Op een niet al te druk bezochte clubavond werden in het Buurhoes aan de Gaykingastraat (terzijde: een familielid van ons, deels Engelstalig, keek heel vreemd tegen dit straatnaambordje aan en ontleeddde een en ander als 'gay - king' : een verbazing die ik me levendig kan voorstellen, want waarom zou je daar een straat naar vernoemen?) de volgende partijen afgewikkeld:
Piet Beetsma (w) - Klaas Dijkhuizen: ½ - ½
Free Blok (w) - Albert Prins: 0 - 1
Marten Berends (w) - Harm Buter: 1 - 0
Erik Stam (w) - Wopko Dijkema: ½ - ½
Alfred Rodenboog (w) - Ad Mertens: 0 - 1
Alfred verzuimde in het eindspel (met elk een toren en ongelijke lopers) om een belangrijke pion tijdig te dekken. Toen deze verloren ging was de partij voor wit niet meer te redden. Erik bereikte tegen Wopko een overduidelijk gewonnen toreneindspel, dat uiteindelijk overging in een eindspel van koning en twee pionnen tegen de al eens eerder op Alberts SchaakBlog behandelde arme roi dépouillé. Terwijl het een koud kunstje was om één van de twee pionnen op te geven en de andere daarna zonder mankeren naar de overkant te loodsen, ging wit opzichtig in de fout en hield slechts een half puntje aan deze ontmoeting over. In het treffen tussen Marten en Harm werd het evenwicht lange tijd niet verstoord. Uw wedstrijdleider stond op gegeven moment naast het bord en zag als het ware het onheil naderen. Een wit paard op e4 lonkte naar f6, wat fatale gevolgen voor zwart kon hebben, omdat diens koning op g8 stond en een zwarte toren op d5. Altijd eng zoiets. Gelukkig hield een zwarte loper op g7 nog een oogje in het zeil. Op het moment dat er door mij heen ging hij zal toch niet de loper naar h6 spelen speelde zwart met vaste hand Lf8(??), wat uiteraard op hetzelfde neerkomt. De daarop volgende winstvoering kostte wit nog geruime tijd, maar hij slaagde tenslotte wel. De partij tussen Free en Albert ging aanvankelijk redelijk gelijk op, ondanks een wat wonderlijke witte manoeuvre in het begin. In een stand waarin de beide damevleugels wat broos tegenover elkaar stonden gaf wit ineens een pion weg, waarna zijn stelling volledig instortte. Piet en Klaas leken er een spannende partij van te gaan maken, maar juist op het moment waarop het spannende gedeelte had kunnen/moeten beginnen, stelde Klaas, die daar toch meestal niet zo snel mee is en dan drukt schrijver dezes zich nog voorzichtig uit, remise voor, wat door wit werd aangenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten