Onder bovenstaande titel stuurde Klaas Dijkhuizen (lid van SC Ten Boer en de meer dan trotse vader van Robert) onderstaand verslag naar Alberts SchaakBlog:
Dinsdag 22 december heeft een redelijke afvaardiging van de Schaakclub Ten Boer deelgenomen aan het Grand Prix Schaakstad Groningen. In totaal kwamen zeven jeugdleden van onze club opdraven. I.v.m. de winterse omstandigheden en de afwezigheid van jeugdleider Roelof Kroon waren er geen afspraken vooraf gemaakt om gezamenlijk te reizen. Dus kwam iedereen op eigen gelegenheid. In totaal waren er een kleine tachtig deelnemers en hiervan werden de meesten ingedeeld in groepen van acht, grotendeels op basis van rating of leeftijd.
De speeltijd was 15 minuten per persoon. Voor het merendeel van de jeugd een reden om met de snelheid van het licht te spelen, ze zouden eens tijd te kort komen. De gevolgen zijn dus menig schoonheidsfoutje op het bord en dat het gros van de jeugd na een hopelijk leerzaam foutenfestival al na tien minuten rondhuppelt.
In groep I deden toevallig drie leden mee t.w. Robin Bruins, Koen Klomberg en Dalarna van Pijkeren. Alle drie behaalden een goede 50% of plus-score. Robin scoorde 3½ punt en zowel Koen als Dalarna 5 punten uit 7 wedstrijden. De laatste twee behaalden hun in groep daarmee de 2e en 3e prijs. Vanwege het feit dat ik pardoes was aangewezen als wedstrijdleider van groep C kreeg ik nog een drukke middag en kon de voor de rustige momenten meegenomen literatuur de hele middag in de tas blijven. Bijkomend nadeel was ook, dat van de partijen en het wedstrijdverloop van onze jonge clubgenoten een groot deel gemist is.
Dan Groep G. Hierin werden Finn van Pijkeren en Bas Klomberg ingedeeld. Voor de laatste bleek deze groep veel te zwaar, maar hij wist toch nog een punt in de wacht te slepen. Finn deed het bijzonder goed en mocht met een score van 5 uit 7 de derde prijs ophalen, slechts een halve punt achter de nummers 1 en 2. Alle prijzen werden onder groot applaus uitgereikt door onze Nederlandse jeugdkampioen Robin van Kampen.
Wouter Grömmel werd van alle Ten Boersters het hoogst ingedeeld nl. in groep E. Dit bleek ook een zware groep te zijn, want Wouter wist slechts twee punten te scoren. Evenals voor Bas en Robin betekende dat slechts een deelnemerslintje. Volgende keer beter zullen we maar hopen.
En dan als laatste hebben we Robert nog. Vanwege de pas een uur voor het begin genomen beslissing om mee te doen, hadden we geen tijd meer om de rating van 717 op te sporen. Ik wilde hem bij de aanmelding eerst rating 900 toebedelen, dat zou ook groep D of E hebben betekend. "Nee hoor, papa, 't is ongeveer 700." Steeds vaker weet hij het beter dan zijn eigenwijze vader. Ook nu weer dus. Tsja, en dan nog de wedstrijden van Robert. Hij zette een ongelooflijk resultaat neer. Iedere ronde kwam bij me en probeerde een glimlach te verbergen. Het lukte vrijwel geen enkele keer. Hij won ronde na ronde en was al eerste in de voorlaatste. Alleen in de laatste ronde kreeg zijn tegenstander een enorme winstkans, maar miste die. Robert raakte de dame kwijt, maar onze geluksvogel kon een zet later door promotie er weer één op het bord zetten. Ook de mogelijkheid van eeuwig schaak werd door de tegenstander ondanks een 'drie maal dezelfde stelling' over het hoofd gezien. Een remiseaanbod werd ook nog door Robert afgeslagen (van wie heeft hij dat toch? Hij zei nog net niet, dat hij het ernstig in overweging zou nemen) en na al deze perikelen vond hij het welletjes en sloeg hij weer genadeloos toe. Dat betekende 7 uit 7 en een mooie goudkleurige standaard als eerste prijs. In elk geval zal hij met deze Fischer-Taimanov-score (6-0) wel naar de door mij geschatte rating van 900 stijgen en zeer waarschijnlijk fors er overheen gaan. Dit is inmiddels bevestigd op de NOSBO-site waar een bijna onwaarschijnlijke 1336 als TPR (toernooiprestatierating) wordt vermeld.
Klaas Dijkhuizen
Hartelijke groet aan iedereen thuis, prettige kerstdagen en tot 2010!
Dinsdag 22 december heeft een redelijke afvaardiging van de Schaakclub Ten Boer deelgenomen aan het Grand Prix Schaakstad Groningen. In totaal kwamen zeven jeugdleden van onze club opdraven. I.v.m. de winterse omstandigheden en de afwezigheid van jeugdleider Roelof Kroon waren er geen afspraken vooraf gemaakt om gezamenlijk te reizen. Dus kwam iedereen op eigen gelegenheid. In totaal waren er een kleine tachtig deelnemers en hiervan werden de meesten ingedeeld in groepen van acht, grotendeels op basis van rating of leeftijd.
De speeltijd was 15 minuten per persoon. Voor het merendeel van de jeugd een reden om met de snelheid van het licht te spelen, ze zouden eens tijd te kort komen. De gevolgen zijn dus menig schoonheidsfoutje op het bord en dat het gros van de jeugd na een hopelijk leerzaam foutenfestival al na tien minuten rondhuppelt.
In groep I deden toevallig drie leden mee t.w. Robin Bruins, Koen Klomberg en Dalarna van Pijkeren. Alle drie behaalden een goede 50% of plus-score. Robin scoorde 3½ punt en zowel Koen als Dalarna 5 punten uit 7 wedstrijden. De laatste twee behaalden hun in groep daarmee de 2e en 3e prijs. Vanwege het feit dat ik pardoes was aangewezen als wedstrijdleider van groep C kreeg ik nog een drukke middag en kon de voor de rustige momenten meegenomen literatuur de hele middag in de tas blijven. Bijkomend nadeel was ook, dat van de partijen en het wedstrijdverloop van onze jonge clubgenoten een groot deel gemist is.
Dan Groep G. Hierin werden Finn van Pijkeren en Bas Klomberg ingedeeld. Voor de laatste bleek deze groep veel te zwaar, maar hij wist toch nog een punt in de wacht te slepen. Finn deed het bijzonder goed en mocht met een score van 5 uit 7 de derde prijs ophalen, slechts een halve punt achter de nummers 1 en 2. Alle prijzen werden onder groot applaus uitgereikt door onze Nederlandse jeugdkampioen Robin van Kampen.
Wouter Grömmel werd van alle Ten Boersters het hoogst ingedeeld nl. in groep E. Dit bleek ook een zware groep te zijn, want Wouter wist slechts twee punten te scoren. Evenals voor Bas en Robin betekende dat slechts een deelnemerslintje. Volgende keer beter zullen we maar hopen.
En dan als laatste hebben we Robert nog. Vanwege de pas een uur voor het begin genomen beslissing om mee te doen, hadden we geen tijd meer om de rating van 717 op te sporen. Ik wilde hem bij de aanmelding eerst rating 900 toebedelen, dat zou ook groep D of E hebben betekend. "Nee hoor, papa, 't is ongeveer 700." Steeds vaker weet hij het beter dan zijn eigenwijze vader. Ook nu weer dus. Tsja, en dan nog de wedstrijden van Robert. Hij zette een ongelooflijk resultaat neer. Iedere ronde kwam bij me en probeerde een glimlach te verbergen. Het lukte vrijwel geen enkele keer. Hij won ronde na ronde en was al eerste in de voorlaatste. Alleen in de laatste ronde kreeg zijn tegenstander een enorme winstkans, maar miste die. Robert raakte de dame kwijt, maar onze geluksvogel kon een zet later door promotie er weer één op het bord zetten. Ook de mogelijkheid van eeuwig schaak werd door de tegenstander ondanks een 'drie maal dezelfde stelling' over het hoofd gezien. Een remiseaanbod werd ook nog door Robert afgeslagen (van wie heeft hij dat toch? Hij zei nog net niet, dat hij het ernstig in overweging zou nemen) en na al deze perikelen vond hij het welletjes en sloeg hij weer genadeloos toe. Dat betekende 7 uit 7 en een mooie goudkleurige standaard als eerste prijs. In elk geval zal hij met deze Fischer-Taimanov-score (6-0) wel naar de door mij geschatte rating van 900 stijgen en zeer waarschijnlijk fors er overheen gaan. Dit is inmiddels bevestigd op de NOSBO-site waar een bijna onwaarschijnlijke 1336 als TPR (toernooiprestatierating) wordt vermeld.
Klaas Dijkhuizen
Hartelijke groet aan iedereen thuis, prettige kerstdagen en tot 2010!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten