Anekdotes uit de schaakwereld (4)

In de laatste ronde van het kandidatentoernooi in Bled-Zagreb-Belgrado (1959) speelde Michail Tal (USSR) tegen Pal Benko (V.S.). Tal had, gezien de stand op de ranglijst, aan remise voldoende en stelde dat na 12 zetten dan ook voor. Benko weigerde en de partij ging verder. Tal kwam beter en uiteindelijk gewonnen te staan en… maakte remise door eeuwig schaak. Tegen de verbaasde journalisten zei hij: “Als ik wil winnen van Benko, win ik en als ik remise tegen Benko wil maken, maak ik remise!” Geen last van een gebrek aan zelfvertrouwen dus. 
Interessant is verder dat in deze partij de Amerikaan een zonnebril had opgezet om zich tegen de ‘hypnotiserende’ blik van Tal te wapenen. Zoeken bij Google op hypnotic Tal, Benko’s defence  en sunglasses brengt het bovenstaande in beeld. Volgens de overlevering zette Tal op een gegeven moment óók een zonnebril op, met als gevolg dat beiden tenslotte hun bril afzetten en de partij ‘gewoon’ voortzetten

De Rus David Bronstein dacht op een toernooi eens 40 minuten na over zijn eerste zet. Toen men hem later vroeg waarom hij zo lang zo strak naar het bord had zitten kijken, antwoordde hij: “Ik vroeg me voortdurend af waar ik mijn huissleutels had gelaten!”

In 1938 deed de Pool Sawielly Tartakower mee aan het kampioenschap van zijn land in Lodz. Op zekere dag moet hij aantreden tegen zijn landgenoot Henryk Frydman, die echter bij het begin van de ronde niet aanwezig is. Tot ieders ontzetting komt hij na een kwartier alsnog binnen, maar… naakt. Algemene opschudding en de organisatoren weten niet hoe snel ze hem van enige ‘bedekking’ moeten voorzien. De partij begint alsnog maar na enige tijd verdwijnt Frydman opnieuw om even later weer geheel ongekleed terug te komen. Paniek alom. Tartakower merkt laconiek op: “Als dat nog een keer gebeurt, claim ik remise wegens het driemaal voorkomen van dezelfde stelling!”

Albert: een mooi verhaal, maar het leek mij zinnig dit toch elders op het Internet even te verifiëren. Dat leverde op dat aan genoemd toernooi wel een Frydman meedeed, maar dan een P(aulino) Frydman. Uit verder speurwerk (bijvoor-beeld bij http://www.chesshistory.com  (Chess Notes) van de befaamde Edward Winter) bleek dat over deze laatste P.Frydman in meer bronnen opmerkelijke verhalen worden verteld. Zo zou hij in hotels naakt door de gang hebben gerend, terwijl hij “Brand, brand!” riep. Als er geen brand is lijkt me dat inderdaad wat ongewoon, anders zou ik het door de vingers zien. Hoe dan ook, het aspect ‘bloot’ komt dus ook hier voor, maar met een schaaktoernooi heeft het weinig te maken. Het lijkt me een grappig, maar tevens apocrief verhaal, zoals die over mensen in het algemeen en over schakers in het bijzonder wel de ronde doen. Laten we het er maar op houden dat iemand hem in een hotel eens in adamskostuum uit een badkamer heeft zien komen…

Bovenstaande 'Anekdotes uit de schaakwereld' zijn ook verschenen in de regiokrant BuurContact van 10 januari 2014.