Schaken is altijd (om precies te zijn vanaf begin 60er jaren, zie de tekst bovenaan Alberts SchaakBlog) mijn grote hobby geweest en het lag voor de hand, toen ik begin juni 2006 tot de ontdekking kwam dat het niet zo moeilijk is om een eigen weblog bij te houden, daarmee begon, om eens op heel andere manier met schaken bezig te zijn. Ook als ik daar een paar jaar eerder achter was gekomen, had ik dat gedaan, pensioen of geen pensioen.
Sinds dat moment liep ik nogal eens tegen de uitspraak aan dat dat in mijn geval ook erg makkelijk kon, want ik had immers alle tijd. Luttele dagen geleden overkwam het me nog: iemand die hoorde dat ik tijd had besteed aan het helpen bij het jeugdschaak in Ten Boer en zelfs heel veel aan mijn weblog, reageerde met te zeggen dat dat niets bijzonders was, want ik had immers alle tijd van de wereld. Enige irritatie bij schrijver dezes was het gevolg.
Alle tijd van de wereld....
De achtergrond van een dergelijke opmerking is ongeveer de volgende: een gepensioneerd iemand kan rustig de ene bezigheid na de andere op zich laden, want hij heeft toch niets te doen, terwijl iemand die nog vol in het leven staat, voor dit soort beuzelarijen geen tijd heeft. Hij heeft belangrijkere dingen te doen.
Inderdaad heb ik nu meer tijd: volgens mij is dat ook het idee achter met pensioen gaan. Toch is de daarnet gememoreerde uitlating simpel en kort door de bocht. Ik kon dan ook niet nalaten deze brave borst erop te attenderen dat ik bijvoorbeeld al in 1976-77 wedstrijdleider bij SC Ten Boer was geworden, dat die bezigheid minimaal 1,5 à 2 uur per week kost (plus allerlei enerverende momenten voor de wekelijkse wedstrijdavond begint, in verband met afzeggende clubleden, herzien van de al gemaakte indeling, uitdelen Staand Nummer enz.) en dat dat nu al 30 jaar aan de gang is.
Grote erkentelijkheid is daarbij trouwens niet echt wat de wedstrijdleider ervaart. Uitspraken als: speel ik nu weer met zwart / waarom heb ik nog steeds niet tegen X gespeeld / speel ik alweer tegen Y enz. enz., zijn tijdens het seizoen niet van de lucht. Maar dit even terzijde.
Om de draad weer op te pakken: toen was ik in ieder geval nog niet echt met pensioen, had kleine kinderen, werkte 8 uur per dag buitenshuis en had nog allerlei andere bezigheden, min of meer in verband met mijn werk.
Dat neemt allemaal niet weg dat schaken toen ook al een aanzienlijk deel van mijn tijd in beslag nam en dat is sindsdien niet minder geworden, wat trouwens ook wat vreemd zou zijn. Aan mijn weblog heb ik sinds juni/juli 2006 vele, vele uren besteed en vanaf december vorig jaar, toen clubgenoot Roelof Kroon het jaren daarvoor in Ten Boer ter ziele gegane jeugdschaak nieuw leven inblies en daar bijzonder veel tijd en energie aan is gaan besteden (toch ook met een gezin en een baan, hoe kan dat; heeft hij ook alle tijd van de wereld?), ben ik op elke vrijdagmiddag ook 1 à 1,5 uur daarbij aanwezig geweest. Dat loopt bij elkaar aardig op.
Wat wil ik toch met dit alles zeggen? Het volgende: de activiteiten die iemand bij een vereniging (of privé) op zich neemt, hebben niet zozeer te maken met de tijd die iemand heeft, maar met zijn (of haar, waarom ook niet) enthousiasme. Tijd heeft iedereen. Het gaat om het stellen van prioriteiten! Er zijn genoeg mensen die, ook al zijn ze drie keer met pensioen, nog altijd geen tijd hebben, of in ieder geval zeggen die niet te hebben. Het komt er op neer dat ze geen zin hebben in die activiteiten waarvoor ze nu toevallig gevraagd worden, maar in andere dingen. Misschien hebben ze ook nergens zin in. Allemaal prima natuurlijk, maar met geen tijd hebben heeft het weinig te maken.
Een simpel voorbeeld: iemand die zijn voor- of/en achtertuin geheel betegelt en dan in zijn 'voortuin' een kruiwagen, zakken cement en andere handige voorwerpjes plaatst, ontbreekt het zeer waarschijnlijk niet aan tijd om een tuintje bij te houden, maar heeft er totaal geen kijk op en zou met de handen in het haar zitten bij de gedachte alleen al, of besteedt zijn energie liever aan andere bezigheden. Tijd heeft iedereen en misschien de mensen die dat ontkennen nog het meest. Youp van 't Hek zei al dat je helemaal meetelt als je op de vraag hoe het met je gaat "Goed, maar druk, druk, druk" antwoordt. Dan hoor je er bij!
De Duitse natuurkundige en filosoof Georg Christoph Lichtenberg (1742-1799), niet in het minst bekend geworden door zijn fraaie aforismen, schreef: Mensen die nooit tijd hebben, doen het minst (Die Leute, die niemals Zeit haben, tun am wenigsten). In de 18e eeuw had men dus ook al door hoe de vork in de steel zat (en zit).
Georg C. Lichtenberg: scherpe visie...
Nog één keer dan, samenvattend:
Het veel of juist weinig (willen) doen aan bepaalde (vrijwilligers)activiteiten, heeft niet zozeer te maken met het veel of weinig tijd hebben, maar alles met het stellen van prioriteiten. Tijd heeft iedereen; desnoods maakt men die, als men maar wil en ergens enthousiast voor is!
Wat betekent dit voor veel mensen? De conclusie laat ik graag aan die mensen zelf over!
