SC DAC 1 - SC Ten Boer 1: 4 - 4

Het uit een ander vaatje tappen, waar Alberts SchaakBlog over repte, naar aanleiding van de wedstrijd DAC 3-Ten Boer 2 van afgelopen maandag die voor de Boersters verloren ging, is in bovengenoemde ontmoeting maar gedeeltelijk in vervulling gegaan. De in licht(?) degradatiegevaar verkerende bezoekers behaalden een kostbaar gelijkspel en het scheelde zelfs weinig of ze waren met de volle buit van twee punten weer noordwaarts afgereisd.
Hoe het ook zij: Ten Boer komt in ieder geval op 11 wedstrijdpunten uit 7 ronden: een niet onaardig resultaat en... wie weet komt er nog iets bij!

Aan de kant van de thuisclub waren er mooie prestaties aan te wijzen, zoals de overwinningen van Klaas (bord 2), Marten (bord 7) en Alfred aan bord 8. Alfred stond op gegeven moment huizenhoog gewonnen en zijn tegenstander ging wat erg lang door alvorens op te geven. Marten bracht een keurig eindspel op het bord, waarbij beide partijen gedwongen waren een toren te offeren tegen een vergevorderde vrijpion, waarbij Martens tegenstander kennelijk over het hoofd had gezien dat daarna zijn eigen koning te ver weg stond van het strijdtoneel en de zwarte koning (met Marten als trotse eigenaar) korte metten kon maken met de resterende witte pionnen. Met deze winstpartij stelde Marten het gelijkspel veilig.

Van de partij van Klaas heb ik te weinig gezien om er wat over te kunnen zeggen, maar Klaas zelf was er in ieder geval erg tevreden mee, dus Albert neemt aan dat het wel een prestatie van formaat moet zijn geweest.
Remises waren er voor Piet en Albert (beiden hadden wellicht moeten doorspelen), terwijl Gerard, Jan en Roelof(!) verloren. Voor Roelof was het de eerste verliespartij in enkele jaren, waarin hij vrijwel uitsluitend winstpartijen had laten noteren. Ook het beste paard struikelt wel eens, zou ik willen zeggen. Verderop geeft hij commentaar op zijn partij.

Gerard werd een beetje vastgezet en kon niet zo gek veel meer, waarna hij opgaf en Jan zag een sterke aanval op zijn koningsvleugel afkomen, waartegen nauwelijks verweer mogelijk was.

SC Ten Boer - SC DAC: 4 - 4

1. R.Kroon (z)(2177) - H.Kloosterman (w)(1909): 0 - 1
2. K.Dijkhuizen (w)(1929) - B.Steenhuizen (z)(1825): 1 - 0
3. J.Pilon (z)(1754) - A.Verhoog (w)(1762):  0 - 1
4. P.Beetsma (w)(1650) - S.Bagavac (z)(1744): ½ - ½
5. A.Prins (z)(1697) - T.Molenhuis (w)(1640): ½ - ½
6. G.Zijlema (w)(1519) - B.Kuiper (z)(1637):  0 - 1
7. M.Berends (z)(1502) - W.Vos (w)(1514): 1 - 0
8. A.Rodenboog (w)(1462) - A.Tesic (z)(1544): 1 - 0

Dan het commentaar van Roelof over zijn treffen met Kloosterman:

KROON

KLOOSTERMAN

Ik had hier te weinig tijd (minder dan 10 minuten) om alles goed uit te rekenen en zie hoe Henk er gebruik van maakt.

24.f5!! e5?! Na afloop zagen we dat wit niet verder komt na 24...exf5 25.Dxf5 (25.Pdxf5 Pxc3 26.bxc3 Txc3 27.Ph5 Te6 en zwart houdt stand) 25...De7 met een onduidelijke stelling 25.f6! Pxc3? Na 25...exd4 26.fxg7 is de stelling ook niet vrolijk voor zwart was onze conclusie (26.Lxd4 g6 27.Pf5 Tc7 28.Dh4 Lc8 29.Th3 h5 houdt nog stand) 26...Lxg7 27.Pf5 dxc3 28.Tg3 en als ik nog wat wil moet ik mijn dame offeren met 28... Df6 29.Txg7+ Dxg7 30.Pxg7 Kxg7. Het is in ieder geval beter dan de partij 26.fxg7 exd4?? 26...Lxg7 is natuurlijk beter 27.Pdf5 Lf8 zoals we kort op bord hadden na afloop. Zwart kan de loper op f8 niet missen
voor zijn zwarte velden. 27.gxf8D+ Txf8 28.Pf5 f6 29.Tg3+ Kf7 30.Tg7+ Ke8 31.Dh5+ 1-0

Voor de onderlinge competitie werd één partij gespeeld:

Fré Blok (w) - Ad Mertens:  0 - 1

Afwezig waren Wim van Dijken en Wopko Dijkema. Harm Buter had een SN.

DAC 3 - Ten Boer 2: 2½ - 1½

Mail van Harm Buter (dank!) aan Alberts SchaakBlog:

Geheel conform aan wat ons was voorgespiegeld werden we exact op de afgesproken tijd van huis opgehaald (ik als eerste, Ad Mertens als tweede en Wouter Grommel als derde. Wim van Dijken moest me eerst wakker maken door op het venster te kloppen (aan luxe raak je snel gewend, bovendien was mijn vrouw weer eens van huis) en vervolgens reden we linea recta naar Delfzijl.

Ik speelde met wit aan het eerste bord tegen H.Smit, Wim aan het tweede met zwart tegen J.Mulder, Ad met wit tegen J.Sligter en Wouter met zwart tegen E. de Vries. De laatste was ons niet geheel onbekend, hij was bij de wedstrijd tijdens de februarivorst tegen DAC 4 de tegenstander van Wim aan het tweede bord, en liet zich toen onnodig mat zetten. Onze hoop op een herhaling was evenwel tevergeefs, omdat Wouter al in het begin van zijn partij een pion verloor, en die achterstand helaas niet meer te boven kwam.

Mijn partij (1.Pf3, d5; 2 c4 e6; 3. g3 Pf6 etc.) verliep zozeer naar wens, dat ik het zelfs aandurfde een kwaliteit te offeren, om een pion op de 7de rij te krijgen. Bovendien was de zwarte koningsstelling een beetje lek. De koning dekte een toren, maar moest die plek verlaten door een dreigend loperschaak. Dat was het eind van de toren en van de partij.

Wim speelde een dame- opening, waarbij hij moeite kreeg met de ontwikkeling van zijn stukken. Maar uiteindelijk slaagde hij erin een open lijn voor de toren te veroveren. Een paar zetten later was het geheid remise.

Ad werd opgezadeld met een dubbelpion. Lang wist hij zijn stelling, met 2 zwarte torens en een dame op de h-lijn, gericht op de h3-pion moeizaam te verdedigen, maar besloot tenslotte een van zijn verdedigende torens te offeren tegen een zwarte pion. Dat had hij beter niet kunnen doen.

Zo werd de uitslag: 1 1/2 punt voor Ten Boer 2 en 2 1/2 punt voor DAC 3.

Drie van ons werden op onberispelijke wijze weer teruggebracht naar waar we vandaan kwamen, maar Wim moest zichzelf maar zien te redden.

Groeten,

Harm Buter

Albert: Het is niet anders! Leuk voor Harm en Wim, jammer voor Ad en Wouter. De eerste helft van de clash Delfzijl-Ten Boer is niet goed voor Ten Boer afgelopen. Vanavond tegen DAC 1 de tweede helft: in het Buurhoes misschien maar even uit een ander vaatje tappen?!

Clubcompetitie Ten Boer: stand na 25 ronden

Na de 25e ronde in de onderlinge competitie van schaakclub Ten Boer staat de hiernavolgende stand in de boeken (en ook zoals duidelijk moge zijn op het Internet). Vermelde gegevens (SN's niet noodzakelijkerwijs bij iedere speler) zijn: rangnummer/naam/punten Keizersysteem/wit-zwart/gewone en bijzondere SN's.

1. Roelof Kroon 373,5 p (5-5)
2. Klaas Dijkhuizen 360 (10-9; 2SN1)
3. Jan Pilon 334 (10-11; SN1)
4. Piet Beetsma 317,5 (10-8; 1SN1)
5. Albert Prins 248,5 (8-9; 1SN1)
6. Alfred Rodenboog 209 (8-9; 1SN)
7-8. Wopko Dijkema 199,5 (11-11; 1SN)
----. Marten Berends 199,5 (7-8)
9. Gerard Zijlema 196 (10-9)
10. Wim van Dijken 177 (10-9; 1SN1)
11. Harm Buter 164 (10-9; 1SN)
12. Ad Mertens 137 (8-8; 1SN)
13. Fré Blok 94,5 (8-8; 1SN)

Ronde 25 bij SC Ten Boer

De uitslagen in de 25e ronde van de clubcompetitie:

Roelof Kroon (w) - Alfred Rodenboog: 1 - 0
Klaas Dijkhuizen (w) - Albert Prins: 1 - 0
Wopko Dijkema (w) - Jan Pilon: 0 - 1
Gerard Zijlema (w) - Harm Buter: 0,5 - 0,5

Afwezig (Albert was dat weer eens tijdens het schaken en gaf één zet voor de geheide remisestelling de partij weg, na al eerder in het middenspel een riante mogelijkheid te hebben gemist): Fré Blok, Marten Berends en Piet Beetsma.

Voorzitter Wim speelde een partijtje tegen Erwin Kok (ScepU) die langskwam om even de sfeer te proeven. Als de smaak is bevallen blijft hij (Erwin) wellicht. Wim hopelijk ook.

Volgende week maandag (26 maart) speelt Ten Boer 2 uit tegen DAC 3. De grote broer (DAC 1) komt de daaropvolgende dag op bezoek in het Buurhoes om het tegen onze hoofdmacht op te nemen. Kortom: Ten Boer-Delfzijl. Het resultaat van deze Clash of the Titans zal uiteraard op Alberts SchaakBlog worden gemeld.

Nagekomen foto's Groninger provinciale schoolschaak-kampioenschappen

Van de provinciale jeugdkampioenschappen (zie bijdrage zondag 11 maart jl.) zijn nog enkele foto's binnengekomen van Karin Bruins, met volgende mail:

Hallo Albert,

Hierbij nog een aantal leuke foto's van de provinciale kampioenen. Hier speelt Robin in mee.
Roelof dacht dat dit nog wel leuk zou zijn voor op de blog.
Ook nog een leuke foto van het team van Ten Boer tegen het team van Delfzijl.

Groetjes Karin Bruins.

...Zaaier vs. Fontein...

...de winnaars...



...nogmaals het winnende team...

Mijn vrouw is verliefd, maar niet op mij.... (aflevering 3)

...de trotse moeder met dochter Kaja...

Mijn vrouw is (alweer) helemaal hoteldebotel, maar helaas (ook dit keer) even niet van mij! Ze is helemaal weg van onze kleindochter Kaja, de tweede dochter van Manoj en Anne-Marie in Amsterdam, die op vrijdag 16 maart is geboren. Moeder en dochter maken het prima, vader trouwens ook. Zusje Neeka moet nog even een beetje wennen aan het feit dat ze niet meer 'alleen' is, maar dat zal ongetwijfeld gaan lukken. En ... eerlijk is eerlijk: net als Neeka (bijdrage 22 september 2010) en kleinzoon Nick, zoon van Mark en Pamela, die 27 juni 2009 in Groningen is geboren (zie bijdrage van 2 juli 2009), ook Kaja mag er wezen, zoals wij zaterdag jl., samen met de ouders van Manoj, hebben kunnen vaststellen!

Grand Prix Assen (za 17 maart): succes voor jeugd Schaakclub Ten Boer

Mailtje van Thea Heersema aan Alberts SchaakBlog:

Beste Albert,

7 prijzen op de GP Assen, met 10 deelnemers (Albert: uit Ten Boer wel te verstaan) een fantastisch resultaat. Hierbij de foto’s, verslag volgt.

Gr. Thea

Eerst de door Thea opgestuurde foto's, waarop de alweer(!) met prijzen bedeelde Ten Boerster schakertjes te zien zijn, met zo hier en daar een voor Albert onbekend gezicht. Gelukkig maar dat ook nog jeugdschakers van andere clubs af en toe in de prijzen vallen!

Klein minpuntje: de gekozen locatie voor de foto's maakt op Albert een ietwat onrustige indruk (waar is hier de uitgang, waar is het toilet: het laatstgenoemde onmisbare vertrekje blijkt zich trouwens achter de rechter deur te bevinden en bij nadere beschouwing ook achter de linker), maar dit alles natuurlijk geheel terzijde.

Groot pluspunt: lege prijzenkasten zullen bij de Ten Boerster schaakjeugd zo langzamerhand een geheel onbekend fenomeen zijn geworden! 

Hier dan, last but not least, het verslag, van de hand van jeugdtrainer Roelof:

Superdag voor Ten Boer in Assen

Afgelopen zaterdag vond het 7de Grand Prix toernooi plaats in Assen. Het toernooi was goed georganiseerd. Ik vond het verfrissend dat ouders niet bij de kinderen mochten komen. De kinderen schaakten in twee zalen, de ouders mochten daar niet naar binnen. Voor Jan en mij betekende het wel dat we weinig zicht had op hoe onze schakers speelden en dat je ook niet goed kan bijsturen. Tips als 'denk om je ontwikkeling' na afloop van een partij, zijn zinloos als je de partij niet hebt gezien. Voor Jan was het erg jammer: hij was speciaal meegekomen om de vordering van enkele schakers te volgen en dat mee te nemen naar de lessen op vrijdag. Maar ik heb begrip voor de beslissing van schaakclub Assen.

Verder miste ik de schakers van de Paardensprong. Een kleine delegatie was aanwezig, maar in de hoogste poules is hun aanwezigheid altijd erg welkom. Ik hoop ze weer te zien in Coevorden. De schakers uit Usquert waren met z'n 4-en. Zij hadden de pechvogel van de dag in de gelederen: met 5 uit 7 werd Joost Bensink gedeeld 1ste, maar op basis van onderling resulataat viel hij buiten de prijzen. Hoe zuur kan het schaken zijn.

Verder was de strijd om het leiderschap in het totaalklassement interessant. Deze strijd gaat tussen Marlinde Waardenburg, Abel Nissen en Gerbrich Kroon. Lars die 5de stond kon niet meedoen, omdat hij jarig was. Marlinde liep uiteindelijk een punt uit op Abel, omdat ze met dezelfde score als Abel 1ste werd, terwijl Abel 'slechts' 2de werd. Gerbrich liet veel meer punten liggen. Ze speelde niet goed en haalde slechts 2 uit 7. Haar slechtste resultaat tot nu toe. Het resultaat van Marlinde leidde tot publicatie van het volgende bericht in de krant van Coevorden http://www.coevordenhuisaanhuis.nl/?n_id=235250&s_id=556

Koen speelde in groep B. Hij begon met een 0, maar daarna volgde 5,5 uit 6. Daarmee werd hij 1ste. Bovendien behoort hij door de ratingstijging na Alfred, Steffan en Wouter tot de club van 1000: zijn rating is nu 1042. Reden voor Roelof om zijn belofte om te tracteren als iemand de 1000 passeert komende vrijdag na te komen. Goed gedaan Koen!!!

In groep C speelden 3 Boersters: Dalarna, Bas en Finn. Dalarna speelt de laatste tijd erg goed, maar op de één of andere manier komt dat niet tot uitdrukking op alle toernooien. Ze verloor eerst 4 partijen (één waar ik kort naar keek zelfs erg sneu: ze gaf in een gewonnen eindspel zomaar haar dame weg), daarna won ze de aansluitende 3. Dat was erg goed nieuws voor Bas en Finn. Bas werd met 4,5 uit 7 2de, Finn met dezelfde score 1ste. Finn won verdiend, want in de laatste partij verloor hij uiterst ongelukkig vanuit gewonnen stelling door een gemene aftrekschaakje.

In groep E speelden Gerbrich en Gerben. Gerbrich speelde onder haar kunnen. Gerben deed het erg leuk en werd gedeeld 2de met 5 uit 7. Op onderling resultaat leidde tot een 3de prijs.

In groep G deed Abel dus goede zaken voor het klassement. Met 6 uit 7 werd hij 2de. Abel is geweldig bezig momenteel!

In groep I speelden 3 Boersters. Tom speelde zijn eerste toernooi een deed dat vet goed. Met 4,5 uit 9 eindigde hij in het midden van de groep. Een erg goed resultaat voor je eerste toernooi, Tom! Jarno en Lindert vielen in de prijzenin groep I. Voor hen was het heel erg goed dat er geen andere jeugdschakers, begeleiding en ouders bij de borden mochten komen. Ze kunnen beiden zich dan moeilijk concentreren. Voor Lindert maakte het ook uit dat er geen klokken waren in deze groep. Daardoor is hij minder gespannen en meer met het schaken bezig. Met 6 uit 9 werd hij 3de. Speciaal wil ik stilstaan bij Jarno. Hij heeft veel talent, schaakt met veel plezier. Al vele toernooien doet hij mee, vaak komt hij in de buurt van de 3de prijs, maar nooit won hij er één. En nu, net nu zijn ouders er een keer niet bij waren, speelde hij onberispelijk. Geconcentreerd, altijd op mat gefocust, met als resultaat 8 uit 9 en een zeer verdiende, maar vooral gegunde 1ste prijs!

Ik wil schaakclub Assen, Sjoerd, Ivo, Martin en Sybrand erg bedanken voor de organisatie van het toernooi. Perfect georganiseerd en inderdaad: het schaken werd weer teruggegeven aan de kinderen!

Schaken bij SC Ten Boer: tussenstand na 24 ronden

In de spannende onderlinge competitie heeft clubkampioen Roelof Kroon, achteropgeraakt door enkele maanden afwezigheid in het begin van het seizoen, na een lange inhaalslag de koppositie overgenomen van Klaas Dijkhuizen en voert nu dus de ranglijst aan, op dit moment met een heel kleine voorsprong.
Tussen de nummers 3 en 4 (Jan en Piet) is de afstand eveneens miniem en ook verderop de lijst is nog van alles mogelijk. De competitie duurt tot eind mei.

1. Roelof Kroon 348 p
2. Klaas Dijkhuizen 344
3. Jan Pilon 314,5
4. Piet Beetsma 311,5
5. Albert Prins 250
6. Alfred Rodenboog 205,5
7. Wopko Dijkema 201,5
8. Marten Berends 193
9. Gerard Zijlema 190
10. Wim van Dijken 166,5
11. Harm Buter 156,5
12/ Ad Mertens 128,5
13. Fré Blok 90

Gestegen: Roelof Kroon, Alfred Rodenboog, Marten Berends (1 plaats)
Gezakt: Klaas Dijkhuizen,Wopko Dijkema en Gerard Zijlema (1 plaats)

Clubcompetitie Ten Boer: ronde 24

Gisteravond werden in de onderlinge competitie van SC Ten Boer de volgende partijen gespeeld:

Klaas Dijkhuizen (w) - Alfred Rodenboog:  ½ - ½
Jan Pilon (w) - Roelof Kroon:  0 -1
Piet Beetsma (w) - Wopko Dijkema: 1- 0
Marten Berends (w) - Wim van Dijken: 1 - 0
Harm Buter (w) - Ad Mertens: 1 - 0

Afwezig met kennisgeving: Fré Blok, Gerard Zijlema en Albert Prins.

Dé uitslag van deze ronde is natuurlijk de remise die Alfred liet noteren tegen Klaas. Naar verluid had Klaas nog enkele seconden op de klok (Albert werd voor de zoveelste keer weer even herinnerd aan een eigen partij tegen Klaas, waarin laatstgenoemde nog 18 seconden voor 11 zetten had, maar Albert toch welgemoed het remisevoorstel aannam).
Een kleine sensatie van Alfred, gezien het grote ratingverschil, maar al eerder heeft hij laten merken wat hij in zijn mars heeft. Aangenomen dat hij nog enige tijd lid blijft (met scholieren weet je het maar niet), kan de  club nog veel plezier van hem beleven.

Woensdag, 19.30 u.
Albert wil verder gaan met deze bijdrage en merkt  dat er ondertussen een mail van Roelof is gearriveerd met uitvoerige documentatie. Om Roelofs eigen terminologie te hanteren: hulde! De partij Klaas-Alfred komt door deze toegevoegde informatie overigens wel in een iets ander daglicht te staan, maar dit, zoals vanouds, terzijde.

Alberts SchaakBlog geeft nu graag de clubkampioen het woord.

Hallo Albert,
Nog gefeliciteerd met je 39ste huwelijksdag (?, dat hoorde ik tenminste, maar ik dacht dat je al verder was). Hieronder enkele indrukken van gisteravond. Misschien kun je ze koppelen aan indrukken die je van Wim of Klaas krijgt. [Commentaar van Albert: voorlopig vind ik 39, als je geen bezwaar hebt, wel genoeg!]

Marten - Wim 1-0
Wim is al jaren een goede schaker. Stevig, maakt geen blunders en als hij zijn type stelling krijgt, kan hij van iedereen winnen. Een paar jaar geleden wist hij zo van Klaas te winnen. Sinds een paar jaar krijg ik echter het gevoel dat hij zijn partijen te passief opzet. Geen pion in het centrum, paarden die naar e2/d2/e7/d7 worden ontwikkeld. Zo ging het gisteravond ook een beetje tegen Marten. Marten kreeg aanzienlijk meer ruimte op de damevleugel en ondanks creatief verdedigen van Wim, wist Marten met goed spel twee pionnen te winnen. De technische fase deed Marten uitstekend: veel stukken werden afgeruild en het resulterende toreneindspel werd keurig afgerond.

Harm - Ad 1-0
Een goede partij van Harm en Ad. Lange tijd stond het gelijk. Harm had meer ruimte in het centrum en een loper tegen een paard. Ad verdedigde zich bekwaam. Hij maakte zich wat zorgen over zijn pion op e6, die op zich toch goed verdedigd werd door zijn broertje op f7. Toen Ad met twee torens en dame de pion ging ondersteunen, kon Harm juist over de h-lijn een aanval ontwikkelen tegen de koning op g7. Hierbij zag Ad een gemene dubbele aanval over het hoofd (koning + hout zouden de jeugdleden zeggen). Het was meteen uit, ook al zag ik volgens mij een optie om wit nog te testen op het uit een eeuwig schaak lopen met de koning.

Jan - Roelof 0-1
Jan was even wat afgeleid in de opening, waardoor hij op de 8ste zet iets deed wat meteen een pion kostte. Hij ging er nog eens goed voor zitten, vond de beste verdedigingszetten en wist daardoor optimale weerstand te bieden. Vooral de manier waarop hij zijn paard naar het sterke veld d5 (stap 5!) manoeuvreerde verraste zwart. Toch waren de troeven van zwart (pion meer, loperpaar, enige open lijn voor de torens) zodanig dat Jan nog 2 pionen moest inleveren voordat hij kon afruilen naar een eindspel met een toren ieder en ongelijke lopers. Dit liet hij zich niet meer bewijzen.

Piet - Wopko 1-0
Piet kreeg in één van zijn vele gambieten heel veel ruimte, toen Wopko de gambietpion niet aannam. Langzaam werd Wopko in het centrum, de damevleugel en de koningsvleugel teruggedrongen naar de achterste 3 rijen. De druk werd hierdoor te groot en naar wat ik later van Piet begreep, moest hij één van zijn stukken inleveren.

Klaas - Alfred 0,5-0,5
Om met de woorden van Albert te spreken: het klapstuk van de avond. Niet alleen de schaaktechnische vindingrijkheden waren opmerkelijk. Toen Klaas na ongeveer 14 zetten een pion offerde (weggaf?) meldde hij, dat hij naar school moest om een gesprek over dochter Angela te hebben. Angela zit in groep 8 en moet een schoolkeuze maken. Hiervoor is het advies van de basisschool van belang. Klaas vond dat hij hierbij niet mag ontbreken (hulde). Daartegenover staat dat de liefde voor het spel (sport?) en de club zo groot is, dat hij de vaste clubavond niet wil verzaken (hulde). Dat is nog eens iets waar ik een voorbeeld aan kan nemen! Terwijl Klaas weg was, liep zijn klok gewoon door. Een half uur later was hij gelukkig weer ter plaatse om met nog een half uur op de klok de rest van de partij te spelen. Alfred stond ondertussen gewonnen, maar een mooi trucje leverde Klaas zijn geofferde pion op:

W: Kg1 Db3 Tf1 Ta1 Le2 Pd4 Pg3 h2 g2 f5 c3 b2 a2
Z: Kg8 Db6 Tf8 Ta8 Lh4 Lc8 Pe5 h6 g7 d5 d6 c6 b7 a7

Stelling na Dd1-b3. Zwart speelde Db6-c5, waarna wit met Pg3-e4 de pion op d6 kan veroveren.
Ik moet zeggen dat ik even voor Alfred's leven (schaaktechnisch dan) vreesde, maar het tijdgebrek zorgde ervoor dat Klaas niet de beslissende klap kon uitdelen. Met nog 11 seconden voor 3 zetten te gaan ontstond de volgende stand:W: Kg1 De3 Te1 Tc2 Lg4 Pe6 h2 g2 f5 b2 a2
Z: Kh8 Dc8 Te8 Ta8 Lf6 Pf8 h6 g7 c6 b5 a5

De stelling is erg scherp door de ongelijke lopers. Ik denk dat wit beter staat, omdat vooral de pionnen van zwarts koningsstelling verkeerd staan (h6 en g7 zorgt voor een gapend gat op g6. Hier volgde:
32… Lh4 33. Tee2 Lg5 34. Dc5 Pxe6 35. fxe6 Txe6 36. Lg4
Dit speelde Klaas snel en Alfred schrok van de onverwachte zet. Alfred nam nu echter ruim de tijd. Hierdoor vond hij een opmerkelijke resource:
36… Txe2 37. Lxe2 b4 38. Lf3 De6 39. Te2 Dxa2 40. Dxc6 Td8 41. Te8+ en hier bood Klaas remise aan. De stelling is ongeveer gelijk denk ik na 41… Txe8 42. Dxe8 Dg8 43. Db5. Klaas zag dat Alfred nog 4 minuten op de klok had en hijzelf 7. Hij wilde Alfred niet door de klok jagen, vandaar zijn remise aanbod (hulde, voor de 3de keer).

De competitie wordt door de uitslagen van afgelopen avond alleen maar spannender. Met de enige echte klassieker van het Boerster schaak volgende week op het programma (Klaas - Albert, als ik de kleurverhouding op basis van de partij van 23 november meeneem), tenzij het nakende grootvaderschap voor uitstel zorgt, strijden Klaas en Roelof voor het kampioenschap. Maar ook Jan en Piet zijn nog niet kansloos als de eerste twee een misstap begaan. Albert lijkt stevig op plaats 5 te staan, maar ook Wopko en rising star Alfred kunnen hem nog gaan bedreigen.

Oplossing opgave 254 (van 1 maart)

In bovenstaande stelling kwam de witspeler op het goede idee te proberen zijn tegenstander te verleiden over te gaan tot een op het oog voor zwart gewonnen eindspel, maar dat in feite voor hemzelf (wit dus) winst zou betekenen. Dat lukte wonderwel.

1) Wat speelde wit als eerste zet en met welk idee?
2) Wat zouden, gelet op bovenbedoeld idee, de daaropvolgende zetten kunnen zijn geweest?

Oplossing: Pachman-Tatai (Olympiade Havana 1966)

In een van zijn boeken schrijft Pachman dat hij in deze stelling niet zeker wist hoe hij zou moeten winnen als zwart eenvoudigweg met zijn koning van d6 naar c6 zou lopen en omgekeerd.
Hij besloot daarom te proberen zijn  tegenstander te verleiden over te gaan naar een eindspel, dat er voordelig uitziet voor zwart, maar in feite voor wit gewonnen is. De gedachte was hierbij dat wit, na een afwikkeling, met zijn koning naar de damevleugel moet om daar de zwarte pion die overblijft te slaan (de verst verwijderde vrijpion). Zwart zou dan de gelegenheid hebben de witte pionnen op de koningsvleugel onschadelijk te maken.

Aldus geschiedt en zwart loopt in de val. Het eerste gedeelte van de redenering klopt, maar het tweede niet: de witte pionnen op de koningsvleugel forceren op eigen houtje(!) zonder hulp van hun koning een doorbraak!

De partij ging aldus verder:

1. g4! dxe4 2. Lxe4! (fxe4 kan niet wegens Lxg4, precies de reden waarom 1. ... dxe4 gunstig lijkt voor zwart) ... Ld5? (zwart hapt toe) 3. Lxd5! Kxd5 4. h5 b4+ 5. axb4 axb4 6. Kxb4 Kxd4 7. f4 Ke4 8. g5! en zwart gaf op. Na 8. ... fxg5 9. fxg5 Kf5 10. gxh6 Kf6 11. K willekeurig, is zwart in zetdwang en verliest.

Alberts SchaakBlog ontving helaas geen oplossingen. De volgende keer uiteraard weer wel!

Prachtige strijd om schoolschaaktitel provincie Groningen

Verslag van Roelof Kroon (za 10-3), jeugdleider SC Ten Boer:

Vanmiddag is door 25 scholen deelgenomen aan het schoolschaakkam-pioenschap van de provincie. Van onze schaakclub deden 7 schakers mee: Robin speelde in het team van de Zaaier, Finn in het team van Walfridus en Gerben, Lars, Gerbrich, Abel en Lemée vormden het team van de Fontein uit Ten Boer. Het werd een spannende strijd, waarbij ik vooral indrukken voor de Fontein beschrijf aangezien ik hun teamleider was. In ieder geval smaakte Robin het genoegen om als eerste jeugdspeler van Ten Boer kampioen van de provincie te worden. Hij speelde op het 2de bord van de Zaaier uit Delfzijl samen met Ruben en Thijmen Bourgonjen. Ze speelden de 1ste wedstrijd gelijk, wonnen daarna 5 matches en verloren in de laatste ronde van Dom Helder Camara. Deze laatste school doet veel aan schaken. Er deden maar liefst drie teams van de school mee. Vorig jaar wist het 1ste team zelfs 3de van Nederland te worden. Van het vorige kampioensteam is slechts één speler vertrokken terwijl de overige drie alleen maar sterker zijn geworden. De spelers uit alle drie teams schaken bovendien allemaal bij de Paardensprong. Dat ze uiteindelijk geen kampioen werden kwam door de Fontein.

De Fontein speelde fantastisch, maar moest tegen alle sterke teams. Hierdoor werden ze uiteindelijk slechts gedeelde 8ste en op bordpunten binnen die groep 12de. En dat was minder dan ze verdienden! Ze moesten tegen 5 van de bovenste 6 teams in de eindrangschikking! Daarnaast tegen de nummer 9 en de nummer 15. Ik (en ook de neutrale toeschouwers die ik sprak) kan dan ook alleen maar in superlatieven praten over de prestatie van Gerben, Lars, Gerbrich, Abel, Lemée en Colin (die met z'n vrienden meeging, top!).

Hoogtepunt was de 5de ronde. Toen moesten ze tegen het kampioensteam van Dom Helder Camara 1. Ze wonnen met 3-1!! Abel zette zijn tegenstander op bord 4 pardoes mat, Gerben speelde Martijn van Nimwegen van het bord en Gerbrich gaf een lesje aan Hugo van der Molen, toen die zijn dame met een vork verloor. Daarmee schakelden ze dit team bijna uit voor plaatsing van het NK en zeker voor de titel (het werd uiteindelijk toch nog 3de). Misschien kwam het door de mascotte Colin dat het zo goed ging. Na de ronde stonden we 2de en leek de Fontein op kwalificatie voor het NK af te gaan. Zeker omdat ze in de volgende ronde tegen Bredero (de latere nummer 2) ook op 3 borden gewonnen stonden. Helaas, alle 3 partijen gingen toch verloren.

Tegen Bredero

In de laatste ronde gebeurde hetzelfde. Abel verloor snel, Gerbrich gaf met een stuk meer de dame weg, Lars vergat juist om een dame van de tegenstander te pennen en alleen Gerben won van Koen Nolden. Zo werd verloren van Dom Helder Camara 2, waardoor men buiten de prijzen viel.

Eerder had het team van Dom Helder Camara 3, de Heerdstee (met Jonas Hilwerda op bord 1) en GSV gewonnen. Dus 4 overwinningen en 3 verliespartijen. En dat tegen 6 teams uit de stad (de sterkste teams spelen daar) en 1 team daar buiten: de Zaaier, die kampioen werd.

Tegen GSV

Tegen Dom Helder Camara

Gerben haalde 3 uit 7 op het 1ste bord tegen erg sterke tegenstand. Lars haalde 2,5 en speelde één van zijn beste partijen ooit. Gerbrich werd topscorer met 4 uit 7. Abel haalde 2 uit 4 en liet zijn progressie nog maar weer eens zien. Lemée haalde 2 uit 3.

Een buitengewoon goede prestatie van het team. Twee jaar geleden werden we 4de, maar de prestatie van dit team is eigenlijk nog wel beter! Verder deed Finn het ook goed op het 1ste bord van Walfridus. Ze verloren de eerste twee ronden, maar daarna werd er vier keer gewonnen. In de laatste ronde moesten ze tegen onze vrienden uit Usquert. Dit verloren ze, waardoor Usquert 4de werd en zich plaatste voor het NK, terwijl Walfridus ook gedeeld 8ste werd. Goed gedaan daar in Bedum.

Eindstand:

1. Zaaier (Delfzijl) 11/20
2. Bredero (Groningen) 10/20,5
3. Dom Helder Camara 1 10/19
4. Usquert 10/18,5
5. Dom Helder Camara 2 10/18
6. GSV 10/17
11. Walfridus 8/15
12. Fontein 8/13,5

Gerben

Lemée

Abel

Lars

Gerbrich

Stand bij SC Ten Boer na 23 ronden

De nieuwe ranglijst na 23 ronden:

1. Klaas Dijkhuizen 333,5 p
2. Roelof Kroon 324
3. Jan Pilon 315,5
4. Piet Beetsma 292
5. Albert Prins 242
6. Wopko Dijkema 200,5
7. Alfred Rodenboog 197,5
8. Gerard Zijlema 183,5
9. Marten Berends 176,5
10. Wim van Dijken 165,5
11. Harm Buter 141,5
12. Ad Mertens 128,5
13. Fré Blok 85,5

Gestegen: Wopko (1 plaats)
Gezakt: Alfred (1 plaats)

Eerste verlies Ten Boer 1 in NOSBO

In de 6e ronde van de NOSBO-competitie heeft Ten Boer het niet gered tegen Haren 2. Versterkt met de invallers Wim, Harm en Ad (bijna het halve team had afgezegd: zo word je niet snel kampioen) die zich belangeloos ter beschikking stelden, reisden de Boersters gisteravond af naar de Rummerinkhof in Haren, alwaar na wat toiletbezoek, handen wassen en nog wat administratieve rompslomp, de partijen begonnen.

Als eerste was Ad klaar: hij zag een witte overmacht aan stukken op zich afkomen en koos de enig mogeljke remedie, het vriendelijk schudden van de hand van de tegenstander.

Harm voegde er een tijdje later een mooie remise aan toe.

Roelof deed wat we allemaal hadden gedacht dat hij zou doen: winnen. Het bord stond  bij Kroon-Lulof al na een zet of tien in lichtelaaie, maar wit hield het hoofd koel en zegevierde.

Piet speelde remise; volgens Klaas (hij houdt van superlatieven, zoals bekend) stond hij huizenhoog gewonnen, maar het mocht kennelijk niet gebeuren. Klaas zelf accepteerde ook een remisevoorstel, terwijl ik toch begrepen had dat hij zou winnen. Zand erover!

Wim zag zich wat gedwongen te capituleren, na verwoed tegenstand te hebben geboden, maar Jan bracht bij Ten Boer weer wat kleur op de wangen, door zijn partij tot een goed einde te brengen.

Daarmee was de stand op 3,5-3,5 gekomen en hing de afloop van de wedstrijd af van de partij van Albert (dat ben ik zelf, voor de niet-ingewijden onder  lezers).
In de openingsfase stond wit (Albert) beter en zwart moest enkele kunstgrepen toepassen om het hoofd boven water te houden en niet aan zwaktes op e5 en vooral d6 te bezwijken. Dat lukte met enige moeite. Ook een witte torenverdubbeling op de d-lijn kon zwart nog net voldoende het hoofd bieden. Al doende werd een min of meer gelijk eindspel bereikt, waarin wit (hij wel) helaas de fout maakte zijn koning niet tijdig genoeg en vooral net niet ver genoeg het bord op te laten komen. Zwart bedacht een listig (om niet het woord sluw te gebruiken, denk aan Baldrick's a cunning plan) plan en offerde een pion op de damevleugel waarna hij geforceerd vanuit een pion achterstand op een pion voorsprong kwam. Hij had zijn koning namelijk wél ter plekke laten arriveren en wit bemerkte te laat dat de loperzet waarop hij uiteindelijk had vertrouwd, niet kon. Dat betekende de beslissing.
Er kwam een slotepisode van 3 pionnen (zwart) tegen twee en aan beide kanten een loper, dat voor zwart gewonnen was en dat hij ook goed uitspeelde.

Zo ging met de eerste NOSBO-nederlaag van Albert dit seizoen ook helaas de eerste verloren teamwedstrijd van Ten Boer 1 uit deze competitie de geschiedenis in. Volgende keer beter en.... waarom ook niet, toch nog even een positief geluid: behalve leuk voor Haren is deze uitslag dat ook voor Sissa 2: zij zijn 'los'!

SC Haren 2 - SC Ten Boer 1: 4½ - 3½  

1. J. Lulof (z)(1926) - Roelof Kroon (w)(2177): 0 - 1
2. R. Mellink (w)(1873) - Klaas Dijkhuizen (z)(1926): ½ - ½
3. A. Tasma (z)(1804) - Albert Prins (w)(1697): 1 - 0
4. J. Mellink (w)(1711 - Jan Pilon (z)(1754): 0 - 1
5. T. Hiemstra (z)(1692) - Piet Beetsma (w)(1650): ½ - ½
6. W. Veldhuis (w)(1659) - Wim van Dijken (z)(1305): 1 - 0
7. R. Goedhart (z)(1625) - Harm Buter (w)(1422): ½ - ½
8. H. Lassche (w)(1524) - Ad Mertens (z)(1207): 1 - 0

Ten Boer 2 ten onder tegen Bedum 2 + ronde 23 clubcompetitie

Gisteravond ging het tweede team van Ten Boer, toch tweede op de ranglijst na drie ronden, fors onderuit tegen het onderaan staande Bedum 2. Slechts Harm wist een remise binnen te slepen, bij de andere drie spelers van Ten Boer ging de vlag halfstok. Wopko speelde weer eens de allerlangste partij van de avond. Dat was op zich nog niet zo erg, want hij had op meerdere momenten beslissende zetten kunnen doen. Die deed hij echter niet, maar wat minder was en de toekijkende Albert tot grote wanhoop bracht: in de laatste pakweg 30 á 40 minuten, waarin hij (Wopko) trouw na iedere zet zijn klok indrukte, keek hij niet één enkele keer op het toch zo nuttige wijzer-plaatje, ik herhaal: niet één enkele keer. Kennelijk dacht hij dat de hele nacht ter beschikking stond, of misschien zelfs, naar analogie van eeuwig schaak, had hij visioenen van een eeuwigdurende partij. Maar dat was het dus typisch niet: de partij eindigde zoals ik al twintig minuten van tevoren een eveneens ademloze toekijkende Bedumer fluisterend voorspelde: Ten Boer verloor op tijd.

Ten Boer 2 - Bedum 2: ½ - 3½

1. Harm Buter (z)1422) - D. v. Leusen (w)(1615): ½ - ½.
2. Wim v. Dijken (w)(1305) - M. v. Heumen (z)(1415): 0 - 1
3. Wopko Dijkema (z)(1405) - M. Peterson (w)(1332): 0 - 1
4. Ad Mertens (w)(1207) - F. Moorlag (z)(1449): 0 - 1

In de 23e ronde van de clubcompetitie werden gespeeld:

Roelof Kroon (w) - Albert Prins: 1 - 0
Piet Beetsma (w) - Klaas Dijkhuizen: ½-½
Alfred Rodenboog (w) - Jan Pilon:  0 -1

Fré Blok (w) - Marten Berends: 0 - 1

Albert speelde aanvankelijk tegen Roelof goed en het ging gelijk op, tot eerstgenoemde een schijnoffer toeliet (beter: over het hoofd zag) dat voor hem uit de lucht kwam vallen, omdat hij dacht een noodzakelijke zet te hebben gedaan. Hij kon meteen opgeven en deed dat ook.

Piet speelde tegen Klaas een tijd lang een heel sterke partij en dat leverde hem beslissend voordeel op. Zwart zag zich genoodzaakt een kwaliteit en een stuk (als ik het wel heb tegen een pion) te offeren om nog even het hoofd boven water te kunnen houden. Juist daarna toen het op simpel uitmaken aankwam schoot de witspeler kennelijk tekort, want even later werd als uitslag REMISE gemeld.

Albert zou willen zeggen: hoe is het mogelijk, ofwel, om met kapitein Haddock te spreken:

Alfred leek lang stand te houden tegen de dit seizoen sterk spelende Jan, maar moest uiteindelijk toch het moede hoofd in de schoot leggen en was waarschijnlijk op den duur niet tegen de steeds maar aanhoudende druk opgewassen. Dat is ook vaak om moedeloos van te worden: ik weet het uit eigen ervaring.

Fré redde het niet tegen Marten. Toen Albert even om de hoek keek, was hij er net getuige van dat zwart wit met mat confronteerde.

SC Ten Boer: onderlinge competitie na 22 ronden

Na 22 ronden is de stand in de clubcompetitie van Ten Boer (plaats ranglijst/naam/punten Keizersysteem/wit-zwart/gewone en bijzondere SN's):

1. Klaas Dijkhuizen 324 p (8-8; 2SN1)
2. Roelof Kroon 304 (3-4)
3. Jan Pilon 296,5 (9-9; SN1)
4. Piet Beetsma 280 (8-8; 1SN1)
5. Albert Prins 243 (8-7; 1SN1)
6. Alfred Rodenboog 197,5 (6-7; 1SN)
7. Wopko Dijkema 194 (10-10; 1SN)
8. Gerard Zijlema 177,5 (7-7)
9. Marten Berends 163,5 (6-7)
10. Wim van Dijken 160 (10-8; 1SN)
11. Harm Buter 136,5 (8-9; 1SN)
12. Ad Mertens 123,5 (8-7)
13. Fré Blok 85,5 (7-8; 1SN)

Gestegen: Roelof Kroon (1 plaats)
Gedaald: Jan Pilon (1 plaats)

Schaken in de literatuur (10)

DE SCHAAKTUIN (THE CHESS GARDEN)

De Schaaktuin, oorspronkelijk verschenen in 1995 onder de titel The Chess Garden, geschreven door de Amerikaanse auteur Brooks Hansen, is een wonderlijk, maar mooi boek. Het behaalde in de Verenigde Staten diverse onderscheidingen.

Een negentiende-eeuwse arts van Nederlandse komaf stuurt brieven naar zijn vrouw vanaf de Antipoden, een denkbeeldig eiland. Hij ontmoet daar allerlei mythische wezens en beleeft opmerkelijke avonturen, die hem brengen tot overpeinzingen betreffende de samenleving waarmee hij normaal gesproken te maken heeft. Voor de 'schakende lezers' zijn er in de roman interessante elementen, omdat het schaakspel  een belangrijke rol speelt, waarbij het gaat over het het opzetten en inrichten van een 'schaaktuin' en wat zich daarin zoal afspeelt.


A rare and exciting work of character and imagination…complex and powerful…extraordinarily well-told.

- Publisher’s Weekly

A wonderfully bewitching compendium of stories, germinated in Arthurian legend, Poe and Carroll

- The Times Literary Supplement

De Nederlandse vertaling verscheen in 2000:

Hansen, Brooks: De schaaktuin, of De brieven van Gustav Uyterhoeven; vert. [uit het Engels] door Ronald Vlek. - Amsterdam, enz.: Atlas, 2000. - 487 p. - ISBN 90-450-0185-3. Geïllustreerd.

Vert. van: The Chess Garden, or, The Twilight Letters of Gustav Uyterhoeven. - New York : Farrar, Straus and Giroux, cop. 2000.

Illustratie (van Myles Hyman) uit De schaaktuin

........................Drie dagen na de lezing van de dokters zevende brief kwam er 's morgens om acht uur, zoals gewoonlijk, een zesjarig meisje dat Antonia Zehring heette, naar de tuin voor haar ochtendpartijtje, dat ze bij voorkeur alleen speelde, tegen zichzelf. Zoals gewoonlijk liep ze rechtstreeks naar het spellenschuurtje, en pakte haar schaakspel met de Stauntonstukken van de plank. Evenals de bedaagde heren moest ze niets van meer figuratieve stukken hebben, omdat ze die maar vond afleiden.

Dus liep ze met haar vaste spel naar haar vaste tafel, die met de iets kortere poten bij de appelboom. Ze tilde het deksel op, en daar vond ze, tussen de vertrouwde Stauntons twee andere stukken: het ene was het prachtig gesneden figuurtje van  een rijzige man met brede schouders, gekleed in een overall ; en het andere, van heel andere makelij, was kleiner en meer ovaal van vorm, en de kleren en het gezicht waren opgeschilderd: Eugene, herkende ze, en zijn scriba, Egbert (p. 272)

.........................Forrester was de plaatselijke kampioen. Na zijn pensionering in 1869 had hij de ene schaaktafel bij het raam aan de voorkant van het Phillips House in bezit genomen en ontving hij er op zaterdagmiddag iedereen die maar binnen kwam stappen, van wie enkelen er zelfs een hele nacht reizen vanuit Columbus en Cincinnati voor over hadden om te zien om ze hem konden onttronen (p. 407)

.........................Op het moment dat hij dr. Uyterhoeven uitdaagde, ergens in het vroege voorjaar van 1873, was het meer dan twintig jaar geleden dat de dokter voor het laatst een schaakstuk had aangeraakt, nadat hij bij zijn terugkeer uit Engeland in 1852 het spel in feite had afgezworen. Die avond echter, een oceaan en twintig jaar van een dergelijke voorzorgsmaatregel verwijderd en tevens zwak gemaakt door het samenspel van zijn shandy en naijlende gevoelens van buitenlanderschap, stemde de dokter toe. Hij zette zich tegenover bovenmeester Forrester, en na een eerste partij die in een flitsende remise eindigde, stelde hij orde op zaken en won hij de volgende zeventien partijen van de regerend plaatselijke kampioen totdat de etensbel hen beiden, benevens de kleine schare toeschouwers die zich had verzameld om de slachting gade te slaan, huiswaarts riep (pp. 407-408)