Vandaag heeft het E-team een ongekende prestatie geleverd die niet onvermeld mag blijven in de geschiedenis van onze schaakclub. Ze wisten zich te plaatsen voor het Nederlands Kampioenschap dat op 21 mei in Groningen wordt gehouden. Ruben, Thijmen, Lemée en Gerbrich schaakten zich goed en geconcentreerd naar de 3de plaats van het deelnemersveld en omdat de Nosbo als organisator 3 teams mag afvaardigen naar het NK, mogen we meedoen.
Het toernooi werd net als vorige week uitstekend georganiseerd door Schaakclub de Paardensprong. Er zijn duidelijke regels, het publiek blijft op afstand en alleen de teamleiders mogen tussen de borden doorlopen, maar dan wel alleen aan de kant van de eigen spelers zodat geen oogcontact tussen spelers en teamleider mogelijk is. Daarnaast is de Hunzenborgh een prachtig gebouw om in te spelen.
De Paardensprong heeft ook erg sterke teams en het was duidelijk dat al hun drie teams kans maakten om zich te plaatsen voor het NK. In de eerste ronde mochten we het opnemen tegen het 2de team van de vereniging. We verloren met 3-1, maar we waren niet kansloos. Thijmen won zijn partij, Ruben Bourgonjen die tegen Nederlands kampioen Eelke de Boer speelde kwam maar net tekort (ik denk dat hij zelfs gewonnen heeft gestaan) en Gerbrich had ook serieuze rommelkansen voordat ze het overzicht en daarmee de partij verloor.
In de tweede ronde moesten we het opnemen tegen het 3de team van de Paardensprong en deze achteraf belangrijke wedstrijd wisten we met 3-1 te winnen. Hierdoor stonden we gedeeld 3de. In de volgende ronde mochten we tegen de uiteindelijke kampioen, de Paardensprong 1. Deze wedstrijd verloren we redelijk kansloos. Dit team won al zijn wedstrijden met 4-0 en werd daardoor ongeslagen kampioen. Het team bestaat uit Jonas Hilwerda, Hugo van der Molen, Levi Nies en Daan de Vetten en is wat mij betreft ook bij het NK een serieuze titelkandidaat. Ruben speelde een goede partij, kwam door een blunder van Jonas nog terug in de wedstrijd maar greep zijn kans om maximaal weerstand te bieden in het eindspel niet. Verder had Gerbrich een héél klein kansje, maar verloor uiteindelijk teveel stukken.
Twee verloren en één gewonnen, dat betekende dat we de laatste twee ronden moesten winnen om nog een kans te maken op een plaats bij het NK. En dat lukte wonderwel. Tegen schaakclub Groningen wonnen we met maar liefst 4-0. Lemée zette haar tegenstander weliswaar pat, maar omdat beide spelers het niet door hadden, ging de partij gewoon door en twee zetten later stond de tegenstander mat. Ook goed dat Ruben won, want als 1ste bordspeler had hij tot dat moment wel alle zware tegenstanders moeten opvangen voor het hele team.
Hierdoor konden we nog 3de worden, maar dan moest er wel gewonnen worden van Unitas. Geen makkelijke opgave. Ruben won vrij snel. Gerbrich stond eerst volledig verloren daarna gaf haar tegenstander al zijn stukken weg en kon Gerbrich afruilen naar een gewonnen pionneneindspel dat ze per ongeluk naar pat wist te schuiven. Even vergeten om met de koning de pion te ondersteunen, kan gebeuren. Thijmen verloor verrassend van Maimoena Hulshof, die vorige week Gerbrich nog van de prijs voor het beste meisje in de E-categorie bij het Paardensprongtoernooi hield. Dat betekende dat alles afhing van de partij van Lemée. Lemée stond heel goed, maar dreigde wel de hele tijd pat te zetten. Gelukkig ging het goed en wist ze mat te zetten. Lemée had haar fototoestel meegenomen om elk mat dat ze wist te produceren op de gevoelige plaat vast te leggen. Ze vergat dit bij deze belangrijke partij niet (zie foto).
 |
| ...ook niet zo'n beetje mat...(Albert) |
En toen was het afwachten wat de Paardensprong 3 had gedaan. Ze moesten tegen het 1ste team van de Paardensprong en verloren met 4-0. Daardoor waren we 3de. Nadat we klaar waren met juichen, kregen we een geweldig grote beker (dat wordt een nieuwe prijzenkast voor de club), het startbewijs voor het NK én allemaal een medaille. Zelfs de teamleider kreeg een medaille!
 |
| ...derde plaats (op naar het NK) en een superbeker...(Albert) |
Omdat het toernooi een uur eerder afgelopen was, besloten Hiddo en ik nog een simultaan te geven. Ik mocht tegen het hele eerste team van de Paardensprong en daar kreeg ik heel wat weerstand. Uiteindelijk moest ik twee keer in remise tegen hen berusten. Dit lukte Ruben en Thijmen van onze club ook. Aangezien ik bij elke remise of verlies moest tracteren, werd het een dure simultaan!
Al met al een zeer geslaagd toernooi. Ik wil de Paardensprong enorm bedanken voor de organisatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten