Ten Boer redt het niet tegen HSP/Veendam 3

Gisteravond heeft Ten Boer verloren van HSP/Veendam 3 dat tot aan deze ontmoeting net als wij nog maar 2 wed-strijdpunten had. Dat was misschien 'in de voorbeschou-wing' een reden voor enig optimisme (ofschoon ikzelf mijn twijfels had) met de nadruk op enig, want onze ratings bij el-kaar opgeteld zijn (ruw berekend) zo'n 1100 punten lager dan die van onze tegenstanders. Dan red je het gewoon niet. Uiteindelijk bleek dat dan ook de doorslag te geven, want de thuisclub verloor met 2½-5½.

Als het waar is wat een enthousiaste begeleider (met zijn vrouw meegereisd, waar zie je dat nog!) van de bezoekers tegen me zei, namelijk dat er dit seizoen in de 1e klasse met een versterkte degradatie (3 clubs!) zal worden gewerkt, dan kunnen we alvast voorzichtig aan een kleine afdaling naar de 2e klasse gaan denken! Niet dat dat een drama is, dat is weer wat anders. Geeft weer eens wat rust in de tent.

Ten Boer - HSP/Veendam 3: 2½ - 5½

1. K.Dijkhuizen (z)(1952) - F.Wijbenga (w)(1746): ½-½
2. J.Pilon (w)(1747) - J.Lulof (z)(1954): 1-0
3. P.Beetsma (z)(1687) - L.Jerphanion (w)(1771): 0-1
4. A.Prins (w)(1679) - S.Sprik (z)(1748): ½-½
5. M.Berends (z)(1487) - A.Waijer (w)(1716): ½-½
6. H.Buter (w)(1333) - A.v.Prinsenbeek (z)(1638): 0-1
7. G.Zijlema (z)(1451) - E.Reintke (w)(1636): 0-1
8. W.Dijkema (w)(1354) - H.de Vries (z)(1587): 0-1

Klaas-Wijbenga

In het middenspel vond ik persoonlijk Klaas niet beter staan. Zijn koning leek enigszins onveilig, gezien de open h-lijn voor wit. Verder heb ik helaas niet veel van hun treffen mee-gemaakt, maar het eind kwam niet echt als een verrassing: remise.

Jan-Lulof

Jan speelde een prima partij tegen een op papier aanzienlijk sterkere tegenstander. Halverwege de partij vond ik hem al goed staan en was er sprake van een spannende strijd. In het resulterende dame-eindspel (!) waarin Jan in tijdnood was gekomen, kon hij op een gegeven moment remise door eeuwig schaak afdwingen, maar ondanks de weinige minuten op de klok speelde Jan voor meer en wist inderdaad een gewonnen stelling met twee vrije centrumpionnen op het bord te brengen. Zijn tegenstander speelde nog even door, maar gaf toen op, met Jan nog 2.52 minuten op de klok. Als zwart nog langer volgehouden had was het misschien nog heel spannend geworden, omdat wit nog wel diverse goede zetten had moeten doen, maar dat was waarschijnlijk wel gelukt. Die gedachte had zwart wellicht ook.

Piet-Jerphanion

Een gelijkstaand middenspel. Wat er daarna precies gebeurde heb ik niet meegekregen, maar uit Piets uitleg begreep ik dat hij uiteindelijk ten onder was gegaan aan een dubbelaanval, zeg maar schaakje + hout.

Albert-Sprik

In de eerste 10 zetten was er niet al te veel aan de hand. Daarna kwam zwart ineens in lichte moeilijkheden toen hij een schaak met de dame over het hoofd zag. Ik dacht even dat het voorbij was, maar zwart had nog een 'lelijke' zet met de koning die de zaak nog net overeind hield. Toen bood wit (weer eens) remise aan (laten we het een combinatie noemen van: mooi veel tijd om langs de andere borden te gaan voor een verslag + geen lange denkavond vol moei-zaam gepeins + de altijd knagende onzekerheid; dit alles in een eventueel andere volgorde), wat door zwart werd aangenomen. Veel redenen om te weigeren had hij trouwens ook niet.

Marten-Waijer

In het middenspel verliest Marten een pion via een penning. Hij weet dat te herstellen en komt in een toreneindspel zelfs een pion voor. Ik had het idee dat Marten toen tegen de winst 'aanhing', maar het uiteindelijke beeld liet een stelling met elk drie pionnen en een toren zien dat terecht remise werd gegeven.

Harm-Van Prinsenbeek

Harm speelde ontegenzeggelijk de meest dramatische partij van de avond. Ondanks het ratingverschil van 300 punten in zijn nadeel wist hij een totaal gewonnen eindspel te bereiken (net als vorige week tegen Jan). Helaas was het vervolg ook hetzelfde, nee, nog smartelijker. Vorige week eindigde het nog met remise, nu ging de partij zelfs verloren, na twee grafzetten.

 Van Prinsenbeek

Buter

In plaats van het paard te nemen met mat na terugnemen of, na niet terugnemen, een gewonnen stelling, neemt wit een pion (a7), wat hem zijn loper kost omdat zwart natuur-lijk op b4 neemt. In alle opwinding haalt hij vervolgens de toren van de onderste lijn om mat te dreigen (Tcc7), maar ziet niet dat zwart meteen mat kan geven.

Gerard-Reintke

Gerards tegenstander staat beter in het middenspel, met twee torens op de open h-lijn, waarbij de zwarte stukken wat ongelukkig staan. Het loopt niet goed af.

Wopko-De Vries

Het gaat aanvankelijk redelijk gelijk op, maar in het eindspel staat Wopko wat minder. Het gaat echt mis als wit met dame en paard te passief op de damevleugel staat en zwart met de dame midden in het witte spel kan binnen-vallen. Gesteund door een paard weet zwart even later mat te geven.