Gisteravond heeft Ten Boer in de 1e ronde van de competitie om de NOSBO-beker met 2½-1½ gewonnen van Roden. De uiteindelijke beslissing kwam tot stand via een niet geheel geruisloze (zowel letterlijk als figuurlijk bedoeld) overwinning van Klaas op Johan Zwanepol. Piet wist ook te winnen, Jan speelde de spreekwoordelijke 'nuttige remise' en alleen Albert liet het dit keer wat afweten: hij hees zelfs op het eind van de avond de witte vlag. Om met Geert Wilders te spreken: "Het moet toch niet gekker worden!" Het gevolg was wel dat tenminste één inwoner van Roden redelijk tevreden naar huis kon afreizen. Dat is ook wat waard!
SC Ten Boer - SC Roden: 2½ - 1½
1. K.Dijkhuizen (w)(1953) - J.Zwanepol (z)(1777): 1-0
2. J.Pilon (z)(1779) - G.Battjes (w)(1805): ½-½
3. P.Beetsma (w)(1649) - M.Keizer (z)(1619): 1-0
4. A.Prins (z)(1680) - H.v.Bemmel (w)(1678): 0-1
In de een paar weken geleden gespeelde NOSBO-ontmoeting Ten Boer-Roden (1e klasse B; achttallen), die Ten Boer met 5-3 verloor, scoorden de bovenste 4 borden 2½ punt. In de wedstrijd tegen Lewenborg, vorige week, waarin we ook met 5-3 aan het kortste eind trokken, kwamen er ook 2½ punt van de eerste 4 en.... gisteravond gebeurde dat weer. Laten we het maar de ijzeren konse-kwentie van Ten Boer noemen. Het verschil met de beide vorige keren was alleen dat deze stand (2½-1½) ook meteen de eindstand was.
Dit resultaat had wel wat voeten in de aarde. Ik heb trouwens niet veel van de partijen gezien. De eerste keer dat ik bij de partij van Piet keek stond hij ook gewonnen en maakte hij het combinerend eenvoudig uit. Van de remise van Jan mocht ik nog minder meemaken: alleen de uitslag.
Van het treffen Klaas-Johan Zwanepol smaakte ik wel (en met mij vrijwel alle aanwezigen) het genoegen de finish mee te beleven. Als ik enkele verklaringen mag geloven stond Klaas in het eindspel zo ongeveer op verlies. Of dat nog steeds zo was toen hij een onreglementaire zet deed weet ik niet, maar ik denk dat Klaas toen al het ergste achter de rug had. Over die bewuste zet was vervolgens het een en ander te doen. Zoiets komt ook zo weinig voor dat iedereen zich even moet bezinnen over de vraag wat ook al weer de regels zijn die moeten worden toegepast.
De stemming raakte enigszins verhit, maar uiteindelijk sprak Johan de wijze woorden dat hij er twee minuten bij moest hebben. Aldus geschiedde. Op dat moment had Klaas nog een kleine drie minuten en Johan zo'n achttien. Veel verschil maakte dat trouwens niet meer, want inmiddels stond Klaas op winst en voor de nog volgende circa tien zetten gebruikte hij van zijn drie minuten er nog niet één. Zonder aarzeling tikte hij de partij uit, dat moet worden gezegd. Ik had de indruk dat Johan ietwat gefrustreerd was geraakt door een en ander, maar een incidentje met een niet reglementaire zet kan natuurlijk eens voorvallen. Er gebeuren wel meer ongewone en irritante dingen onder het schaken. Verbijten die handel en dóórgaan is dan het motto.
Rest nog de partij van Albert. Het verhaal is gauw gedaan. Iets te snel willen aanvallen, niet rokeren (nog niet het allerergste in dit geval) en in het als taai bedoelde eindspel tenslotte ook nog eens wat steekjes laten vallen: dat is het wel zo ongeveer. Een compli-ment aan mijn tegenstander die vasthoudend bezig bleef, geen remise wilde (toch wel jammer eigenlijk) en een terecht winstpunt liet noteren.Om een lang verhaal kort te maken: Ten Boer bekert (nog tenminste 1 ronde) verder.
Dan werden er nog vier partijen gespeeld in de onderlinge competitie, waarbij vooral de laatste uitslag verrassend is:
Wopko Dijkema (w) - Marten Berends: 0-1
Harm Buter (w) - Gerard Zijlema: ½-½
Alfred Rodenboog (w) - Ad Mertens: 0-1
AMK: Erwin Kok en Erick Erdtsieck.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten