De uitslagen van de 14e ronde in de clubcompetitie luiden:
Klaas Dijkhuizen (w) - Alfred Rodenboog: 1 - 0
Roelof Kroon (w) - Wim van Dijken: 1 - 0
Jan Pilon (w) - Harm Buter: 1 - 0
Wopko Dijkema (w) - Albert Prins: 0 - 1
Fré Blok (w) - Piet Beetsma: 0 - 1
Wouter Grömmel (w) - Gerard Zijlema: 0 - 1Anna Bruijn (w) - Steffan Vlaswinkel: 0,5 - 0,5
Deze uitslagen komen niet als onverwacht over, ofschoon het totstandkomen ervan hier en daar wel weer zweetdruppels heeft gekost. Het sterkst was dit zonder twijfel het geval bij de partij tussen Wopko en Albert. Dat is dan ook meteen de reden waarom Albert niets kan zeggen over de andere partijen (behalve dan dat Anna weer eens op winst stond, maar toch slechts remise binnenhaalde): de eenvoudige verklaring hiervoor is het feit dat hij zelf uren aan het eigen bord moest doorbrengen en zowaar leverde een en ander uiteindelijk ook nog de volle winst op. Toen hij kort na de openingsfase een paard van d7 neerzette op f5, had dat al een vingerwijzing moeten zijn. In het latere middenspel zag hij een vrijwel winnende combinatie, maar speelde voor de zekerheid toch maar iets anders. Daarbij zag hij over het hoofd dat een damezet die hij na de wel gekozen combinatie had willen doen, op dat ogenblik niet meer mogelijk was. Dat bracht weer met zich mee dat wit het eindspel inging met weliswaar een pion minder, maar bepaald niet kansloos was.
Toen Albert op een gegeven moment de witte dreigingen had gepareerd (koningen, dames en lopers stonden allemaal op de koningsvleugel) achtte hij het moment gekomen voor een pionnenopmars op de damevleugel en ... speelde b5, terwijl hij voornamelijk b6 had overwogen. Wit nam niet en passant waar zwart aan had gedacht, maar deed 'gewoon' a4xb5 en Albert stond aan de rand van het ravijn, want een witte pion dreigde te promoveren. Met kunst en vliegwerk bleek de loper nog exact op tijd te komen om (met inlevering van een pion) het kwieke kereltje tegen te houden en vervolgens verschenen er remiseachtige stellingen op het bord, die echter door wit alsnog niet goed werden behandeld, zodat Albert toch het hele punt kon noteren. De halve club stond om het bord geschaard en zag de afloop met lede ogen aan.
Wopko
Albert
Vanuit bovenstaande stelling speelde zwart, door goede geesten (voor zover aanwezig) verlaten, 42. ... b5? en mocht niet mopperen dat hij niet op staande voet verloren stond. Er volgde: 43. axb5 (en niet cxb6ep waar Albert om de een of andere reden vanuit was gegaan) 43. ... Kf7 (uiteraard de enige zet, die ook de loper vrijmaakt) 44. b6 (na 44. bxc6 komt de zwarte koning nog op tijd) 44. ... axb6 45. cxb6 (nu er geen witte pion meer op c5 staat verschijnt de loper nog als reddende engel op het toneel) 45. ... Lf8 46. Lh4 Ke6 48. Ke3 Ld6 49. f3 c5 50. Le1 c4 51. b7 Lb8 52. Lb4 Kd7 53. Kd2? Lxf4+ 54. Kc3 Kc7 55. Le7 Kxb7 56. Lxf6 Kc6 57. Le5 Lxe5 (Lg5!?) 58. dxe5 Kc5? (... f4! 59. Kd4 Kd7! en zwart wint) 59. e6? (f4!) d4+ 60. Kd2 Kd6 en wit geeft op. Dit eindspel 'niet foutloos' noemen is een mooi voorbeeld van een zg. litotes. 'Opmerkelijk zenuwenwerk' lijkt een duidelijker omschrijving. Maar de beste omschrijving houdt Albert voor zich.
In de loop van de volgende week verschijnt de nieuwe competitiestand op Alberts SchaakBlog!
++ Dan nog dit:
1) nogmaals een herinnering aan het Ouder-Kind toernooi op zaterdag 18 december in het Buurhoes in Ten Boer. Begin om 14.00 uur. Zie voor alle bijzonderheden de bijdrage van zondag 12 december! Al 21 (eenentwintig!) senior-junior teams hebben zich gemeld!
2) dinsdag 21 december: het toernooi om de snelschaaktitel van de club, met als hoofd(wissel)prijs de 'Mien-bokaal'. Alle deelnemers brengen verder een prijsje mee, zodat niemand met lege handen naar huis gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten