Trammelant rond de mobiele telefoon (3)

Ik kom nog even terug op mijn twee vorige bijdragen over de mobiele telefoon in combinatie met het competitieschaak.

SC Ten Boer-lid Klaas Dijkhuizen, een tegenstander van de reglementaire nul, heeft schaakarbiter Pieter de Groot naar zijn mening gevraagd omtrent dit heikele thema. Ik heb het idee dat Klaas, gezien zijn eigen mening, over dat antwoord heel tevreden is, maar daar is weinig reden voor.

Ziehier het betreffende antwoord (waarbij ik de, naar mijn mening omtrent de huidige stand van zaken, belangrijke gedeelten cursief heb gezet):

Beste Klaas,

Van het mobiel verbod komt alleen maar ellende. Het is domme regelgeving. Bij het opstellen ervan heeft men vooral gelet op toptoernooien, maar niet op de 99,9% van andere wedstrijden van amateurs. Ook de KNSB heeft er actief aan meegewerkt voor de invoering van dit verbod. Kortom, op democratische wijze is aldus besloten.

Van een scheidsrechter wordt verwacht dat hij loyaal de regels uitvoert zoals die zijn vastgesteld. Een scheidsrechter is geen super-algemene vergadering die naar eigen goeddunken - hoe integer ook - de regels opzij kan zetten. Er is een kleine uitzondering, dan kom je op het terrein van artikel 12.1 het spel in discrediet brengen. Goede voorbeelden daarvan bestaan niet echt. Een scheidsrechter voert de FIDE-regels uit, en de competitieleider doet dat ook. Netzoals de commissie van beroep. Ze voeren allemaal uit wat de regelgever heeft besloten.

Wanneer een mobiele telefoon afgaat ongeacht het geluid ervan, moet de scheidsrechter de reglementaire nul uitdelen. Ik zou dat in ieder geval wel doen. Ik ken een geval waarin een scheidsrechter dat niet durfde te doen. Voor de betrokken spelers was inmiddels de lol eraf: de concentratie was weg. Enkele zetten later kwamen ze remise overeen.
Dit nu zou anders zijn als een gerechtvaardigde straf had bestaan, bijvoorbeeld een tijdstraf van 5 minuten. Er is een overtreding, er volgt een straf en de spelers kunnen geconcentreerd verder spelen.

In Amsterdam heeft de regionale bond een bepaling opgenomen die afwijkt van de reglementaire nul. Het zou mooi zijn indien de andere regionale bonden dit voorbeeld volgen. Het is namelijk geoorloofd af te wijken van de FIDE-regels. En als de wetgever, de algemene ledenvergadering van een regionale bond, dat besluit is dat regelgeving. Helaas willen de vertegenwoordigers daar niet aan.

Dan heeft het verder niets meer te maken met sportiviteit om af te wijken van reglementaire nul. Wij met zijn allen willen de nul, dan moeten we niet zeuren als die ook wordt toegekend.

We moeten dus pleiten voor wijzing van het competitiereglement van een regionale bond.

Met groet,
Pieter de Groot

----------------------------------------------------------------------------------------------

1) Het blijkt dus dat De Groot persoonlijk wel zou willen dat de regels die op dit moment van kracht zijn, zouden worden veranderd, maar dat ze op dit moment nou eenmaal niet anders zijn en dus moeten worden toegepast.
Dat is ook mijn mening, die ik in de vorige posts over dit onderwerp naar voren heb gebracht en het komt er dus gewoon op neer dat ik, in het huidige tijdsgewricht, om het zo maar eens te zeggen, gelijk heb.

2) Het heeft niets te maken met afwijken van de sportiviteit, schrijft hij verder, om een andere beslissing te nemen dan het geven van de reglementaire nul. Ik zou eraan toe willen voegen: het heeft ook niets te maken met afwijken van de sportiviteit, wanneer je die nul wèl toekent, zolang dat in de regels staat!!

3) In zijn eigen brief aan De Groot schrijft Klaas overigens dat de mobieltjes niet de zaal in mogen. Dan heeft hij de NOSBO-regel niet gezien, waarin staat dat daarvoor dispensatie wordt verleend. Ze mogen alleen niet afgaan, Klaas!

4) Verder moet naar mijn mening de totale onmisbaarheid van de mobiele telefoon niet overdreven worden. Het is een enorme hype geworden. Men is niets meer zonder gsm.Op de meest merkwaardige plaatsen en momenten, moeten de meest onbenullige gesprekken (kunnen) worden gevoerd. Iedereen (die daar gevoelig voor is, wel te verstaan) is daar meerdere malen getuige van geweest.

5) Op iedere lokatie waar geschaakt wordt is telefoon aanwezig, dus iedereen is gewoon bereikbaar. Waarom zou je trouwens iedere seconde van je leven opgebeld moeten kunnen worden? Een misvatting. Ik denk verder niet dat binnenkort, zoals Klaas vermoed, 100% van de mensheid met een gsm rondloopt, die dan ook nog de hele dag aanstaat. Misschien geldt dit voor jeugdigen, tussen de 10 en 15 jaar, maar niet voor volwassenen. En nog eens wat: de mobiele telefoon brengt ook een hoop ergernis en ellende met zich mee: waarom zouden trouwens deze 'onmisbare' apparaatjes niet welkom zijn in ziekenhuizen en concertzalen? Inderdaad, niet alleen om technische redenen, maar ook om inter-menselijke redenen.

6) Wat ik maar wil zeggen: je kunt echt wel een paar uurtjes zonder!

7) Terzijde: Klaas maakt het erg bont door mobiele telefoons met 'natuurlijke achtergrondgeluiden' en met 'niet natuurlijke achtergrondgeluiden' te onderscheiden. Het rinkelen vindt hij onnatuurlijk(?), daarentegen vindt hij hanengekraai en lachen natuurlijke geluiden en dus kennelijk niet hinderlijk en wel passend bij een telefoon. Ik vraag me sterk af of het kraaien van een haan in de speelzaal door de meeste schakers als natuurlijk en dus niet hinderlijk zal worden ervaren! Een heel opmerkelijk standpunt! Ik heb daarover ook een idee: het geluid van lachen en kraaien uit een telefoon: niet alleen zeer, zeer hinderlijk, maar ook bijzonder ONnatuurlijk, om niet te zeggen belachelijk!
Trouwens afgezien van dit alles: het soort geluid, zoals ook al te lezen is in het antwoord van De Groot (voor zover je het zelf niet kunt bedenken) is in deze kwestie sowieso volslagen onbelangrijk. Geluid is geluid.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Zojuist ontdekte ik weer een reactie van Fred Steggink, waarin hij duidelijke taal laat horen. Het wordt nog druk op het weblog! Ik geef ook dit bericht even door en geef meteen nogmaals mijn mening, omdat hij de problematiek nogal lastig schijnt te vinden: er is niets tegen, meer nog, het is het volstrekt logisch, om gewoon de regels toe te passen, zoals die op dat moment zijn: bij het afgaan van een telefoon: gewoon een nul, punt uit. Niemand hoeft zich dan af te vragen hoe een ander dit zou oplossen en niemand wordt kampioen of degradeert zonder dat wellevendheid een belangrijke rol heeft gespeeld.

Hier komt Fred Steggink:

Ik vermoed dat wanneer mobieltjes alleen gebruikt konden worden om te bellen of om een oproep te beantwoorden een tijdstraf bij een oproep tijdens een partij wel zou hebben volstaan. Nu is de situatie zo dat bij het afgaan van een mobiel de één het claimen v/d winst nalaat en een ander zonder dralen het punt claimt. Hierdoor kun je kampioen worden in wellevendheid, maar daardoor (zelf) degraderen uit je poule.

Al enige tijd kun je op een enigszins geavanceerd mobieltje (die je in de speelzaal volgens de NOSBO regels braaf uitzet natuurlijk) ook een schaakprogramma zetten waarmee je je stelling op de WC even laat doornemen om een stellingsbeoordeling en een suggestie te krijgen voor een volgende zet. Die laatste mogelijkheid verklaart de m.i. overdreven straf van de reglementaire nul voor het afgaan v/e mobieltje, maar rekent niet af met de mogelijkheden op dit bedrog. De dispensatie die de NOSBO verleent brengt ons dus niet verder vrees ik, maar ik moet toegeven dat reglementering in deze niet eenvoudig is wil het beantwoorden aan mijn rechtvaardigheidsgevoel. Toch zou dat zeer wenselijk zijn, omdat de huidige formulering niet bijdraagt aan een zuiver competitieverloop. oktober 26, 2007