Alweer een nieuwe ranglijst, het is om duizelig van te worden, maar aan de horizon is het eind van de competitie in zicht. Nog zo'n 10 ronden te gaan. De details hieronder spreken hun eigen taal zullen we maar zeggen.
De stand:
1. Klaas Dijkhuizen 404 p.
2. Jan Pilon 315½
3. Albert Prins 258½
4. Piet Beetsma 254½
5. Erick Erdtsieck 219½
6. Erwin Kok 215
7. Marten Berends 213½
8. Alfred Rodenboog 178½
9. Gerard Zijlema 155½
10. Harm Buter 152
11. Bas Klomberg 139
12. Wopko Dijkema 131
13. Ad Mertens 98½
Terzijde 1:
Terzijde 2:
Voor- en/of achteruit?
Je vraagt je wel eens af of we met z'n allen nu voor- of achteruit kachelen. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat beide ontwikkelingen zich voordoen, maar je bent wel eens geneigd te denken dat de vooruitgang voor een belangrijk deel beperkt blijft tot de nieuwe handzame apparaatjes van Samsung, Apple en andere grootindustriëlen en tot de aparte werelden van Facebook en Twitter, waar we uiteraard niet meer zonder kunnen. ''Ik twitter dus ik besta" schijnt Descartes al eens te hebben uitgeroepen.
Ook burgemeester Bats van de gemeente Haren opende na het plaatselijke drama alsnog een Twitter-account (een beetje sneu), want aan zijn onkunde op het gebied van de sociale media had het natuurlijk allemaal gelegen. Dat de eigenlijke oorzaak de onkunde van een zestienjarig meisje was geweest (de befaamde superslimme jongeren van tegenwoordig, weet u wel?), dat heel Nederland had uitgenodigd op haar feestje, vergeten we gemakshalve even.
Andere ontwikkelingen lijken het tegendeel van vooruitgang aan te tonen. Denk aan het leger van werklozen dat dagelijks in omvang toeneemt, denk aan de flink uit de hand lopende bezuinigingen die nauw samenhangen met diezelfde werkeloosheid en met minder wordende service op menig terrein.
In ons eigen dorp Ten Boer waren de openbare bibliotheek en het postkantoortje al geruime tijd in één pand gevestigd. Een gemoedelijke en gezellige combinatie. Maar er moest alweer bezuinigd worden, dus PostNL opende een dezer dagen een oranje ING-wandje in de plaatselijke Read Shop, met een pinautomaat en een uitklapplankje met een computer. Een postkantoor zoals de huis-aan-huis-folder het omschrijft, zou ik het niet direct willen noemen. Om de opening op te luisteren stond daar een dame in oranje ING-leeuwenpak, compleet met op het gezicht aangebrachte snorharen, (of er godbetert iets te vieren viel!) maar deze geinige verschijning kon niet verhullen dat de twee arbeidsplaatsen uit de vorige situatie verloren waren gegaan: ongetwijfeld het hoofddoel van deze operatie.
Iets meer tot optimisme geneigde lieden denken wellicht dat er toch maar mooi een pinmogelijkheid bijgekomen is, omdat de plaatselijke Rabobank deze faciliteit ook heeft, maar uitgerekend deze bank wil de helft van zijn filialen gaan sluiten, meldt de krant van vandaag. Daar zou Ten Boer best eens bij kunnen zijn.
Een en ander lijkt op den duur geen verbetering voor ons kleine dorp te gaan betekenen. Momenteel dus zelfs (tijdelijk) twee geldautomaten, maar niemand moet verbaasd opkijken als het eind van het liedje zal zijn dat we binnen niet al te lange tijd weer aangewezen zijn op het vroegere 'bijpinnen' in de supermarkt, waar men hier juist al jaren geleden vanaf is gestapt. We houden de ontwikkelingen nauwlettend en met gepaste ongerustheid in de gaten!
Zie ook:
Geldautomaat verdwijnt uit kleine dorpen en Hoe de pin verdween uit Eefde (Volkskrant, 18 maart 2013, p. 1 en 9)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten