FGH-team (Ten Boer) gedeeld 5e

Jeugdleider Roelof Kroon (SC Ten Boer) bericht exclusief voor Alberts SchaakBlog:

Vandaag (29 oktober) speelde het FGH-team van SC Ten Boer om het officieuze teamkampioenschap van NL voor kinderen geboren in of na 2003. Officieus omdat voor zover de organisatoren bekend nergens in Nederland een officieel kampioenschap wordt gehouden én omdat dit jaar voor het eerst ook een team van buiten de Nosbo meedeed: Sneek. Er waren 8 teams die aan de start verschenen: 4 van organisator Paardensprong, een team van SCEPU (waar ons 2de komende dinsdag tegen gaat spelen), titelhouder Unitas, Sneek en Ten Boer. Voor ons team deden mee Lemée Reuver, Luuk Hartman, Lindert Kroon en Sharon de Vries. Zij haalden 4 keer zoveel matchpunten als vorig jaar en werden daarmee gedeeld 5de.

In de eerste ronde wonnen we duidelijk van Paardensprong 4 met 3-1. Dat had 4-0 moeten zijn, want Lindert zette zijn tegenstander mat. Dit hadden beide spelers niet door, totdat men 4 zetten later doorkreeg dat wit schaak stond. Ondertussen kon de dame er echter tussen en was het geen mat meer. De partij ging verder en Lindert verloor later alsnog. Luuk en Sharon speelden heel goede partijen en wonnen. Lemée's tegestander kwam te laat en verloor daardoor reglementair.

De ronden 2 tot en met 5 verloren we kansloos met 4-0 van achtereenvolgens Unitas (dit jaar met slechts twee Van Foreestjes), Paardensprong 2, Paardensprong 1 (met Nederlands kampioen en regelmatig weblog bezoeker Jonas Hilwerda op bord 1 en oud Nederlands kampioen Eelke de Boer op bord 2) en Sneek. Hier en daar had er misschien een bordpunt in gezeten (zo speelde Lemée een heel goede partij tegen de kopman van Sneek), maar de overwinningen waren duidelijk. Daardoor zakten we naar de op een na laatste plaats.

In de ronden 6 en 7 moest dit rechtgezet worden. Eerst mochten we het opnemen tegen de sympathieke schakers uit Usquert. Het werd een spannende wedstrijd. Lindert zette ons op voorsprong, maar Sharon en Luuk waren ondertussen zo moe, dat ze verloren. Gelukkig wist Lemée in een erg spannende partij te winnen. Deze partij liet haar niet onberoerd. Ze stond eerst verloren, bood remise aan, maar haar tegenstander wilde winnen. Haar tegenstander had een zeer lovenswaardige mentaliteit, want toen ze van haar teamleider te horen kreeg dat ze remise mocht aanbieden, weigerde ze dit omdat ze wilde winnen. Helaas liet ze een pion doorlopen en tot haar eigen ontzetting verloor ze onverdiend. Lemée vond het wel moeilijk om zo te winnen, maar in het belang van het team deed ze het toch.

2-2 dus en er stonden 3 teams met 3 matchpunten op de gedeeld 5de plaats. In de laatste ronde moesten we het opnemen tegen Paardensprong 3. SCEPU moest tegen Paardensprong 1 en bleven daardoor jammer genoeg op 3 matchpunten staan. Onze wedstrijd tegen Paardensprong 3 (ook 3 matchpunten) besliste dus wie 5de zou worden. De kinderen waren echter al zo moe (alle 4 zijn niet gewend om 7(!) partijen op een dag te spelen), dat ze letterlijk in hun ogen wreven. Ik suggereerde Lindert daarom om het Herdersmat eens uit te proberen en zie daar, 4 zetten later stonden we met 1-0 voor. Helaas kon Lemée haar stellingsvoorsprong niet benutten en verloor ze. Het zelfde gebeurde met Sharon, die de hele middag heel goed had gespeeld, maar nu toch echt niet meer een paard van een loper kon onderscheiden. 2-1 achter en Luuk zat in een erg spannende stelling met een stuk achter. Ik maakte me erg bezorgd want af en toe was ik bang dat hij van vermoeidheid helemaal geen zet meer zou doen. Hij rechtte echter zijn rug en wist wat hij moest doen. Onder goedkeurende blikken van Richard (vader van Sharon) en mij wist hij het gelijkspel uit het vuur te slepen. Daarmee waren we gedeeld 5de met Paardensprong 3, dat echter wel één bordpunt meer had. Officieel werden we dus 6de.

Een erg leuke schaakmiddag die gewonnen werd door Paardensprong 1. Slechts 2 bordpunten verloren, alleen tegen Unitas verloren ze bijna een matchpunt. Tweede werd Sneek en derde titelverdediger Unitas. Leuk was ook dat we zoveel toeschouwers uit Ten Boer hadden. Thea en Bas kwamen kijken, Gerbrich was er de hele middag, de ouders van Sharon wisselden elkaar af (dank voor het rijden) en ook de ouders van Luuk kwamen langs. En natuurlijk - hoe kan het anders bij de Paardensprong - was het toernooi perfect georganiseerd. Duidelijke richtlijnen: alleen teamleiders tussen de borden, geen spelers die zich met andere partijen kunnen bemoeien, goede catering, DD-tjes en mister Bean in een aparte zaal en als er wat gebeurt is de wedstrijdleiding er meteen bij. Een waar schaakfeest!

P.S.

Nog twee nagekomen berichten van Roelof:

1) Opmerkelijk voorval in de partij tussen Lemée en de tegenstandster van SCEPU:

De tegenstandster laat een voor de winst cruciale pion promoveren. De pion blijft echter staan. Lemée vraagt aan haar tegenstandster na een aantal seconden 'Ja en wat moet die pion nou worden?' De tegenstandster zegt 'Doe maar wat', waarna Lemée een loper pakt en deze op het bord zet. 'Huh' zegt de tegenstandster. De toekijkende teamleiders van SCEPU en Ten Boer haasten zich om duidelijk te maken dat ze zelf mag kiezen. Ze besluit dan toch maar een dame te kiezen.

2) Op de site van Unitas staat een tamelijk vermakelijk verslag van de Eddie Janssen. Goed om eens door te nemen. Eén citaat: 'Voor de lezer die niet zo vertrouwd is met de verschillende jeugd categorieën volgt hier een korte uitleg: E = jong, F = jonger, G = heel erg jong en H = tsjonge, wat is die tafel hoog.'

Ook het voorval waar op de site van SCEPU aandacht aan wordt besteed is op de site van Unitas uitmuntend goed beschreven en is misschien wel koren op de molen van Alberts standpunt  (reactie van Albert: inderdaad, tenzij je het terecht vindt dat iemand die zijn tegenstander mat zet de partij tenslotte nog verliest!! Bij volwassenen kun je nog zeggen dat men het allemaal zelf moet constateren, maar je kunt je afvragen of je jeugdschakers vanaf het eerste begin ook zo moet 'opvoeden'. Dat zou kunnen uitnodigen tot allerlei wonderlijke probeersels en niet echt rechtvaardige resultaten, als men begrijpt wat ik bedoel)  dat je óók bij het jeugdschaak als wedstrijdleider moet ingrijpen als er iets onreglementairs gebeurt.

Dat Eddie Janssen maar vaker zijn licht mag laten schijnen over het jeugdschaak in het noorden van het land.
Roelof.

Verslag: Roelof Kroon
Foto's: Thea Heersema