Vanuit bovenstaande stelling wist de witspeler vrij vlot te winnen, bovendien in fraaie stijl.
De vraag luidt uiteraard: hoe?
Ik kreeg geen antwoord op deze opgave. Twee mogelijkheden:
1) door de drukke kerstdagen was er te weinig tijd, of
2) de opgave was te moeilijk!
Oplossing: einde van de partij Dizdar-Spiridonov (3e Grand Prix-toernooi, rond de jaarwisseling 1990-1991, in Beaufort, Frankrijk)
1. Pxd6! Lxd6 2. Txe6! (2. Lxb7? Dxb7 3. Txd6 Pg5) ... fxe6 3. Dxe6+ Kg7 4. Txd6 Tc1+ 5. Lxf1 Txf1+ 6. Kxf1 Db5+ 7. Kg1 Lf3 8. Df6+ en even later gaf zwart op (1-0).
Schaken in de literatuur (1):
In Schaken in Wijk aan Zee beschrijft Godfried Bomans op meesterlijke wijze de indrukken die je achter het bord kunt opdoen van de schaakwereld in het algemeen en van je tegenstander in het bijzonder, als je daar tenminste oog voor hebt èn uiteraard over enig gevoel voor humor beschikt! Hier twee fragmentjes:
...... Mijn volgende tegenstander is een enge schaker uit de IJpolder met een stroeve mond, een enorm voorhoofd, een stalen bril, veel pukkels en een wat klam uitgeslagen rechterhand, die hij mij geeft met de uitdrukking van iemand, die zich over een persoonlijke rancune weet heen te zetten. Een grapje kan er niet af, dat zie ik zo. Hij staart verhit voor zich uit, in afwachting van de bel. Als die klinkt zet hij onmiddellijk e4, geeft zijn klok met de vlakke hand een enorme klap en verlaat zijn stoel om van enige afstand de vondst te bekijken.
..............................
Ook bij de volgende zetten blijft hij steeds weglopen en dat is irritant, omdat er iets inzit van: wat jij denkt is volstrekt onbelangrijk, het gaat om mijn ideeën. Een keer was ik hem helemaal kwijt, tot ik zijn adem in mijn nek voelde. Hij bleek toen achter mijn stoel te staan om van daaruit de stand te taxeren. Onder tafel heb ik niet waargenomen, hoewel ik hem dit wel voorstelde. "Dank u," zei hij ernstig en ging in de verte op een stoel staan. Vreemde mensen.
Uit: Bomans, Godfried: Schaken in Wijk aan Zee
Uit: Bomans, Godfried: Thomas Robert Spoon, verhalen en schetsen. - Amsterdam etc.: Elsevier, 1973. - 157 p.
(Schaken in Wijk aan Zee verscheen ook in de Volkskrant: op 1 februari 1969)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten