Gisteravond werden maar liefst zeven partijen gespeeld in de onderlinge competitie: het maximum. De avond begon chaotisch, omdat afzeggen of even berichten dat men een half uur later zal komen nog steeds niet algemeen ingang heeft gevonden. Zo kon het gebeuren dat om 20.15 nog enkele partijen moesten worden omgezet en een SN uitgedeeld. Het gaat er toch echt van komen dat niet afzeggen tot verlies van de partij leidt (geheel volgens de spelregels) en er niet meer, of er niets aan de hand is, een AMK wordt gegeven. Als je met wegblijven zonder bericht toch een AMK-'uitkering' verdient, waarom zou je dan in de toekomst nog wél de telefoon pakken? Vanaf volgende week dus de officiële regels.
De uitslagen:
Jan Pilon (w) - Piet Beetsma: 0,5 - 0,5
Wopko Dijkema (w) - Gerard Zijlema: 1 - 0
Alfred Rodenboog (w) - Albert Prins: 1 - 0
Fré Blok - Wim van Dijken: 0 - 1
Marten Berends (w) - Steffan Vlaswinkel: 0 - 1
Ad Mertens (w) - Harm Buter: 0 - 1
AMK: Roelof Kroon, Wouter Grömmel; SN: Klaas Dijkhuizen.
Enkele verrassende uitslagen, naast de reguliere remise tussen Jan en Piet, de overwinning van Wim op Fré en die van Harm op Ad.
Wopko wist Gerard te bedwingen. Laatstgenoemde verklaarde later opgeruimd, al nippend aan zijn glaasje, dat hij vanaf het begin een beroerde stand had gehad. Zo te horen zat hij er niet erg mee.
Verder won Steffan van Marten, ondanks het feit dat het eindspel (Steffan: koning en pion tegen Marten: 'blote' koning) remise was. Marten gaf echter beheerst de oppositie uit handen en Steffan kon, evenals de wedstrijdleider, een 1 noteren.
Dan het klapstuk van de avond: Alfred-Albert. Laatstgenoemde verscheen niet bepaald 'okselfris' (om met wijlen Herman Kuiphof te spreken) aan de start (meerdere oorzaken). Daar laat Albert het even bij. Hij was kortom niet helemaal zichzelf en dat verklaart deels zijn opmerkelijke speelwijze en de uitslag van de partij. Voor het andere deel is het goede spel van Alfred de verklaring van de uiteindelijke afloop. In de partij ging Albert tamelijk lichtvaardig met de stukken om en hij offerde enkele keren flink wat hout, zoals een kwaliteit en een volle toren(!) tegen wat vage kansen. Het zou allemaal misschien nog net gekund hebben als hij niet op een cruciaal moment een levensbelangrijk tempo had moeten inleveren om een matzet te voorkomen. Dat deed de partij definitief omslaan in wits voordeel en het moet worden gezegd: Alfred wikkelde prima af, zoals hij ook eerder in de partij al diverse uitstekende zetten deed. Af en toe speel je van die partijen waarin je denkt: als hij nou maar niet dat doet of: ik speel dat, ook al is die zet wellicht niet de beste, misschien ziet hij de weerlegging niet. Vreselijke gedachten natuurlijk (die toch af en toe weer opduiken), want de tegenstander (in dit geval Alfred) ziet het uiteraard wél.
Een leerzame ervaring voor de zwartspeler, die nog maar (weer) eens bij zichzelf te rade zal gaan, maar Albert weet eigenlijk het resultaat daarvan al: de blik naar voren en gewoon blijven gaan voor de 3e plaats!
Stand na 6 ronden:
1. Klaas Dijkhuizen 122,5 p.
2. Roelof Kroon 95
3. Piet Beetsma 93
4. Jan Pilon 81,5
5. Albert Prins 76,5
6. Steffan Vlaswinkel 73
7. Alfred Rodenboog 70
8. Wopko Dijkema 69
9. Wim van Dijken 56
10. Gerard Zijlema 54
11. Harm Buter 45
12. Marten Berends 44
13. Fré Blok 40
14. Ad Mertens 38
15. Wouter Grömmel 23
Geen opmerkingen:
Een reactie posten