Dinsdag 8 april: de 24e ronde in de onderlinge competitie. Alle leden zijn present: 9 in getal, wat inhoudt dat Albert een SN te vergeven heeft. Hij wijst hiervoor Harm aan die hevig teleurgesteld is en te kennen geeft dat hij dat pas nog heeft gehad. Albert kan dat, zoals niet ongebruikelijk, ter plekke ontzenuwen en deelt mee dat dat niet onlangs maar in september 2013 is geweest, in de allereerste weken van het seizoen: ruim een halfjaar geleden dus. Harm neemt een en ander voor kennisgeving aan en verlaat, nog steeds teleurgesteld, het vertrek. Marten heeft het er moeilijk mee en biedt spontaan aan het SN over te nemen. Aldus geschiedt: Harm kan nog net worden achterhaald en de partijen beginnen.

![]() |
Huidige oprijlaan (eigen foto: 19-5-2012) |
Albert Prins (w) - Klaas Dijkhuizen: ½ - ½
Harm Buter (w) - Gerard Zijlema: 1 - 0
Ad Mertens (w) - Wopko Dijkema: ½ - ½
AMK: Erick Erdtsieck; AZK: Alfred Rodenboog; SN: Marten Berends.
Stand na 24 ronden:
1. Klaas Dijkhuizen 408½ p. (2SN1; 8-9); 2. Piet Beetsma 309 (1SN2; 9-9); 3. Albert Prins 308 (2SN2; 8-8); 4. Jan Pilon 287 (1SN2; 7-7); 5. Gerard Zijlema 245 (1SN; 8-8); 6. Marten Berends 239 (2SN; 8-8; 7. Harm Buter 192½ (1SN; 9-9); 8. Erick Erdsieck 181 (1SN; 2-3); 9. Wopko Dijkema 150½ (1SN; 8-8); 10. Ad Mertens 144½ (2SN; 10-9) 11. Alfred Rodenboog 60 (1-1).
Alweer ben ik niet in staat geweest noemenswaardige details van de partijen in me op te nemen om die hier weer te geven, aangezien ik tegen Klaas 100% aandacht en energie hard nodig had. Mijn vorige partij tegen hem had ik niet hoeven te verliezen (maar verloor ik wel) dus nu moest het er maar eens van komen. Dat lukte heel redelijk en de partij eindigde in remise, waar ik vooraf voor getekend zou hebben. Op de 46e zet besloten we het punt te delen in een vrijwel gelijkstaand toreneindspel. Wel had ik een voorsprong in tijd van ca. 11-12 minuten tegen 6-7, maar ik had weinig zin om te proberen dat uit te buiten.
Na afloop nog even aan de bar voor wat napraten en filosoferen over de toekomst van de club. Een heikel on-derwerp, waar ik hier verder maar even niet op wil ingaan. Bovendien heb ik me al eens daarover uitgelaten als ik me niet vergis.
Vervolgens de wandeling naar huis door nachtelijk Ten Boer. And now for something completely different... Ik wil dan nog wel eens denken aan de Engelse schilder John Atkinson Grimshaw (wie kent hem niet?), die uitblonk in niet al te vrolijk overkomende, om niet te zeggen eerie landschappen en stadstaferelen. Bundels griezel- en spookverhalen worden vaak van een passende omslag voorzien door zijn schilderijen erop af te beelden.
Na afloop nog even aan de bar voor wat napraten en filosoferen over de toekomst van de club. Een heikel on-derwerp, waar ik hier verder maar even niet op wil ingaan. Bovendien heb ik me al eens daarover uitgelaten als ik me niet vergis.
Vervolgens de wandeling naar huis door nachtelijk Ten Boer. And now for something completely different... Ik wil dan nog wel eens denken aan de Engelse schilder John Atkinson Grimshaw (wie kent hem niet?), die uitblonk in niet al te vrolijk overkomende, om niet te zeggen eerie landschappen en stadstaferelen. Bundels griezel- en spookverhalen worden vaak van een passende omslag voorzien door zijn schilderijen erop af te beelden.
Ik had en heb niet de illusie van ons dorp ook iets dergelijks op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen, maar heb nu toch iets in die trant geprobeerd, maar de straatverlichting en de afwezige maan (vooral die laatste wil nog wel eens helpen, zoals hierboven duidelijk te zien is) zaten in de weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten