In de eerste ronde van de NOSBO-beker heeft Ten Boer met 2½ tegen 1½ gewonnen van Van der Linde 2, dat zich had weten te plaatsen door in de voorronde met 3-1 van ScepU te winnen. In mistige omstandigheden werd aan de reis naar Winschoten begonnen, door Klaas (chauffeur in eigen limousine), met Piet, Jan en Albert als mede-inzittenden. Gewoontegetrouw koos Klaas niet voor de route langs de snelweg, maar voor die via Ten Post en Schildwolde, waar de mist havermoutdikte bereikte en wegmarkeringen voornamelijk schitterden door afwezigheid. Met een gangetje van 50-60 kilometer tuften we door het onzichtbare Groninger land. Klaas deed nog een voorstel een extra toeristische route te nemen, maar met bijna algemene stemmen (1-3) werd dat idee afgewezen. Bij Schildwolde op de grote weg gekomen, hadden we opeens zowaar een nevelvrije weg voor ons.
Vanaf dat moment ging het heel wat sneller en niet veel later arriveerden we, flink ondersteund door de TomTom en nadat Klaas plechtig had beloofd op de terugweg de snelweg te nemen, op de plaats van bestemming en kon al snel de wedstrijd beginnen.
Tegen 23.00 uur konden de volgende uitslagen aan het geduldige papier worden toevertrouwd:
SC Van der Linde 2 - SC Ten Boer: 1½ - 2½
1. J. Duin(w)(1653) - Klaas Dijkhuizen (z)(1955): 0 - 1
2. T. Kruze (z)(-) - Albert Prins (w)(1725): ½ - ½
3. E. Schulting (w)(1579) - Jan Pilon (z)(1724) ): 0 - 1
4. J. de Lint (z)(1425) - Piet Beetsma (w)(1630 ): 1 - 0
Klaas dacht al in een redelijk vroeg stadium de partij te kunnen beslissen, maar dat viel enigszins tegen. In een middenspel met loper en toren (Klaas) tegen toren en paard, benevens nog aan beide zijden een zestal pionnen (als Albert een en ander goed geteld en onthouden heeft) besloot zwart dan maar pionnetjes te gaan snoepen. De witte a-pion verdween van het toneel en toen ook de zijn c-pion dreigde te bezwijken gaf wit op. Wat aan de vroege kant misschien, maar hij zal geen zin in een langzame teloorgang hebben gehad.
 |
| ...de partij Duin-Dijkhuizen in volle gang... |
 |
| ...later tijdens de analyse... |
Albert had met een ex-jeugdspeler van Van der Linde te doen, die weer met schaken is begonnen. Hij (de jeugdspeler, over Albert valt nog te discussiëren) was het in de tussentijd bepaald niet verleerd en speelde een gezonde partij. Wit kon zijn stukken niet helemaal zo ontwikkelen als hij zich had voorgesteld (de laatste tijd een wat vaker voorkomend euvel) wat enige reden tot ergernis gaf. In het middenspel had wit ineens de mogelijkheid via een kleine combinatie een pion te winnen, maar hij zag aankomen dat hem dat een sterke aanval van zijn tegenstander zou opleveren. Toch deed hij dat en toen genoemde aanval er stond aan te komen, stelde wit remise voor wat door zwart met enige voldoening werd aangenomen. In de analyse bleek later dat nog heel spannend zou zijn geworden, maar remise er toch nog wel in had gezeten.
Van de partij van Jan heeft Albert eigenlijk niets gezien, maar hij schijnt een aardige aanvalspartij te hebben gespeeld, die toen zijn tegenstander zich niet goed genoeg verdedigde, vrij vlot was afgelopen.
 |
| Schulting-Pilon (voorgrond) en daarachter Beetsma-De Lint |
Piet speelde aanvankelijk een goede partij en verklaarde later dat het eigenlijk vrij snel in zijn voordeel had kunnen worden beslist. Er moet het een en ander mis zijn gegaan, want toen Albert kwam kijken stond eer een eindspel op het bord waarin zwart beter stond. Het liep uit op een finale waarin wit met twee pionnen tegen de zwarte dame moest optornen. Zwart wist op tijd zijn koning naar het strijdtoneel te brengen en ondanks dat hij enkele keren niet de sterkste zet deed, waardoor de remise nog dichtbij kwam, zag hij kans te winnen.
De terugweg, nu inderdaad over de snelweg en zonder mist van betekenis, verliep vlot en tegen 23.30 u reden we weer door de Ten Boerster dreven. Even dook de gedachte aan een glas bier bij het nog open zijnde Buurhoes op, maar de huiselijke haard lokte ook en... won. Op naar de 2e ronde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten