Alweer de 18e ronde (tempus fugit zeiden de oude Romeinen niet ten onrechte) in de onderlinge competitie van schaakclub Ten Boer. Het was een volle bak in het met 16 schakers licht uitpuilende speellokaal in het vermaarde Buurhoes. Niemand had afgezegd en er was zelfs een gastspeler, een buurman van Roelof, die eens de tot in de wijde omtrek befaamde clubsfeer wilde proeven. Hij speelde geheel vrijblijvend enkele potjes tegen Wim. We hopen natuurlijk dat hij (de buurman) voor herhaling voelt en dat we hem vaker te zien zullen krijgen! Aan de schaakavond ging een kleine bestuursvergadering vooraf, waarin besloten werd de strijd om de Mien-bokaal, het jaarlijkse snelschaaktoernooi dat dit seizoen wat in de verdrukking is geraakt, alsnog te laten plaatsvinden en wel op de laatste dinsdag in februari. Tevens viel de enigszins omstreden beslissing de jaarvergadering in plaats van de laatste dinsdag in mei te verplaatsen (als proef) naar de eerste dinsdag in september, dit om meer clubleden (dan de laatste jaren het geval was) de gelegenheid te geven aanwezig te zijn. Hierbij wordt stilzwijgend van de veronderstelling uitgegaan dat ze dan ook van deze gelegenheid gebruik zullen maken, iets wat natuurlijk nog even moet worden afgewacht. Een en ander zal t.z.t. worden geëvalueerd.
De uitslagen:
Roelof Kroon (w) - Boudewijn Michel: 1 - 0
Jan Pilon (w) - Klaas Dijkhuizen: 0 - 1
Albert Prins (w) - Piet Beetsma: ½ - ½
Gerard Zijlema (w) - Marten Berends: ½ - ½
Alfred Rodenboog (w) - Ad Mertens: 0 - 1
Free Blok (w) - Harm Buter: 0 - 1
Anna Bruijn (w) - Wopko Dijkema: 0 - 1
Wim kreeg een AMK.
De partijen waar ik iets over kan vertellen zijn Gerard-Marten, Jan-Klaas en (niet verwonderlijk) Albert-Piet.
Gerard had in het eindspel een kostbare vrijpion die hij tot b7 liet oplopen, waarmee hij een volkomen gewonnen stelling had bereikt. Hij zag daarna alleen geen kans de promotie te forceren en bood tot teleurstelling van de toegestroomde fans remise aan (ik was er zat van). Zijn aanhangers moesten het ermee doen.
Jan bood Klaas goed tegenspel en kon op gegeven moment remise forceren. Hij liet die mogelijkheid helaas onbenut en nadat Klaas eerst nog van wat aarzelingen blijk gaf, had hij ineens wel het vizier op scherp staan en met enkele rake klappen (waarbij nog één letterlijk met de 'toekomstige' dame op de tafel) wist hij de partij te beslissen.
Albert had twijfelmomenten in zijn partij. Het werd uiteindelijk remise, waarbij hij weer eens het idee had dat hij minder stond (het bekende werk). Later bij enige analyse bleek dat erg mee te vallen en was een wit paard sterker dan een zwarte loper, wat door Roelof op het moment dat de partij remise werd gegeven al werd opgemerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten