wordt. Op die manier kun je natuurlijk een schier eindeloze reeks tot stand brengen en wanneer je deze boeken koopt (ik zie ze vrij regelmatig liggen op boekenmarkten) weet je dus niet echt waar je aan toe bent. Toch kun je de verleiding dan natuurlijk niet weerstaan en ga je met het bewuste werkje naar huis.
Zo ging het dus ook met Schaken in de strandstoel. Al bladerend om te zien of er een aardige opgave voor mijn weblog te vinden zou zijn, viel mijn spiedend oog op de opgave hierboven. Op het moment dat ik 'Dubrovnik 1949' zag staan, voelde ik nattigheid. Het leek me tamelijk onwaarschijnlijk dat in het jaar vóór de olympiade (iedere rechtgeaarde schaker weet uiteraard dat die daar in 1950 plaatsvond) deze twee schakers daar ook al tegen elkaar gespeeld zouden hebben. Nu heb ik een boek over die olympiade en kon dus snel nazoeken of de bewuste partij uit dat evement komt of niet, maar eigenlijk wist ik het al. Het klopte en dus was het jaartal 1949 foutief.
Mijn door de tand des tijds licht aangetaste boek over de Olympiade in Dubrovnik 
Het gedeelte waar in bovengenoemd boek de eventuele voorzetting wordt gegeven (een verzoek om een vertaling van de tekst zal door Alberts SchaakBlog helaas moeten worden uitbesteed)Twee opmerkingen:
1) het boekje was voordat het werd uitgegeven niet echt goed op fouten gecontroleerd. Euwe zal zeker geweten hebben dat het jaartal niet klopte. Hij had nota bene zelf aan de olympiade deelgenomen. Een foto waarop hij in dat toernooi te zien is volgt ter afsluiting van deze bijdrage. Het is natuurlijk de vraag wat voor bemoeienis de grote Euwe zelf met deze boekjes heeft gehad, behalve het geven van toestemming om zijn naam op het titelblad te zetten. Daarbij zou het wel eens gebleven kunnen zijn.
2) het is niet correct om een opgave zo te presenteren als in dit boek destijds is gedaan en waarschijnlijk niet alleen in dit boek.
Er wordt namelijk gesuggereerd dat de witspeler de partij won, terwijl hij in werkelijkheid waarschijnlijk blij was met remise tegen de toenmalige jeugdkampioen van de V.S., die een jaar later al (senior)kampioen van de V.S. werd, in 1952 meester en in 1957 grootmeester. Er had in de opgave natuurlijk bij moeten staan dat het remise werd, in combinatie met de vraag hoe wit toch had kunnen winnen. Of je geeft de opgave zonder namen erbij, maar de eerste mogelijkheid is natuurlijk verreweg de beste.
Max Euwe op de Olympiade in Dubrovnik in zijn partij tegen Samuel Reshevsky. De partij zou in remise eindigen. Ik krijg de indruk dat de Amerikaan zich koelte zit toe te wuiven, maar het ligt misschien ook aan de gebruikte techniek door de fotograaf! Let op de verdere entourage!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten