Eerdere bijdragen zijn op mijn weblog te vinden bij de data: 7, 10, 11, 18 en 28 december 2006 en 8 januari 2007.
Deel 6 bevat: Amsterdam 1950, Arnhem 1949, Unitas-toernooi 1950, NOSBO-kampioenschap
1949, 1950 en 1951, NOS-achtkamp 1949 en 1950, Staunton-winterwedstrijd 1948-49, 1949-50 en 1950-51.
NOSBO-kampioenschap 1949 (door pech tweede geworden)
De leiding van de NOSBO had het matige idee, de deelnemers in twee voorgroepen in te delen, waarvan de 3 hoogstuitkomenden met de kampioen van 1948, Scheffer, in de eindronden zouden komen. Daar voorts voor iedereen de inschrijving open stond, namen enkele zwakke spelers deel aan de wedstrijd. Bunt had er door deze regeling eigenlijk al de aardigheid af. In de voorronde begon hij dan ook al zeer slecht door van Tuininga te verliezen. De tweede partij tegen de sterke Sprenger wist hij op keurige manier in de 2e zitting te winnen. De volgende tegenstander, Slim, werd door hem sterk onderschat en hierdoor werd slechts remise behaald. Door echter van Bottema te winnen, wist hij nog als eerste voor de streep te komen, gelijk met Tuininga.
In de finale was hij in grote vorm. Vijf ronden lang speelde hij fraai en sterk en won van alle tegenstanders. 5 uit 5 is door hem in een wedstrijd waarschijnlijk nog nooit eerder gescoord. Helaas wist ook Ruben (Unitas) zijn eerste 5 partijen te winnen, echter met Vrouwe Fortuna steeds op zijn hand. Dit werkte misschien ontmoedigend voor Bunt, die daarna een inzinking kreeg en in de volgende ronde van Scheffer verloor. Ruben won, weer met geluk, van Scheffer en kwam nu 1 punt voor. De laatste ronde, Bunt-Ruben, was belangwekkend, maar de partij werd remise.
Al met al een resultaat dat er zijn mag:
1. Ruben 6,5 p; 2. en 3. Bunt en Scheffer 5,5 p; 4. Polee 4 p (verloor tegen de 3 runners-up) 5. Sprenger (gewonnen van Tuininga en Slim); 6. 7. en 8. Kranenborg sr., Slim en Tuininga 1,5 p
Ik laat nu Bunts partij tegen Sprenger volgen, die door hem de beste partij uit de wedstrijd wordt genoemd.
Deel 6 bevat: Amsterdam 1950, Arnhem 1949, Unitas-toernooi 1950, NOSBO-kampioenschap
1949, 1950 en 1951, NOS-achtkamp 1949 en 1950, Staunton-winterwedstrijd 1948-49, 1949-50 en 1950-51.
NOSBO-kampioenschap 1949 (door pech tweede geworden)
De leiding van de NOSBO had het matige idee, de deelnemers in twee voorgroepen in te delen, waarvan de 3 hoogstuitkomenden met de kampioen van 1948, Scheffer, in de eindronden zouden komen. Daar voorts voor iedereen de inschrijving open stond, namen enkele zwakke spelers deel aan de wedstrijd. Bunt had er door deze regeling eigenlijk al de aardigheid af. In de voorronde begon hij dan ook al zeer slecht door van Tuininga te verliezen. De tweede partij tegen de sterke Sprenger wist hij op keurige manier in de 2e zitting te winnen. De volgende tegenstander, Slim, werd door hem sterk onderschat en hierdoor werd slechts remise behaald. Door echter van Bottema te winnen, wist hij nog als eerste voor de streep te komen, gelijk met Tuininga.
In de finale was hij in grote vorm. Vijf ronden lang speelde hij fraai en sterk en won van alle tegenstanders. 5 uit 5 is door hem in een wedstrijd waarschijnlijk nog nooit eerder gescoord. Helaas wist ook Ruben (Unitas) zijn eerste 5 partijen te winnen, echter met Vrouwe Fortuna steeds op zijn hand. Dit werkte misschien ontmoedigend voor Bunt, die daarna een inzinking kreeg en in de volgende ronde van Scheffer verloor. Ruben won, weer met geluk, van Scheffer en kwam nu 1 punt voor. De laatste ronde, Bunt-Ruben, was belangwekkend, maar de partij werd remise.
Al met al een resultaat dat er zijn mag:
1. Ruben 6,5 p; 2. en 3. Bunt en Scheffer 5,5 p; 4. Polee 4 p (verloor tegen de 3 runners-up) 5. Sprenger (gewonnen van Tuininga en Slim); 6. 7. en 8. Kranenborg sr., Slim en Tuininga 1,5 p
Ik laat nu Bunts partij tegen Sprenger volgen, die door hem de beste partij uit de wedstrijd wordt genoemd.
Wit: E.H. Sprenger - Zwart: H. Bunt
19-5-49
Nimzo-Indisch
Stelling na 19. ... Pe4-c5!
Bunt genoot de eer, evenals in 1947 en 1948 in de hoofdgroep van de Bondswedstrijden te worden geplaatst. Hij was de enige speler in de hoofdgroep die zowel in Enschede, Den Haag en Arnhem hierin werd geplaatst.
Het succes van Enchede werd niet herhaald, de deceptie van De Haag evenmin. Ditmaal werd hij zeer eervol derde achter Orbaan en Barendregt. Was hij begonnen, zoals hij eindigde, namelijk in vorm, dan was hem ditmaal de 1e plaats niet ontgaan. Zijn drie winstpartijen waren van goede kwaliteit, van zijn 2 remises had er 1 (tegen Barendregt) gewonnen kunnen worden. Tegen Orbaan had hij qua speelsterkte niet behoeven te verliezen en tegen Van Mindeno had hij in zoverre pech, dat Van Mindeno gedurende het gehele tournooi niets presteerde en alleen tegen Bunt zeer goed speelde.
Einduitslag: 1. Orbaan 5 p; 2. Barendregt 4,5 p; 3. en 4. Bunt en Seewald 4 p; 5. Van den Tol 3,5 p; 6. Muilwijk 3 p; 7. en 8. Van Mindeno en Mulder 2 p.
Wit: H. Bunt - Zwart: P. Seewald
18-8-'49
Siciliaans
Prestatie zonder weerga: voor de derde maal in successie Stauntonkampioen!
Wisselprijs-Okken definitief in bezit
Een prestatie die in de historie van Staunton zonder weerga is, leverde Bunt door de in 1925 door U.P. Okken gestichte wisselprijs voor de derde achtereenvolgende keer te winnen. 25 jaar is voor deze prijs gestreden en vrijwel alle grote Staunton-figuren uit deze periode hebben het antieke schaakspel in hun bezit gehad. Het opmerkelijke is, dat Bunt tevens slechts drie maal aan de winterwedstrijden om deze prijs heeft meegedaan. Het resultaat is te opmerkelijker daar de winterwedstrijd van Staunton het zwaarst bezette tournooi in de NOSBO betekent en als belangrijker kan worden beschouwd dan het NOSBO-kampioenschap, aan welke wedstrijd vaak niet alle cracks meedoen. Zonder strijd is het deze 3e keer zeker niet gegaan. ................................ Alvorens hiertoe over te gaan, volgt hier nog de volledige lijst van winnaars van de wisselprijs:
1925-26: P.H. Dijksterhuis
1926-27: P.H. Dijksterhuis
1927-28: W. Miedendorp
1928-29: W. Miedendorp
1929-30: Mr. J.A. Wolthuis
1930-31: DR. C. Scholtens
1931-32: niet verspeeld
1932-33: J. Groenevelt
1933-34: Mr. J.A. Wolthuis
1934-35: Mr. J.A. Wolthuis
1935-36: J.C. Lindenbergh
1936-37: Dr. C. Scholtens
1937-38: Mr. J.A. Wolthuis
1938-39: Dr. J.M.A. Wind
1939-40: Mr. A.H. Roose
1940-41: Dr. C. Scholtens
1941-42: Dr. C. Scholtens
1942-43: W.J. Plinsinga
1943-44: niet verspeeld
1944-45: niet verspeeld
1945-46: W.J. Plinsinga
1946-47: H. Bunt
1947-48: H. Bunt
1948-49: H. Bunt
Scholtens won dus 4x in totaal, waarvan 2x achter elkaar, Wolthuis eveneens 4x totaal, waarvan 2x opeenvolgend, Dijksterhuis, Miedendorp en Plinsinga allen 2x achter elkaar.
In 1948-49 waren er twee parallelhoofdgroepen waarvan de twee hoogstuitkomenden uit elke groep in de eindstrijd zouden komen. Helaas moest Sprenger zich terugtrekken, zodat slechts Bunt, Scholtens en Visser zouden uitmaken wie zich kampioen mocht noemen. In deze hele competitie kwamen Scholtens en Bunt gelijk uit, zodat wederom een korte match de beslissing moest geven. Ook nu won Bunt met 1,5-0,5.
Om de posts niet al te lang te laten worden, wat ook af en toe enige irritante 'herstelwerkzaamheden' oplevert, wil ik nr. 7 hier beëindigen en verder gaan met post 8, met als begin de 1e partij uit de korte match Bunt-Scholtens, om het kampioenschap van Staunton 1948-49.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten